درخشش بیبدیل متیو مککانهی در True Detective؛ شاهکار جنایی که باید دید

متیو مککانهی که نامش با فیلمهای محبوبی چون (How to Lose a Guy in 10 Days) و (Dazed and Confused) گره خورده، با نقشآفرینی در «کارآگاه حقیقی» (True Detective) به اوج تازهای در کارنامهاش رسید. فصل اول این سریال که میتوان آن را حتی در حد یک مینیسریال بینقص دانست، در فهرست بهترین آثار تلویزیونی تاریخ جای میگیرد.
در این داستان، مککانهی و وودی هارلسون نقش دو کارآگاه نامتجانس را بازی میکنند که مأمور حل پروندهای هولناک با محوریت یک قاتل زنجیرهای آئینی میشوند. گرچه معمای قتل محور اصلی روایت است، اما پیچیدگی روابط شخصی و روانشناسی این دو کارآگاه قلب تپنده داستان را شکل میدهد و بر جذابیت آن میافزاید.
دهه ۲۰۰۰ دوران مککانهی بیشتر با کمدیهای رمانتیک شناخته میشد و تلاشش برای حضور در ژانرهای دیگر چندان موفقیتآمیز نبود. اما در اوایل دهه ۲۰۱۰، با بازی در آثاری چون (Magic Mike)، نقش بهیادماندنی در (The Wolf of Wall Street) ساخته مارتین اسکورسیزی، و حضور بهعنوان نقش اول در (Interstellar) کریستوفر نولان، مسیر حرفهایاش دگرگون شد.
دو نقطه عطف اصلی این «مککانهی سانس» اصطلاحی که به این دوره طلایی از بازیگری او داده شده، فیلم (Dallas Buyers Club) که نخستین اسکارش را برایش به ارمغان آورد، و فصل اول «کارآگاه حقیقی» بودند که به یکی از تأثیرگذارترین و تحسینشدهترین سریالهای قرن بدل شد.
هرچند فصل اول بهعنوان یک داستان مستقل بیرقیب است، سازندگان در فصلهای بعد نیز دست به تجربههای تازه زدند: فصل دوم با بازی برجسته و کمتر شناختهشده کالین فارل، فصل سوم با یکی از شوکهکنندهترین پیچشهای پایانی در ژانر معمایی، و فصل چهارم با تغییر کامل فضا و تیم خلاق، هر یک دلایل خاص خود را برای دیدن دارند.
«کارآگاه حقیقی» نه تنها نمونهای از داستانگویی پیچیده و شخصیتپردازی عمیق است، بلکه نشان میدهد یک بازیگر میتواند با انتخابهای جسورانه مسیر حرفهای خود را بهکلی دگرگون کند.