فلسفه Star Trek؛ میراث چهار حرفی رادن‌بری
نماد IDIC نخستین بار در قسمت Is There In Truth No Beauty? از سریال کلاسیک «استار ترک» در سال ۱۹۶۸ معرفی شد. این نماد شامل مثلثی با یک سنگ کوچک در رأس آن بود که روی یک دایره با حفره‌ای نامتقارن قرار می‌گرفت. در داستان، این نماد فلسفه ولکان‌ها را نشان می‌داد: قدرت از تنوع و رشد از کثرت‌گرایی.
گرچه ولکان‌ها درون سریال بر منطق و بی‌احساسی پایبند بودند، اما اصل IDIC را به‌عنوان نیرویی مثبت و ضروری برای پیشرفت تمدن‌ها پذیرفته بودند. همین نگاه، بعدها به بنیان فکری کل جهان استار ترک بدل شد. جین رادن‌بری در طراحی خدمه سفینه «انتِرپرایز» عامدانه ترکیبی چندفرهنگی از شخصیت‌ها را کنار هم نشاند؛ از افسر اول نیمه‌ولکان، نیمه‌انسان «اسپاک» گرفته تا پزشکی آمریکایی، مهندس اسکاتلندی، افسر روسی در اوج جنگ سرد، و زنی سیاه‌پوست در جایگاهی رهبری.
جورج تاکی (بازیگر سولو) در مصاحبه‌ای تازه یادآور شد که این فلسفه نه فقط در داستان، بلکه در زندگی واقعی الهام‌بخش او بوده است:
«IDIC همان چیزی بود که من پیش از استار ترک هم به آن باور داشتم. نگاهی به ترکیب بازیگران بیندازید؛ از اسپاک تا چخوف روسی و اوهورای سیاه‌پوست. این همان آینده‌ای است که باید به آن برسیم.»
البته پشت پرده این نماد، انگیزه‌های تجاری هم وجود داشت. رادن‌بری که به اهمیت فروش کالاهای جانبی واقف بود، نماد IDIC را به گردنبند و سنجاق تبدیل کرد. همین نگاه تجاری باعث شد لئونارد نیموی (بازیگر اسپاک) به استفاده از آن در سریال اعتراض کند و آن را صرفاً اقدامی برای فروش بیشتر بداند. با این حال، طراحی این نماد توسط ویلیام وار تیس در تاریخ فرنچایز ماندگار شد.
امروز، در شرایطی که برنامه‌های تنوع فرهنگی در برخی نقاط آمریکا با محدودیت روبه‌روست، فلسفه IDIC بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. استار ترک یادآوری می‌کند که آینده‌ای آرمانی تنها زمانی ممکن است که همه صداها شنیده شوند و همه فرهنگ‌ها و هویت‌ها در آن سهم داشته باشند.
منبع: slashfilm