زنی برای تمام فصول

گلاب آدینه را شاید بتوان بازیگری برای تمام فصول نامید؛ بازیگری که خیل گستردهای از نقشها را در کارنامهاش دارد و درحالیکه بسیاری از بازیگران ایرانی و حتا غیرایرانی را مدام در حال بازی در نقشهایتکراری میبینیم، آدینه بهواسطهی توانمندی و البته تاحدودی همخوشاقبالیلش توانستهاست این تابو را در کارنامهاش بشکند و نقشهای متفاوتی را از خود برجای بگذارد.
گلاب آدینه دختر حسینقلی مستعان است؛ یکی از برجستهترین مفاخر ادبیات ایران. او اما با نامخانوادگی متفاوتی فعالیت خود را ابتدا در تئاتر و بهعنوان عضوی از گروه تئاتر "پیاده" و سپس در تلویزیون و سینما آغاز کرد.
نقش "سلطانبانو" در سریال «سلطان و شبان» آغازیننقطهی عطف کارنامهی گلاب آدینه بود. این سریال محبوبِ اوایل دههی شصت با اقتباسی از «شاهزاده و گدا»ی مارک تواین ساخته شد و با استقبال زیادی مواجه گردید و طرفداران سریال تا سالها آدینه را با نام سلطانبانو میشناختند.
در دههی شصت آدینه در فیلمهایی چون «شکار خاموش»، «زرد قناری» و «بهترین بابای دنیا» به ایفای نقش پرداخت اما نقشی که موجب درخشش او در سینما شد "کبوتر" در «روسری آبی» رخشان بنیاعتماد است. کبوتر یک نقش مکمل است با شخصیتپردازی کامل و هویتی تعریفشده که بازی درخشان آدینه نهتنها نقش را کاملاً به بار مینشاند بلکه سیمرغ بلورینی را نیز نصیب این بازیگر میکند.
این موفقیت در دومین همکاری بنیاعتماد و آدینه هم تکرار شد. کمتر کسیست که گلاب آدینه را با آن گریم متفاوت، بازی خلاقانه و دیالوگهای ماندگار در «زیرپوست شهر»(1379) به یاد نیاورد.از اصلیترین ویژگیهای بازیهای آدینه این است که او نقشهایش را به درون خود میبرد؛ درواقع او نقشها را به خود دعوت میکند و پس از طرح ساختار ذهنی و شناخت روح نقش، به کالبد فیزیکی آن دست مییابد و با افزودن لحن گفتار، نوع رفتار، حرکات بدنی و ... نقش را کاملاً در خود حل میکند و به همینجهت بازیهای او عموماً ضمن ویژگیهای شبیه به همشانبسیار از هم متمایزند و رنگ تکرار به خود نمیگیرند.
«مهمان مامان» از دیگر شاهنقشهای کارنامهی گلاب آدینه است؛ نقشی که تصور هیچ بازیگری به جز آدینه در آن ممکن نیست. آدینه بههنگام ایفای نقش فراز و فرودهای آنرا به شکل ملموسی پیریزی کرده و مخاطب را تا مرز باور حتمی نقش میبرد.
«آرامش در میان مردگان» و «وقتی همه خواب بودند» دو نقش متفاوت دیگر را در کارنامهی گلاب آدینه ثبت میکنند و این بازیگر در فیلم «قصهها»ی رخشان بنیاعتماد طوبای «زیرپوست شهر» را پس از گذشت یک دهه دوباره بازی میکند، طوبایی که حالا تجربیات جدیدی را پشت سر گذاشته و به تکامل رسیده است.
«آبجی» فیلمی بهکارگردانی مرجان اشرفیزاده است که آدینه در آن نقش مادری با یک فرزند عقبماندهی ذهنی را بازی میکند. بدهبستانهای خوب دو بازیگرِ اصلیِ فیلم را تا حد زیادی باید مرهون هوشمندی گلاب آدینه دانست چراکه در یک کار دراماتیک هرچه بازیگرِ باتجربهتر به بهتربازی کردن بازیگرِ کمتجربهتر کمک کند حاصل کار بهتر و قوامیافتهتر میشود و این اتفاقیست که بهواسطهی خردمندی آدینه در این فیلم رخ میدهد. این همان رویکردیست که آدینه در «من دیهگو مارادونا هستم» نیز پیش میگیرد و حاصل، بازیهایی درخشان است از تمامی بازیگران.
گلاب آدینه شاید اولین بازیگر زنی باشد که در تئاتر «شیرهای خانبابا سلطنه» نقش یک سیاه را بازی کرد؛ یک بازی نفسگیر که مهر تاییدیست بر توانمندی این هنرمند که در 64 سالگی صحنهی تئاتر را تسخیر میکند.
این روزها گلاب آدینه فیلم «دوباره زندگی» را بر پردهی اکران دارد؛ فیلمی از گروه «هنر و تجربه» که بازی متفاوت او در کنار شمس لنگرودی تماشای فیلم را به تجربهای ناب برای دوستداران سینمای هنری بدل میکند.