یک کولاژ پاپ کورنی

 عوامل فیلم

کارگردان: هنری جوست و اریل شولمن

فیلمنامه نویس: متسون تاملین

بازیگران: جیمی فاکس، جوزف گوردون لویت، دومینیک فیشبک، رودریگو سانتورو و...

شرکت تولید کننده: نتفلیکس

خلاصه داستان: یک نظامی سابق با کمک یک پلیس سعی دارد به منشأ تولید قرص هایی که به طور موقت قدرت ابرقهرمانانه می دهد دست پیدا کند...

نقد و بررسی فیلم پروژه ی قدرت

جهان رسانه در دهه ی اخیر وارد دوران جدیدی شده است هیچ تردیدی نیست که ما در دوره ی طلایی تلویزیون به سر می بریم دورانی که شبکه هایی مثل HBO، نتفلیکس، اپل تی وی و... با ضریب نفوذی جهانی به معنای واقعی کلمه حکمرانی می کنند. 

حالا کورونا دارد به این بازار، قدرت انحصاری بودن هم اعطا می کند اگر پیش از کورونا مردم از سر تنبلی یا مشغله های روزمره به سینما نمی رفتند حالا ریسک ابتلا به کورونا نمی گذارد که به سینماها بروند.

تلویزیون در عصر جدید دیگر تنها مدیومی برای دنبال کردن سریال ها نیست تلویزیون حالا آثار سینمایی متنوعی دارد که هزینه ی تولید بالایی دارند و ستاره های رنگارنگ سینما را در دل خود گنجانده اند.

نتفلیکس در این دوره ی استثنایی دست به خرید و تولید آثار پرهزینه ی بسیاری زده است و یکی از آخرین عناوینی که برای خیل گسترده ی مخاطبانش عرضه کرده پروژه ی قدرت نام دارد.

پروژه ی قدرت یک اکشن پاپ کورنی تمام عیار است که امتحانش را از پیش پس داده است چرا که آثار مشابهی مثل فیلم نامحدود، لوسی و... با همچین فرمولی مورد پسند فرهنگ عامه قرار گرفته اند سازندگان پروژه فقط کمی آن را به سمت و سوی فیلم های ایکس من هل داده اند.

برگ برنده ی فیلم صجنه های اکشنی است که می تواند مخاطب را تا پایان فیلم با خود نگه دارد!

این فیلم با نگاه کارگردانانش هنری جوست و اریل شولمن با سبکی شبیه به آنچه از مدیوم سینما انتظار داریم ساخته شده است و هر آنچیزی که برای سرگرم کنندگی نیاز است در دل خود دارد جلوه های ویژه ی قابل قبول، اکشن های درگیرانه سریع و هیجان انگیز با ضرب آهنگ خوب و تدوین خوب و یک داستان با موضوع نسبتا خوب که می تواند شما را تا انتهای فیلم نگه دارد.

سازندگان اثر قواره ی کار خودشان را به خوبی می شناخته اند و سعی نکرده اند با وارد کردن پیچیدگی ها و گستردگی هایی که از پسش بر نمی آیند از سرگرم کنندگی اثر بکاهند؛ آنها به مرزی که یک فیلم خوب را از فیلم صرفا سرگرم کننده جدا می کند حتی نزدیک هم نمی شوند!

نتیجه ی کار تیپ سازی های ساده ای شده اند که یک راه صاف را تا انتها می روند و به یک پایان بندی در حد و اندازه ی اثر می رسند که برای یک فیلم پاپ کورنی اتفاق بدی هم نیست.

البته مطلب فوق به این معنا نیست که جیمی فاکس و جوزف گوردون لویت بازی بدی از خودشان ارائه داده اند بلکه قواره ی اثر به آنها فرصت عرض اندام بیشتری نداده است وگرنه هیچ ایراد جدی ای به این دو بازیگر وارد نیست.

این فیلم ضعف عجیبی در درام دارد و هرجا که قرار است روابط عادی و انسانی را پیاده سازی کند لنگ می زند و لحظاتی ملال آور به جا می گذارد که باید منتظر باشید تا موج بعدی اکشن برسد و آنچه دیده اید بشوید و با خود ببرد!

پرداختی شعاری به مفاهیم تجدیدنظر طلبانه که خود درگیر کلیشه های منسوخ شده هستند.

به نظر می رسد پرداخت های آبکی و شعاری برای جلب نظر جنبش های برابری خواه دارد کار دست فیلم ها می دهد دختری سیاه پوست که قرار است با رویکردی تجدیدنظرطلبانه عملکردی قهرمانانه داشته باشد آنقدر درگیر کلیشه های منسوخ شده است و آنقدر بد در اثر قرار گرفته که حتی به باورپذیری سایر نقش ها هم ضربه زده است.

معماهای داستان به حدی ساده و زود حل می شوند که حتی فراموش می کنید معمایی در کار بوده و بدتر آنکه انقدر کلیشه ایند که مشابه آن در فیلم های درجه چندم ابرقهرمانی بسیار هوشمندانه تر پی ریزی می شوند.

فیلم انگار کلاژی از چیزهایی است که عامه ی مردم در ژانر اکشن دوست دارند و در طرف مقابل کلاژی از چیزهایی است که در درام های سطحی می بینند و از آن بدشان می آید.

نکته ی عجیب اینکه به نظر می رسد فیلم مثل دیگر محصول این شبکه یعنی گارد قدیمی هدف دنباله سازی را در ذهن می پروراند که با این پرورش داستانی پر از لکنت و سطحی نمی توان چشم انداز خوبی برایش متصور بود.

از مسائل نگران کننده برای دوستداران ژانر ابرقهرمانی می تواند درج نام متسون تاملین به عنوان نویسنده ی فیلمنامه باشد که نمره چندان خوبی نمی گیرد و او همان کسی است که در کنار مت ریوز فیلمنامه ی فیلم بتمن با بازی رابرت پتینسون را نوشته است بهتر است امیدوار باشیم در آنجا مت ریوز مهار کار را در دست گرفته باشد!

پس فیلم تمام کارت هایش را کنار انداخته و به اکشن به عنوان برگ برنده نگاه می کند و صادقانه بگویم همین لحظات اکشن فیلم را به سطحی می رساند که بشود آن را به مخاطبی که پس از یک روز طولانی فقط می خواهد سرگرم شود توصیه کرد.

به کسانی که قصد دیدن فیلم را دارند باید گفت با دید سرگرم کنندگی ارزش یک بار دیدن را دارد اما باید انتظاراتتان را مدیریت کنید!