نقد فیلم کانجورینگ 3(The conjuring 3)
نقد فیلم کانجورینگ 3
به نام خدا
کانجورینگ 3(شیطان مرا وادر کرد) که به تازگی از سرویس اچ بی او مکس برادران وارنر منتشر شده در خلاصه مطلب فیلمی مبتذل و محافظه کار نسبت به این جهان سینماییست. فیلمی پر طمطراق و مشتمل بر تناقض.
وقتی خبر اکران آنلاین بسیاری از فیلم های وارنر بروز در سال 2020 با واکنش های متفاوت (مثبت از طرف مردم و منفی از نظر کارشناسان و صاحب نظران) مواجه شد، هیچکس به قدرت واقعی فیلم ها فکر نمیکرد. هیچکس نمی‌دانست که اگر قرار است کانجورینگ 3 به صورت آنلاین اکران شود، آیا اصلا ظرفیت اکران را دارد یا نه!
الآن میگوییم این ظرفیت را نداشت. هیچ فیلمی در سال اخیر این ظرفیت را نداشت. اوضاع و احوال سینما بسیار پریشان است و کمپانی ها به جای کمک به این روند، به دنبال سود هستند، به هر قیمتی. حتی به قیمت شکستن چارچوب هنر.
ما برای کانجورینگ 3 عجله ای نداشتیم که وارنر سریع مایکل چاوز که فیلمسازی به شدت نابلد و تازه به دوران رسیده است را به عنوان کارگردان یکی از سری های اصلی کانجورینگ انتخاب کرده. کانجورینگی که مال چاوز ساخت یک نکته بسیار مهم را به ما یادآوری کرد. آن هم اینکه میراث جیمز وان فقط با جیمز وان پابرجاست. وقتی اولین سری کانجورینگ به کارگردانی کسی که فیلم های فوق العاده ای در ژانر وحشت،مثل ارّه و توطئه آمیز را در کارنامه خود داشت اکران شد، جهان مات و مبهوت ماند. اینکه یک کارگردان کمال گرای ژانر وحشت(مالزیایی) زیر ژانر ماورا الطبیعه وحشت را دگرگون کرد و از جامپ اسکر ها و کلیشه های آمیتی ویلی و امیلی رزی، سبک خاص خود را پدید آورد عامل این بُهت جهانی بود.
سری اول و حتی دوم کانجورینگ که خود جیمز وان آنان را کارگردانی کرده فیلمهایی استثنایی در سینمای وحشت اند. اگر قرار بود کسی در وارنر مکتب داشته باشد آن مکتب زک نیست(اشاره به سینمای ابرقهرمانی شنیعی که اسنایدر به راه انداخت). بلکه نکتب وان است. جیمز وانی که خود جهانی از تحقیقات اد و لورین وارن ساخت و تنها خود از پس کارگردانی فیلم های این جهان بر می‌آید نه گری دابرمن و مایکل چاوز و...
چاوز حتی یک فیلم خوب در کارنامه اش ندارد. من با دیدن نفرین لایورونا فهمیدم که دیگر امیدی به احضار 3 نیست. کانجورینگ 3 کم ارزش تر از نفرین لایوروناست. چرا که آن، یک فیلم مستقل است اما کانجورینگ نام با ارزشی را به یدک میکشد. فیلمنامه عجله ای، تصویر برداری عجله ای، تدوین عجله ای و... باعث شد احضار 3 یک فیلم تکنیکال شود که حتی در تکنیک ایراد دارد. تمام ترس فیلم، در چند جامپ اسکر خلاصه میشود. این در صورتی است که در کانجورینگ 1، ترس همچون تار در ساختار و فرم فیلم تنیده شده بود و مخاطب برای تخلیه هیجان نیازی به جامپ اسکر نداشت.
کانجورینگ 3 در برخی از سکانس ها به شدت فانتزی شده بود. چیزی که احضاررا مبتذل میکند دراماتوروژی ضعیف و چسبیدن به گریم ترسناک و حقه های تکراری برای نشان دادن شیطان است. در طول فیلم، ما شاهد همه چیز هستیم جز شیطان. شیطان(روح خبیث) در احضار 3 نه تیپ است نه شخصیت. در کانجورینگ 2 شیطان در کل طول فیلم و کلیت ساختار روایت نهفته شده بود.
این، بدترین روایت بدترین کارگردان و بدترین بازی فارمینگا و ویلسون در بدترین سری کانجورینگ است و مقصر اصلی، برادران وارنر است. کمپانی که بخاطر پول، هنر را میشکند و فقط پوسته ی توخالی از آن را به مخاطب تعارف میکند. این فیلم نه تنها مبتذل است (به این معنی که سری کانجورینگ را به سخره گرفته) بلکه کمدی است نه وحشت. این، فرار بود تاریک ترین قسمت مجموعه باشد و به جزئیات متفاوتی از تحقیقات وارن ها بپردازد اما به خودش هم نتوانست بپردازد.
پیشنهاد میکنم فیلم دابه 4 نفرین جن، محصول سینمای ترکیه را تماشا کنید تا به ضعف اصلی احضار 3 پی ببرید و ببینید کدام یک توناسته بهتر و هنری تر جهان سیاه جادو را به تصویر بکشد. در نظریه تناقض، فیلمی متناقض است که تکنیکش با خود درگیر باشد. یعنی بازیگر یک ساز بزند/دوربین یک ساز بزند/موسیقی یم ساز بزند و خلاصه اینکه فیلم با خود در تضاد باشد. موسیقی فوق العاده جوزف بیشارا، یار همیشگی جیمز وان به خاطر ضعف ساختاری فیلم حرام شد.اعتبار مجموعه زیر سوال رفت. اعتبار چاوز زیر سوال رفت و تجربه ای شد برای وان، تا دیگر فیلم های جهانش را به دست هر کسی نسپارد. کانجورینگ یونیورس یکی از امید های اصلی منتقدان به سینمای ماورا الطبیعه بود که با این فیلم از بین رفت. افول هنر و صعود تجارت، مسئله ی اصلی و دلیل اسن نقد های تند است. سینما در خطر است، باید حواسمان را جمع کنیم!