چرا نعیمه نظام‌دوست در جوکر زیر ذره‌بین بود؟

شاید نعیمه نظام دوست بتواند الگوی شایسته ای باشد به عنوان فردی که از نظر شخصیتی انقدر قوی و مستحکم است که توانسته خودش را با همین ظاهر و در همین مسیر زندگی قبول کرده و باور داشته باشد هیچ چیزی (حتی اگر از نظر دیگران یک نقص باشد) نمیتواند جلوی رشد شخصیتی و موفقیت وی را بگیرد.

حضور خانم نظام‌دوست و ایفای نقش در جوکر خانم‌ها از چند جهت بسیار ارزشمند است:

• ایشان چاقی را عیب نمی‌دانند و اگر هم بدانند با آن کنار آمده‌اند. مشکلی که برای قریب به اتفاق بانوان قابل تحمل نیست.
• ایشان به راحتی از اینکه هیچکدام از درمان‌ها پاسخ نداده‌اند سخن می‌گویند و گلایه نمی‌کنند.
• ایشان با اعتماد به نفس کامل برای خودشان بزرگداشت برگزار می‌کنند.
• از کنایه‌ها و طعنه‌های دیگران ناراحت نمی‌شوند.
• نه تنها از کنایه‌های آقای علیخانی ناراحت نمی‌شوند بلکه مدام نسبت به ایشان ابراز علاقه می‌کنند.
• از سن 50 ساله و مجرد بودن و چاق بودن به عنوان فرصت بهره می‌برند و با بهترین شیوه طنز نسبت به احسان ابراز علاقه می‌کنند.
• نه تنها از انتقاد نمی‌هراسند بلکه حتی منتقدین را در آغوش امن و محبت‌آمیز خود پناه می‌دهند.

اگر دقت کنیم همه نکات فوق و حتی نکات دیگر، اشاره به عقده‌ها و کاستی‌های اخلاقی است که به وفور در اطرافمان می‌بینیم و حتی خودمان بدان‌ها دچار هستیم و از همین جا موجبات آزار دیگران را فراهم می‌سازیم، ولی خانم نظام‌دوست با وارستگی تمام، نه تنها اسیر این کاستی‌ها و عقده‌ها نشده بلکه آنها را به فرصتی برای تعامل با دیگران و رشد همگانی تبدیل کرده است.

باورهای غلط شایع میان زنان چاق با توجه به رسانه و همسالان این باور غلط که آنها برای جنس مخالف جذاب نیستند یک قاتل روانشناختی است. متاسفانه این موضوع به علت بسیاری از استرسهای روانی است و آنها این احساس را دارند که زندگی کاملی ندارند.

یکی دیگر از باورهای شایع غلط این است که چاقی زیبا نیست.

نوعی احساس کمبود در آنها به خاطر حس زیبا نبودن رشد می‌کند.

بدترین نتیجه روانشناسی این باور نادرست احساس دوست نداشته شدن است. در واقع این موضوع میتواند تاثیر منفی داشته باشد.

زنان چاقی که عزت نفس بسیار کمی دارند در موارد اجتماعی خجالتی بوده و با همسالان خود ارتباط برقرار نمی کنند . برای این که در چنین شرایط اجتماعی قرار نگیرند ممکن است در لحظه آخر دروغ مصلحتی بگویند.

آنها به دلیل این که فکر میکنند که نسبت به همسالان شان انرژی کمتری دارند، به این باور می رسند که تنبل هستند.

در افراد چاق سطح بالاتری از استرس و اضطراب را میتوان مشاهده کرد. این سطح استرس آنها را وادار میکند که شروع به خوردن کنند که آنها را چاق تر میکند. خانم های چاق در گروه سنی فعال 18 تا 30 سال استرس بیشتری دارند.

تلاش اشتباه برای کم کردن وزن آنها را سرخورده میکند به طوری که نا امیدی در آنها رشد می‌کند.

خانم های چاق در مقابل بیشتر اتفاقات اطرافشان با عصبانیت عکس العمل نشان میدهند خشمی که فکر میکنند آنها را به یک زن قوی تبدیل میکند . اما انها قلب صافی دارند و در زندگی واقعی به کمک احتیاج دارند.

چاقی همچنین باعث ایجاد چرخه نامنظم قاعدگی می‌شود که آنها را از نظر روانشناختی ناراحت میکند.

تمام خانم های چاق نارسایی هورمون عصبی عضلانی دارند که باعث افسردگی درونی میشود . این نرمال است و باید حل شود.