هنرنمایی سابرینا کارپنتر در جدید ترین کمدی موزیکال نتفلیکس.

به نام خدا

جدید ترین هنر نمایی سابرینا کارپنتر در فیلم work it به گفته ی بسیاری از تحسین برانگیز ترین بازی های وی است. تمام سینما از نظر نتفلیکس یک جعبه ی بازی است که در آن وسایل مختلف برای استفاده وجود دارد که آن، از بهترین هایشان را انتخاب میکند. جدیدا(از دوران قرنطینه به بعد) دقت نتفلیکس در انتخاب عناوین انتشارش بالا گرفته. نتفلیکس جعبه ی بازی را باز میکند و اسباب بازی هایی را برمی دارد که :

1_ظاهر فریبنده و باطن معمولی

2_ظاهر معمولی و باطن فریبنده 

3_ظاهر و باطن معمولی یا عالی

4_ظاهر معمولی و باطن درخشان داشته باشند.

شاید این تقسیم بندی معیار اصلی این شبکه نباشد اما از کلیت انتخاب هایش دور نیست و وورک ایت در رده 4 قرار دارد. چیزی مثل فیلم خبر ساز the wrong missy. 

تمام ویژگی های رده 4 که در رابطه با آن بحث خواهیم کرد در سایر فیلم های خریداری شده توسط نتفلیکس وجود دارد. وورک ایت نیز یکی از کمدی موزیکال های جدید این کابل بود که انصافاً چیزی در اثبات ژانر کم نگذاشت. دقیقا همانند فیلم یوروویژن دور ریختن پول حساب نمیشد. آن هم کمدی.. موزیکال بود و پیامش نیز با وورک ایت یکسان. هرچند همه ی این دو را به فیلم ها خلاصه نمیکنیم اما موسیقی، روح این فیلم ها بود. به گفته ی برخی که معتقد به محوریت فیلم ها در کنار ژانر و سبک هستند، محوریت وورک ایت Dance یا همان رقص بود. به قول خانم کارپنتر رقصندگان ورزشکاران خداوند روی زمین اند. یک پیام با دو محوریت از جدید ترین شاهکار های نتفلیکس در گونه کمدی موزیکال امریکایی است. فقط با تفاوت محوریت. محور یوروویژن خواندن و محور وورک ایت رقصیدن بود. اینکه چرا با این نوع فیلم ها موافقیم مربوط به کلیت تصورما از این ژانر میشود ولی اینکه چرا در رسانه بودن پیام های متفاوت کمدی ها موفق ترند مربوط به سلایق مردم نیست. مردم سلیقه های متفاوتی در انتخاب ژانر ها یا مکاتب سینمایی دارند. در این باره میتوان مردم را به سه دسته کلی تقسیم کرد. 

1 بینندگان آزاد که صرفا منفعل و بیخیال نسبت به مسائل اند و از ویژگی های بارزشان میتوان به علاقه مندیشان به فیلم های رزمی.. هندی و کمدی (ایرانی) اشاره کرد. 

2بینندگان متفکر که از آزاد ها بهتر و از منتقدان که دسته بعدی اند کم کار ترند. این دسته مورد قبول من اند. چرا که ژانر هدفشان، حال هر چه که میخواهد باشد مشخص است و میدانند که دارند چه میبینند. به قولی دست کم منفعل نیستند و ارزش چیزی که میبینند را درک میکنند. 

3بینندگان منتقد. این دسته خود به دو رده بینندگان حرفه ای و بینندگان معمولی تقسیم میشود. مخاطبان این دسته اصولا دیر به دیر البته نه بسیار، به تماشای فیلمی مینشینند که قرار است راجع به آن نوشته یا کم کم تفکر کنند. این دسته سلیقه کلی از همه ژانر ها دارند. اگر دسته دوم فقط فیلم تاریخی.. حماسی یا ورزشی میبیند و به سایر ژانر ها کاری ندارد.این دسته مثلا فیلم های درام یا فیلمهای هنری و کلیه ژانر ها را در سلطه داشته و بر سینما حکم میرانند. 

وورک ایت با توجه به دیدگاه دسته سوم مخاطبان فعال، میخواست مانند یوروویژن نقش تلاش و کوشش برای رسیدن به هدف و عشق زندگی و کنار گذاشتن عوامل و موانع اضافه را به ما بفهماند اما چرا از یوروویژن موفق تر عمل کرد؟ 

عوامل مفصلی این سوال را پاسخ میدهند اما یک پاسخ به نمایندگی کلشان به میدان می آید. وورک ایت از سکانس های ریز و ظریفش برای این پیام استفاده کرد. اگر فیلم را دیده باشید حتما صحنه ای که گوشی کویین داشت مطالب علمی پخش میکرد و کویین درسش را برای موفقیت در مسابقات رقص وورک ایت رها کرده بود در حالی که قبل از آن بسیار در درس موفق بود، به یاد می آورید. سکانسی که با قطع کردن مطالب علمی و گذاشان آهنگ و رقص برای از یاد نبردن هدف و عشق اصلی به خوبی کارگردانی و بهتر از ان نویسندگی شده بود. همان طور که گفتم موسیقی روح فیلم و سینماست. شاید سینما بدون اغراق مدیون هنر موسیقی است. فرق ندارد که موسیقی بی کلام یا موسیقی متن و یا با کلام و ترانه باشد،... موسیقی وقتی کارشده و دقیق در فیلم های کمدی موزیکال یا حتی فقط موزیکال به کار برده شود موجب دمیده شدن روح مقدسی به فیلم میشود. روحی که در اسکار در دو بخش بهترین موسیقی متن و بهترین ترانه یا تک موزیک نیز دخول و سپس حلول کرده. پس از عواملی که وورک ایت را دارای ارزش ژانری و اثبات ژانری یا ساده تر، ارزش تماشا کردن بدون پشیمانی می‌کند تا به حال به 3 مورد رسیدیم. 

کلیت جذاب فیلم و پیام گیرای آن. 

بازی قابل تحسین سابرینا کارپنتر. 

موسیقی و روح زنده و پویای فیلم. 

پلتفرم های آنلاین این روز ها که سینما ها از باز شدن محروم اند بهترین عملکرد خود را داشته اند. در هر ژانر و سبکی که فکر کنید و با هر محوریتی توانسته اند مردم را راضی نگه دارند. فکر به این نکته که چقدر فیلم در جهان وجود دارد که باید کدام را دید سخت است اما فکر به اینکه هر سال چند فیلم خوب که از پلتفرم های آنلاین چون نتفلیکس پخش میشوند حقیقتا ارزشمند و دارای هویت اند ساده است. اگر این متن را میخوانید به خاطر داشته باشید که بنده فیلمی را که مردم دوست ندارند و ارزش تماشای عمومی ندارد را نقد که هیچ، امتیاز هم نمیدهم. دلیل امتیازات بالا و نقد های مثبت من همین است. هر فیلمی را تماشا نمیکنم اما اگر تماشا کردم یعنی صد در صد ارزش تماشای شما را نیز دارد. محور اصلی فیلم ما دنسینگ بود اما پیامش به دنبال رفتن هدف و عشق واقعی و درگیر نسدن با  عشق اجبار و تحمیلی یا به ظاهر واقعی بود که به بهترین شکل کمدی خود را نشان داد. امید است شما نیز به دنبال عشق حقیقی زندگی خود رفته و از رسیدن به آن ناامید نشوید. اگر مطمئنید تصمیماتتان صحیح است، پس آنها را عملی در کنید. به قول معروف وورک ایت. Work it...#