.
تلفن سیاه» (The Black Phone)، فیلم سینمای ژانر وحشت ۲۰۲۲ میلادی به کارگردانی اسکات دریکسون به واسطه کارگردانی فیلم‌های «دکتر استرنج» (Doctor Strange) و «شوم» (Sinister) انتظارات تلفن سیاه رو بعنوان یک اثر ترسناک و روانشناختی به شدت بالا می برد اما پس از تماشای فیلم،انتظارات رو برآورده نکرد.
داستان اصلی تلفن سیاه، دلهره آور و دارای اضطرابه
قتل ها و دزدی های زنجیره ای که باعث رعب و وحشت نوجوانان و اهالی شهر شده اما ایده ی ناب باعث درخشان شدن یک اثر نمیشه...
در تلفن سیاه ماجرا هرچند دقیق تعریف شده اما شخصیت پردازی ها و پیش داستان ها کافی نیستند و مخاطب با اثری نصفه نیمه از نظر شخصیت پردازی رو به رو شده.
فرمول تلفن سیاه مرحله به مرحله تعریف شده و نقشه روح شخصیت ( رشد و آگاهی) به صورت خطی قابل لمس و قابل شهوده( معصوم ،یتیم،جستجوگر،پرسشگر و جادوگر) اما پردازش و شاخ و برگ دادن ها رو به حداقل رسونده، کارگردان و فیلمنامه نویس مهندسی فیلمنامه رو دقیق اما در دقت طراحی داستان و شخصیت ها به شدت کوتاهی کردن.
عنصر تعلیق یکی از نشانه های اصلی فیلم های وحشت و روانشناختیه اما در تلفن سیاه ها کاشت ها و برداشت ها در کمترین تعلیق و واکنش ضد قهرمان تعریف شده.
تقابل قهرمان با ضد قهرمان کاملا یک طرفه و منفعله و از هیجان داستان کم می‌کنه.
تلفن سیاه بیشتر اثری دلهره آوره تا ترسناکه تا روانشناختی،به غیر از تحول و تغییر شخصیتِ رفتاری قهرمان ( از فرار کردن به مبارزه) تغییرات دیگه آنچنان پررنگ و ماندگاری نداره.
تلفن سیاه به نسبت هم رده های خودش ضعف داستانی و شخصیت پردازی بیشتری داره اما در سال ۲۰۲۱ که اکثر آثار از ضعف فیلمنامه و شخصیت رنج میبرن،تلفن سیاه قابل قبول و سرگرم کننده ست اما ترسناک نه!