صحبت های تکان دهنده گیتی قاسمی در مورد اسارت پدرش به دست نیروهای عراقی

گیتی قاسمی، بازیگر توانمند و حرفه ای ایران، این شب ها در تئاتر لبخند تهران با نمایش «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» به کارگردانی ساناز بیان، روی صحنه می درخشد و نقش زنی را بازی می کند که اولین زن قاتل سریالی ایران بود. نقشی که بابت اجرای درخشانش، جایزه بهترین بازیگر زن تئاتر ایران را کسب کرد و حالا دوباره با اجرایش در کنار نسیم ادبی، رویا میرعلمی و آیه کیان پور تئاتربین های حرفه ای را میخکوب کرده است
او در پشت صحنه این نمایش، گفتگویی جذاب و متفاوت روبروی دوربین های شبکه تی وی پلاس انجام داد که بخشی از آن را در ادامه میبینید. او در بخش تکاندهندهای از این گفتوگو در این باره حرف زد که پدرش سه سال اسیر عراقیها بود و وقتی آزاد شد در شرایطی قرار داشت که حتی خانوادهاش او را به جا نمیآوردند!
او درباره تجربه اخیر خود گفت: «در این جنگ ۱۲ روزه، پدرم چون شهرستان بود، به من زنگ میزدن و میگفتن پاشین بیایین اینجا. پیش زمینهای در آدمهای قدیمیتر بود، انگار قرار است ۸ سال جنگ بشود دوباره. این استرس همیشه وجود داشت.»
پدر گیتی قاسمی در دوران جنگ به جبهه رفته و چند سالی اسیر شده بود. او درباره این موضوع توضیح میدهد که: «وقتی پدرم برگشت، ما یک حلقه گل آماده کرده بودیم که دست خواهر بزرگم بود. اما تشخیص ندادیم که بابامون کدومه و حلقه گل رو اشتباه گردن راننده ماشین انداختیم.»
وی ادامه میدهد: «پدرم وقتی رفت، ۱۲۰ کیلو بود اما وقتی برگشت فقط ۵۴ کیلو شده بود، جمجمهاش کامل مشخص بود و در اثر ضرباتی که به سرش وارد شده بود، از دماغش خون میآمد.»