غریب حمایت شده
غریب بر سبیل دیگر محصولات اوج زندگی یا بخشی از زندگی یکی دیگر از شخصیت های جنگ یعنی شهید بروجردی را دستمایه ی خود قرار داده است. فیلم با توضیح حقیقی بودن ماجرای فیلم و نیاز به اندکی تغییرات برای درام آغاز میشود اما در فیلم شاهد وفاداری زیادی به واقعیات تاریخی نیستیم و فیلم در خیلی از موقعیتها، دیالوگ ها و حتی ماجرا به درام نزدیک و از مستند فاصله میگیرد. غریب ماجرای حضور شهید محمد بروجردی در سنندج و فرماندهی سپاه غرب کشور برای مقابله برا تجزیه طلبان کُرد است. دقیقا از یک هفته بعد از گم شدن شهید تندگویان.
اگرچه غریب نخستین تجربه دفاع مقدسی لطیفی در مقام کارگردان است اما کمی طولانی ست و از استاندارد ۹۰ دقیقه ای سینمای ایران بلندتر است که ممکن است بعلت محتوی هیجانی، جنگی و اکشن این طول مدت زیاد احساس نشود. در سوی دیگر بازی خوب بابک حمیدیان است، حمیدیانی که بازیش در اینگونه نقش ها درحال دائمی شدن و تبدیل به یک کلیشه است. بجز بازی حمیدیان و مهران احمدی در نقش های خیر و شر بقیه بازی های حاشیه، جانبی و نقش های مکمل نه تنها ضعیف و خنثی ست که سنخیتی با اکت های بازیگران اصلی ندارد. به تعبیری دیگر بازیهای اصلی فاصله ی زیادی با نقش های فرعی دارند و بازیهای نقش های مکمل در خدمت فیلم نیست.
غریب در زمره آثار سفارشی ست که طی سالهای اخیر از نسل حاتمی کیایی به مهدویانی منتقل شده و اگرچه تاحدودی با سینمای روز، بروز رسانی شده اما همچنان به همان فرمول های ثابت قدیم پایبند است. آثاری پرخرج و پر تجهیزات که زیاد نگران گیشه نیستند چون حمایت میشوند. غریب البته در نگاه فنی_سینمایی اثر قابل قبولی ست و میتواند در شاخه های فنی جشنواره دیده شود.
این نقد در روزهای پراکران جشنواره فیلم فجر چهل و یکم نگاشته شده، نقایص آن را ببخشایید.