تصویر-مکان-فیلم(جلسه دوم)

فصل سوم 

مبحث امروز 

فیلم-مکان-تصویر (جلسه دوم)

منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی

نماهای دور و نماهای نزدیک

نمای نزدیک و چرایی انتخاب آن توسط کارگردان :

برای شروع بحث و تفهیم بهتر ان بد نیست نگاهی به جمله ژان لوک گدار داشته باشیم 

او معتقد است نمای نزدیک برای تراژدی و نمای دور برای کمدی ابداع شده است

ادعای ژان لوک گدار را میتوان بسیار ساده انگارانه در نظر داشت چرا که یکی از مشخصه های بارز سینمای وسترن نمای دور و خیلی دور میباشد

اما در این نکته حق دارد که فیلمساز بر اساس نوع فیلم و صحنه یک نما را برمی گزیند 

نمای نزدیک قادر است حس خاصی را در مخاطب برانگیزد که تحت شرایط مساوی از عهده نمای دور ساخته نیست

نمای نزدیک علاوه بر برانگیخته شدن احساسات مخاطب میتواند برای تاکید نیز به کار رود به طور مثال هیچکاک در فیلم سو ظن محصول سال ۱۹۴۱ میلادی از این نما برای تاکید بر اشیایی مثل یک لیوان شیر شبهه برانگیز و مشکوک استفاده کرده است به عبارت دیگر این اشیا در بافت ماجرا چنان نقش عمده ای بر عهده دارند که هیچکاک از نمای نزدیک برای جلب توجه تماشاگر و تاکید بهره میبرد

به نوعی میتوان نمای بسیار نزدیک را یکی از مشخصه های اصلی سینمای ژانر وحشت توصیف کرد

لازم به ذکر نمای بسیار نزدیک همانند هر نمای دیگر میتواند در بافت قصه نقشی صریح بر عهده بگیرد برای مثال در فیلم بیگانه ای در می زند محصول سال ۱۹۶۳ میلادی میبینیم کارگردان اثر زخم  برای شناسایی قاتل توسط تماشاچی  ،بسیار درشت نمایش میدهد

نکته دیگر ان است که نمای بسیار درشت را باید با ملاحظه و تدبیر به کار برد

نمای دور و چرایی انتخاب ان توسط کارگردان :

این موضوع را نیز میتوان به عرض رساند همانطور که نمای درشت برای تاکید بر شدت عواطف و احساسات مفید است نمای دور را نیز میتوان برای تراژدی به کار برد همانند فیلم سپیده عریان (۱۹۵۵)مرگ سانتیاگو ...

همچنین کارگردانان آثار وسترن نیز از نمای دور در جهت به نمایش گذاشتن گستردگی و عظمت طبیعت بهره میبرند

مانند :فیلم شین (۱۹۵۳)اثر جورج استیونس 

کلمنتاین عزیز من (۱۹۴۶)اثر جان فورد

پایان بحث امروز 

منتقد و تحلیلگر متن:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی