1392/12/04 00:00

مصرف بی رویه کار خیلی بدیه! نقدی کوتاه بر فیلم «طبقه حساس» اثر کمال تبریزی

کمالی (رضا عطاران) یک فرد بازاری سنتی است که بعد از فوت همسرش (پانته‌آ بهرام) قبری دو طبقه خریداری می‌کند تا بعد از مرگ در کنار همسرش به خاک سپرده شود. اما پس از مدتی که سر مزار می‌رود متوجه می‌شود مردی غریبه به نام محتشم (پیمان قاسم خانی) در طبقه بالایی دفن شده است... «کمال تبریزی» کار حرفه‌ای را خوب می‌فهمد. برای همین است که خودش یک تنه فیلم‌نامه، کارگردانی، تدوین، انتخاب بازیگران و تهیه را به عهده نمی‌گیرد و با اینکه در تمامی آن‌ها تبحر کافی دارد، ساخت فیلم را با افراد حرفه‌ای تقسیم می‌کند. «طبقه حساس» یک فیلم متمایل به ژانرهای کمدی سیاه و کمدی موقعیت با برون‌مایه‌ای از طنز است که در لایه درونی رویکردی نقادانه نسبت به مسائل اجتماعی و سیاسی در پیش گرفته است. پیمان قاسم‌خانی در فیلم‌نامه‌ با هوشیاری از لایه بیرونی فیلم‌ به عنوان کالبدی مناسب برای پوشش لایه درونی سود جسته است. ارتباط سکانس‌ها با نمایش نوشته‌های روی سنگ قبر و یا با اسکرین شات‌هایی از لحظه پایانی هر سکانس صورت می‌گیرد که موسیقی بسیار ساده و هماهنگ موجود بر روی آن‌ها به هر چه دلپذیر شدن فیلم کمک کرده است. در اینکه کمال تبریزی فضاهای نمایشی خوبی خلق می‌کند شکی نیست؛ اما اوج هنر وی در همین ایده‌های فرانمایشی مخصوص به خود است. از دیگر نکات مثبت فیلم می‌توان به بازی بسیار تحسین برانگیز رضا عطاران و لوکیشن‌هایی که همگام با فضای داستان به خوبی تعریف شده‌اند، اشاره کرد. از معدود نکات منفی فیلم، پرداخت نا کامل برخی از کاراکترهای فرعی و هم‌چنین ویرایش آماتوری عکس‌های چین است که توی ذوق می‌زند. تبریزی نشان داده است که سینما به عنوان یک رسانه پرقدرت فقط کنار هم قرار دادن بازی چند بازیگر بر اساس یک فیلم‌نامه مشخص (و بعضا یک فیلم‌نامه نامشخص!) نیست، بلکه پتانسیل افزودن جنبه‌های خلاقانه بسیاری دارد. امید است فیلم‌سازان ما، کارهای حرفه‌ای این کارگردان خوب سینما را بیشتر سرلوحه خود قرار دهند.