آغاز خوب ادامه ی بد پایان جلف
ارتش سری ، پایان خوب بد جلف
حضور خوب بد جلف دو در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر نه تنها بر کیفیت جشنواره نیفزوده که ته مانده های امید سینما دوستان به این دوره ی کم رمق و پر حاشیه را هم ناامید کرد.
فیلمساز همان شوخی ها و حتی دیالوگ های تکراری را سوار بر داستان جدیدی کرده تا شاید فروش قبل را تکرار کند اما استفاده از آییش و خیراندیش و کمیلی هم نتوانسته فیلم را به نمره ی قابل قبولی برساند.
قاسم خانی که خود منتقد کلیشه ها در سینمای ایران خصوصا برای فیلم های طنز و عامه پسند است گویی ابایی از افتادن در این ورطه هم ندارد و زوج تکراری درخشانی_جمشیدی و ناز و عشوه های ریحانه پارسا و آرایش غلیظ بازیگران را بکار گرفته تا مخاطب عام و سرخوش را تا پایان فیلم روی صندلی نگاه دارد.
حقیقا فیلم حرف جدیدی برای گفتن نداشت و حضورش در جشنواره هم همانقدر عجیب است که دیگر آثار ضعیف اما ترکیب اسم قاسم خانی و دیگر بازیگران صاحب نام خواه ناخواه توقع بیننده را بالا میبرد.
خوب بد جلف تلاش کرده با معجونی از المانهای محبوب طنز داخلی و تصویر سبک خارجی چیزی باشد درخور جشنواره یا حداقل مخاطب متوسط که ظاهرا در این کار هم چندان موفق نبوده. من حیث المجموع اگر بدنبال تکرار خاطره ی خوب بد جلف یک هستید شاید با لبخند از سینما خارج شوید اما اگر به دنبال یک تجربه ی جدید یا فیلم کیفی تر هستید دیدن این فیلم چندان به دلتان نخواهد چسبید.
این مطلب بعلت تنظیم در ایام جشنواره ممکن است دارای نواقصی باشد.