پسرفت زیبای دل تورو

فیلم سینمایی " شکل آب " محصول 2017 آمریکا ، به کارگردانیِ "گیرمو دل تورو" و نویسندگی "ونسا تیلر" با همکاری خود کارگردان ، فیلمی در ژانر های مختلف (رمانس ، فانتزی ، جنایی ، پلیسی ) ، داستان یک مستخدم لال را روایت می کند که در محل کارش (مرکز تحقیقاتی) با یک موجود عجیب و دوزیست آشنا و به او علاقه مند می شود. 

فیلم با وجود داستانی تقریبا تکراری و کلیشه ای دارای روایتی سرراست و جذاب است که بیننده را تا آخرین لحظه (عام و خاص) پای فیلم می نشاند که نشان دهنده ی تسلط کامل نویسنده و کارگردان به ساختار کلاسیک است. یکی از نکات منفی فیلم پرداخت غیر عمیق و سطحی به داستان رمانس آن و ورود به زیر ژانر های دیگر است.

نماهای فیلم از لحاظ گرافیکی ، میزانسن ، پالت رنگی و پلاستیک تصویری بسیار قوی و حرفه ای هستند که قدرت تصویربرداری را نشان می دهد. به طوری که قلاب فیلم برای تماشاگر تصاویر آن است از تیتراژ اول تا سکانس پایانی. قاب بندی های پر زرق و برق اما تاریک که یاد آور "هزار توی پن" شاهکار دیگر دل تورو و سبک خاص کارگردانی اش است. فیلم از لحاظ شماتیک کاملا اصولی و در خدمت محتوا است. جلوه های ویژه بصری فیلم نیز به حد کافی و نیاز ، در خدمت فرم فیلم است و چشم و روان مخاطب را اذیت نمی کند.

داستان سرراست اما تکراری فیلم که عشق بین انسان و یک هیولا است به ساده ترین شکل روایت می شود به طوری که حتی نمیتوان شکل آب را با دیو و دلبر یا پرنسس و قورباغه مقایسه کرد. این نوع داستان ها که ریشه در کهن الگو ها ، اساطیر و .. دارد ممکن است در طول تاریخ هنری یک جامعه بار ها تکرار شود اما نوع پرداخت به یک ایده ی تکراری است که آن را متمایز یا برتر می کند. داستان شکل آب به خودی خود داستان دراماتیک ، فانتزی و جذابی است که با ساختار کلاسیک چفت شده است. نقطه ضعف دیگر فیلم شخصیت پردازی ضعیف است ، به طوری که بیننده نمی تواند وارد لایه های درونی کاراکتر شده و حتی شخصیت های فرعی جذاب تر می نمایند.

بازی خوب بازیگران به خصوص " سالی هاوکینز " و " اکتویا اسپنسر " ، یکی از نکات مثبت این فیلم است. میمیک ، بدن و بیانی که در اینجا بیان فردی ناتوان به سخن گفتن است ، به قوی ترین شکل توسط سالی هاوکینز اجرا می شود.

با دریافت اسکار بهترین فیلم برای شکل آب ، جوایز این فیلم تقریبا تکمیل شده ، اما می توان گفت این ها جوایز هزارتوی پن است که گیرمو دل تورو حالا دارد آنها را درو می کند. چرا که "شکل آب" نسبت به "هزار توی پن" چند قدم رو به عقب در کارنامه اش به حساب می آید. چه از لحاظ فیلمنامه و چه از لحاظ کارگردانی.