سریال «وحشی»، جدیدترین ساخته‌ هومن سیدی، از همان ابتدا با فضایی متفاوت و روایتی تاریک، بحث‌های زیادی به پا کرد. اثری که با لوکیشن‌هایی خشن و تصویری از زندگی در حاشیه، قصد دارد چهره‌ای کمتر دیده‌شده از اجتماع را به تصویر بکشد. سیدی که پیش‌تر در «قورباغه» تجربه‌ شکستن قواعد رایج روایت را داشت، این بار نیز تلاش کرده تا رویکردی متفاوت در داستان‌گویی و فضا‌سازی اتخاذ کند. اما این انتخاب‌ها واکنش‌های متناقضی را در میان منتقدان برانگیخته است.

واکنش‌های متناقض به سبک روایت و بازیگری در سریال وحشی 

برخی منتقدان معتقدند «وحشی» از دل فضاهایی همچون معادن و محله‌های متروک، موفق شده حس خفقان، ناامیدی و خشونت پنهان در طبقات فرودست جامعه را بیرون بکشد. به باور این گروه، انتخاب چنین لوکیشن‌هایی همراه با نورپردازی خشن و صدابرداری خاص، توانسته یک فضای وهم‌آلود و نفس‌گیر ایجاد کند که کاملاً با محتوای سریال همخوانی دارد. آن‌ها همچنین ریتم کند و دوربین سیال را ستایش کرده‌اند و معتقدند این انتخاب‌ها کمک می‌کند تا حس فرسودگی زندگی شخصیت‌ها به شکل درستی منتقل شود.

در مقابل، برخی نقدها متوجه زیاده‌روی در همین عناصر است. از دید این گروه، سریال بیش از حد بر فضاسازی تمرکز کرده و روایت داستان را فدای خلق حس و حال کرده است. آن‌ها معتقدند کندی ریتم و تکرار تصاویر، باعث شده تا پیشروی داستان دچار اختلال شود و مخاطب نتواند ارتباط عمیقی با قهرمانان داستان برقرار کند. ضعف در شخصیت‌پردازی، خصوصاً برای کاراکترهای فرعی، یکی دیگر از انتقاداتی است که به سریال وارد شده است.

نوع روایت سریال نیز محل بحث است. بعضی منتقدان ساختار غیرخطی و روایت پازلی اثر را جسورانه می‌دانند و باور دارند این سبک باعث درگیر شدن ذهن بیننده می‌شود. اما مخالفان این شیوه می‌گویند روایت پیچیده بدون ارائه‌ اطلاعات کافی، بیشتر باعث سردرگمی شده و مخاطب را از داستان دور می‌کند.

از نظر بازیگری نیز نظرات متفاوتی وجود دارد. برخی، بازی‌ها به ویژه در نقش‌های اصلی را باورپذیر و هم‌راستا با فضای سنگین اثر می‌دانند. اما برخی دیگر معتقدند بازی شخصیت اصلی گاهی یکنواخت می‌شود و در طول سریال به تنوع احساسی لازم نمی‌رسد.

بازتاب‌های مردمی؛ از تحسین تا نقد جزئیات سریال وحشی 

بازتاب‌های مردمی نیز نشان می‌دهد سریال «وحشی» توانسته واکنش‌های مختلفی در فضای مجازی برانگیزد. یک کاربر درباره سریال وحشی نوشته بود: «تا به اینجا در لحظه‌های درستی هر قسمت تموم میشه.» کاربری نیز برای نشان دادن علاقه‌اش به سریال، از چنین تعبیری برای بازی جواد عزتی و کارگردانی هومن سیدی استفاده می‌کند: «هومن سیدی به قصد کشت می‌سازه و جواد عزتی به قصد کشت بازی می‌کنه!»

کاربری دیگر نیز با اشاره به جزئیات گفته است: «تو قسمت اول، وقتی دختره پارچه خون‌آلود رو از ماشین برداشت و بینی خونی بردارش رو پاک کرد، خیلی دقیق کار شده بود. این دستمال هنوز تو ماشینه!» طرفداران سریال در این موضوع اتفاق نظر دارند که سریال «وحشی» باکیفیت‌ترین سریال این روزهای شبکه نمایش خانگی است و باعث شده همچنان تمایل داشته باشند تولیدات این رسانه را تماشا کنند. 

البته برخی هم انتقاداتی داشتند؛ مثل کاربری که به بی‌دقتی در جزئیات سریال اشاره کرده بود: «پلاک ماشین‌ها متعلق به تهران بود و این باعث می‌شد حس واقعی بودن فضا کمتر بشه.» یا فرد دیگری که نوشته بود: « انگشتر سالم تو کاپوت، یه سوتی بزرگ تو قسمت دوم بود، کاش بیشتر دقت می‌کردند.»

در مجموع، «وحشی» تا به اینجا تلاشی متفاوت در فضای سریال‌سازی ایران است و عموم نقدها به آن مثبت است. «وحشی» سریالی است که یا با مخاطبش ارتباطی عمیق برقرار می‌کند یا او را به خاطر ریتم سنگین و فضای تلخش پس می‌زند. انتخاب با مخاطب است: تجربه‌ی جهانی تاریک و پراضطراب یا گریزی از آن به دنیایی آسان‌تر. البته در این میان مهم است که سریال بتواند کیفیت اولیه‌اش را حفظ کند.