جستجو در سایت

1393/10/01 00:00

آپارتمان عروج

آپارتمان عروج
فیلم، داستان یک نویسنده ی متفکراست که به دنبال نوشتن یک پایان جاودانه برای داستانش است وبا اقامت درطبقه وسط یک آپارتمان، با دنیای طبقه ی خود با شیوه های مختلف فکری،اخلاقی، فلسفی و...کلنجار می رود و بر اساس دریافت هایش از زندگی و آدمهای اطراف برای کشف جاودانگی داستان آنها را به جسم می کشد و با ظهور درقالب شخصیتهای مختلف یک سفـــرفلسفی را طی می کند. اینجاست که مجموعه ای از تقابلها شکل می گیرد، تقابل میان جاودانگی و فناپذیری ،روح وجسم، شهوت ومعنویت وعلم و عشق که بستراصلی درام را شکل می دهد . مضمونی عمیق در روایتی لطیف که آمیخته با طنزفلسفی درچارچوب فیلمنامه ای ناب اما نه چندان منسجم شکل می گیرد.نویسنده با مرور خاطرات گذشته و وارد شدن در قالب آدمهای مختلف سررشته ی قصه را در دست می گیرد و مارا با خود به فضای سیال ذهنش می برد. ماحتی نمی دانیم که اسم نویسنده چیست وازکجا آمده، اما تلاش برگشت ناپذیرش را درجستجوی جاودانگی حتی تا مرزجنون درمی یابیم آنجا که ازطرف همه ی دوستان واطرافیانش طرد می شود ولی همچنان دراین آشفته راه دست و پا می زند و به جلو می رود تا جایی که حتی به سمت طبقه پایین با شماره واحد 69 که می تواند نمادی از شیطان باشد افول می کند.درفیلم خیلی به آدمها وشخصیتشان پرداخته نمی شود واز این نظرنوعی بی هویتی در داستان به چشم می آید که به نظرتعمدی بوده و در راستای همکلام شدن ذهنی مخاطب با مردنویسنده درچیدمان پازل فکری اش است. می توان ازکاربرد واژه ی خیروشر به جای شخصیتهای داستان استفاده کرد که دائم در حال قلقلک ذهنی قهرمان داستان به سمت وسویی خاص است . آدمهایی که مانند حلقه وی را محصور کرده اند و گاه حس تحریک و نگرش دنیوی به اومی دهندمانند تهیه کننده در ابتدای فیلم که به دنبال استفاده ی جلیزوویلیز دوران بلوغ برای انتهای داستان است ودوستش که دائم در حال سیخ زدن یا خوردن کباب است ! ویا حس اندیشه ی جاودانگی و هدایتگری مانند زن شاعر واستادش.حرکت هماهنگ دوربین با صحنه ها و بازیهای خوب بازیگران نیز از نقاط قوت فیلم محسوب می شوند اما با این حال وجود برخی از صحنه های درهم و شلوغ ابتدای فیلم که هنوز مخاطب خود را در داستان پیدا نکرده و وجود برخی دیالوگهای شعاری مانند "مراقب قلبت باش" درسکانس مربوط به تاکستان اندکی توی ذوق می زند. درهرحال اولین تجربه ی شهاب حسینی درمقام کارگردان ازنظر محتوا ومضمون درجهت دستیابی به مسایل عمیق فکری وبینش فلسفی برای یک کارگردان فیلم اولی تجربه ی موفقی محسوب می شود.