رابرت ردفورد و دنیای بوچ کسیدی و ساندنس کید: سرنوشت واقعی یاغیان هنوز در هاله‌ای از ابهام
ترجمه اختصاصی سلام سینما - نگار رعنایی: رابرت ردفورد و پل نیومن در فیلم «بوچ کسیدی و ساندنس کید» (Butch Cassidy and The Sundance Kid) نقش نسخه‌های داستانی از دو یاغی واقعی اوایل قرن بیستم را بازی کردند که با سرقت‌های بانک و قطار شهرت یافتند. در پایان فیلم، صحنه‌ای جاودانه در تاریخ سینما، به نظر می‌رسد کسیدی و ساندنس در جریان یک تیراندازی در بولیوی در سال ۱۹۰۸ جان خود را از دست داده‌اند؛ اما حقیقت تاریخی پیچیده‌تر است.
بوچ کسیدی، با نام اصلی رابرت لروی پارکر، در خانواده‌ای مورمونی در یوتا متولد و از کودکی با هارمونی و بازی‌های خانوادگی بزرگ شد. او در سن ۱۸ سالگی با الهام از مربی گاوچر خود، مایک کسیدی، وارد دنیای جنایت شد و برای محافظت از خانواده‌اش نام خانوادگی کسیدی را برگزید. لقب «بوچ» نیز از دوستش مت مات وارنر گرفته شد.
پس از مدتی زندان، کسیدی با هری لانگاباف، معروف به ساندنس کید، آشنا شد و گروه یاغیان مشهور (Wild Bunch) را شکل دادند. این گروه سرقت‌های موفق زیادی انجام دادند و به‌طور متوسط ۳۵ هزار دلار از هر سرقت به دست می‌آوردند. برنامه‌ریزی دقیق کسیدی، استفاده از مسیرهای فرار از پیش تعیین‌شده و پرهیز نسبی از کشتن قربانیان، از ویژگی‌های بارز این یاغیان بود.
در سال ۱۹۰۱، کسیدی و ساندنس کید برای فرار از تعقیب افسران پینکرتون به آرژانتین نقل مکان کردند و همراه با ایتا پلیس، معشوقه ساندنس و شاید عشق ناپیدای کسیدی، مزرعه‌ای در چولیلا خریدند.
در نوامبر ۱۹۰۸، گفته شد که این دو در جریان سرقت از یک شرکت معدن‌کاری در سان ویسنته، بولیوی گرفتار شدند و طی تیراندازی به زندگی خود پایان دادند. با این حال، بسیاری از دوستان و خانواده کسیدی به صحت این خبر شک داشتند و گزارش‌هایی از مشاهده او پس از این تاریخ به ثبت رسید. طبق گفته‌های برادرزاده کسیدی، بیل بتنسون، حدود ۲۰ مورد مشاهده معتبر از کسیدی پس از سال ۱۹۰۸ ثبت شده است. او حتی در سال ۱۹۲۵ با یک خودروی جدید فورد در یوتا دیده شد و تا زمان مرگ احتمالی خود در سال ۱۹۳۷ با خانواده در ارتباط بود.
مدتی بعد، یک مهندس به نام ویلیام تی. فیلیپس ادعا کرد که کسیدی واقعی او است، اما بررسی‌های تاریخی و عکس‌های ثبت‌شده نشان دادند که او تنها یک شیاد بود. در دهه ۱۹۹۰، دو جسدی که تصور می‌شد کسیدی و ساندنس کید باشند، در بولیوی کشف شدند و آزمایش‌های DNA نشان دادند که این دو، یاغیان معروف نبودند.
طبق گفته بتنسون، خانواده او می‌دانستند کسیدی کجا دفن شده و این راز خانوادگی تا امروز محفوظ مانده است: «مادربزرگ بزرگم، لولا، کوچک‌ترین خواهر بوچ، بسیار صریح بود. او گفت که محل دفن و نام واقعی او، یک راز خانوادگی است؛ کسیدی تمام عمر تحت تعقیب بود و حالا فرصت داشت در آرامش استراحت کند.»
دانش‌آموخته ادبیات انگلیسی و مترجمی با هفت سال تجربه کار. یک سال است در «سلام سینما» به تولید محتوا درباره سینمای جهان مشغولم. همیشه دنبال داستان‌های جدید و تجربه‌های متفاوت در دنیای هنر هستم.