یک فیلم ابرقهرمانی با ظاهری حماسی اما باطن یک پسر بدذات

ترجمه اختصاصی سلام سینما

«آکوامن» یک فیلم ابرقهرمانی با ظاهری حماسی اما باطن یک پسر بدذات است و دارای ماجراجویی هایی سطحی و ناهمگون است که با افتخار در لوکیشن های تکراری به تصویر کشیده می شوند و به هیچ وجه تاثیرگذاری لازم را ندارند. همانند ستاره ی اصلی مغرور فیلم یعنی «جیسون ماموا» ، این آخرین محصول DC ، دارای جذابیت های ظاهری زیادی است و هیچ گاه منظره های عریض ، شوخی های چرند و ساختار مینی سریال گونه اش که در حد ملودرام های خانوادگی است ، در طول 2 ساعت و نیم مدت نمایش آن تمام نمی شوند. این فیلم ترکیبی از ضعف در لحن روایت و ماله کشی آن در حین شنا کردن است.

شرکت برادران وارنر این فیلم را در چین به اکران گذاشت و پس از فروش 92 میلیون دلاری آن در هفته ی اول اکران آن ، انتظار داشت که با توجه به شکست تجاری «لیگ عدالت»(که آکوامن یکی از شخصیت های آن بود) ، بتواند پادشاه آتلانتیس را بعنوان یک فرنچایز مستقل روی پرده های سینما ، تحت مالکیت خود قرار دهد. 

«آرتور کری»(جیسون ماموا) پدرش یک انسان و مادرش «آتلانا»(نیکول کیدمن) ، ملکه ی آتلانتیس است که به نظر می رسد در سنین جوانی پس از بازگشت اجباری اش به قلمرو اش مرده باشد. آرتور به دلیل اصل و نسب انسانی اش توسط آتلانتیسی ها رانده شده است. آرتور ، «مرا»(امبر هرد) شاهزاده ی قلمروی «زبل» را ملاقات می کند و مرا از آرتور می خواهد تا به او برای پیدا کردن «تریدنت»(نیزه ی سه شعبه) که در سطح زمین گمشده است ، کمک کند تا بتواند به حکومت برادر ناتنی بی رحم خود یعنی «پادشاه اورم»(پاتریک ویلسون) پایان دهد. آرتور ابتدا درخواست او را رد می کند اما سپس می بیند که برای برقراری عدالت ، راهی جز قبول کرده درخواست مرا ندارد.

کارگردان این فیلم «جیمز وان» که فیلم هایی مانند «احضار» و «7 خشمگین» را در کارنامه دارد ، «آکوامن» را تبدیل به یک کمیک فانتزی مانند «ایندیانا جونز» یا برخی از آثار شکسپیر کرده که در آن قهرمانی با استفاده از سرنخ های تاریخی و باستانی به دنبال شی ای بسیار ارزشمند (در اینجا تریدنت) است و همزمان یک نبرد برای رسیدن به تاج و تخت نیز (زیر آب) در حال رخ دادن است. این فیلم از وجود رخدادها ، کاراکترها و گره های داستانی در حال انفجار است و در همین حین وان و همکارانش از به تصویر کشیدن مملکت های مختلف در زمین و دریا که آرتور و مرا در حال سفر به آنها هستند ، لذت می برند.

متاسفانه داستان «آکوامن» به اندازه ی کافی جذاب نیست ، مخصوصا این برای همراهی آرتور و مرا با یکدیگر و پیشرفت رابطه ی پر از لاس و جلب توجه آنها بسیار صادق است. مخالفت های آنها با هم کاملا قابل پیش بینی است زیرا مرا نمی تواند دنیای انسان ها را درک کند و این مسئله نیز تا حدودی فیلم را به حکایت یک ماهی بیرون از آب تبدیل کرده است. و با اینکه شیمی بازیکران با یکدیگر بسیار خوب است اما فیلمنامه ی نامتعادل و بی روح فیلم به آنها کمکی نمی کند.

برای جمع بندی ، پس از تماشای تعداد زیادی فیلم های ابرقهرمانی ناراحت کننده از DC ، آکوامن لذت خالص تماشای یک اثر آیکون گرافی شده از کتاب های کمیک که در آن شاهد ابعاد بزرگ قهرمانان و اندازه های بسیار بزرگ صحنه های نبرد هستیم را به ما هدیه می دهد. بعضی مواقع تکان دادن محلول در ظرف تنها نشان می دهد که جه مقدار از آن محلول باقی مانده است. «آکوامن» تلاش خودش را کرده است اما نتوانسته از پس محدودیت ها برآید.

منبع : اسکرین دیلی

مترجم : وحید فیض خواه