اختصاصی سلام سینما- طناز طباطبایی از جمله بازیگران جوان و با استعداد سینمای ایران است که در سال‌های اخیر نقش به نقش پیشرفت کرده و توانسته شخصیت‌هایی واقع‌گرایانه را برای تماشاگر خلق کند.

از همان اولین نقش‌آفرینی‌های جدی‌اش مانند بازی در فیلم «صداها» می‌شد حدس زد که روزی نقش‌هایی مهم بازی خواهد کرد. طناز طباطبایی در 20 اردیبهشت 1362 در تهران متولد شد، در ادامه به مناسبت تولد 36 سالگی‌اش، پنج تا از بهترین بازی‌های او را مرور کرده‌ایم.

-هیس!دخترها فریاد نمی زنند

کارگردان: پوران درخشنده

نقش: شیرین

«هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» را می‌توان مهم‌ترین نقش‌آفرینی طناز طباطبایی دانست. فیلمی که بسیار دیده شد و مورد پسند عموم تماشاگران قرار گرفت. احتمالا تا سال‌های آینده مخاطب عام او را با نقشش در «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند»‌ به خاطر می‌آورد.

در اینجا او نقش دختری را بازی می‌کند که در شب عروسی خود، متوجه سورفتار سرایدار با یک دختربچه می‌شود و با توجه به خاطرات تلخی که در گذشته خود داشته است، به دفاع از دخترک برمی‌آید و در این مسیر مرتکب جنایت می‌شود. در نیمه دوم فیلم، داستان به تلاش او و وکیلش برای اثبات بی‌گناهی می‌گذرد و با یک فیلم نسبتا دادگاهی سروکار داریم. بازی طناز طباطبایی در این نقش سنگین و تقلیل‌گرایانه است.

نقشی که به‌راحتی پتانسیل این را داشت تا سوپر لوس و اغراق‌آمیز به تصویر کشیده شود، با اجرای طباطبایی به‌اندازه و متعادل از کار درآمده. به‌شکلی که هم می‌تواند احساسات تماشاگر را برانگیخته کند و از سوی دیگر با احساسات‌گرایی بیش از اندازه توجه او را از اصل مطلب پرت نمی‌کند تا در نهایت فقط یک حس ترحم برایش باقی بماند.

-خشم و هیاهو

کارگردان: هومن سیدی

نقش: حنا

به شکلی غیرمستقیم، طباطبایی در «خشم و هیاهو» نقش شهلا، قاتل معروف را بازی می‌کند. زنی که با محمدخانی بازیکن فوتبال، داستان‌های پیچیده‌ای داشت و در نهایت به جرم اینکه همسر او را در تخت‌خواب به قتل رسانده، در دادگاه حاضر می‌شود. داستان «خشم و هیاهو» هم دقیقا همین است. با این اختلاف که ستاره فوتبال، به یک خواننده پاپ بدل شده است و اسم کاراکترها تغییر کرده.

طباطبایی همان شهلاست و حتی چادرش هم در دادگاه تعمدا شبیه به چادر قاتل در جهان واقعی است. نکته اجرای طباطبایی در این فیلم اینست که در بخش اول، او یک دختر شر و شور و پر انرژی می‌نماید و البته عاشق پیشه و در بخش دوم یک فریب‌خورده‌ای ایست که دارد همه زندگیش را می‌بازد و کلید ماجرا باز هم در توازنی است که بازیگر توانسته میان این دو سویه شخصیتی برقرار کند.

-آرایش غلیظ

کارگردان: حمید نعمت الله

نقش: لادن

همانقدر که خود «آرایش غلیظ» دیریاب است، نقش طناز طباطبایی هم هرچند ساده‌انگارانه به‌نظر می‌رسد اما پرداخت بسیار ویژه‌ای دارد و به عبارتی در کنار لیلا حاتمی «رگ خواب» می‌تواند از مهم‌ترین زنان جهان آثار فیلمساز هم باشد. دختری که در خنگی متاثر از شخصیت زن «بی‌پولی» است اما انگار به‌روز شده و تکامل یافته. یک دختر ساده‌دل و کمی خنگ که بازیچه دست مردی شیاد می‌شود تا مرد نقشه‌های سیاهش را با استفاده از او ثمر ببخشد، بدون اینکه خود دختر باخبر باشد.

طباطبایی «آرایش غلیظ» نمونه سرسبد دخترانی است که برای ادامه زندگی خود به مردی نیاز دارند تا عواطف و زندگیشان را با او سهیم شوند و بعد از فشار عاطفی طلاق، به هر ریسمانی چنگ می‌زنند تا پشتیبانی برای خود بیابند. اما تاثیر مستقیم این شخصیت در داستان و نتیجه نهایی به مراتب بیشتر از هر زن دیگری در کارنامه نعمت‌الله است.

-ویلایی‌ ها

کارگردان: منیر قیدی

نقش: سیما

تنها تجربه بازیگری طناز طباطبایی در فضای جنگی و سینمای دفاع مقدس. «ویلایی‌ها» هرچند یک فیلم جنگی است اما روحیه‌ای از جنس لطافت‌های زنانه دارد و داستان آن هم درباره یک قرارگاه زنان در پشت خط مقدم است. زنانی که از پشت خط، بخشی از جنگ هستند و کمک‌حال رزمنده‌ها و از سوی دیگر همسرانشان در جبهه می‌جنگند و به عبارتی در آن قرارگاه در انتظار بازگشت همسران خود نشسته‌اند.

ورود طناز طباطبایی به داستان اما همان چیزی است که نظم موجود قرارگاه را بهم می‌ریزد و فیلم را وارد فضایی جدید می‌کند. او زنی است نسبتا امروزی و مدرن‌تر از زنان آن‌جا و مشخص است که جنس اعتقاداتش با بقیه زنان آن‌جا فرق دارد. همسرش در جبهه می‌جنگد و او می‌خواهد غیابی طلاق بگیرد. مادر شوهرش، بچه‌هایشان را به قرارگاه آورده تا بتوانند پدرشان را ببینند و شاید این اتفاق جلوی طلاق را بگیرد.

طباطبایی به خوبی خود را از زنان دیگر آن‌جا با جنس بازی‌اش جدا می‌کند و یک کاراکتر خاکستری می‌سازد که به تماشاگر اجازه می‌دهد به جهان درونیش ورود کند و با او همراه شود.

-مرهم

کارگردان: علیرضا داودنژاد

نقش: مریم

در «مرهم» طناز طباطبایی نقش یک دختر معتاد را بازی می‌کند که جوان‌تر از سن خودش است. دختری که سفری هیجان‌انگیز را با مادربزرگ خود به دل خیابان‌ها و پارک‌های خلاف تهران آغاز می‌کند و از این رهگذر، صدای نسل جوان زجرکشیده می‌شود.

بی‌تابی او در پیدا کردن مواد و سبکسری‌اش در رابطه با پسری که باهم هستند، خوب و جذاب از آب درآمده است و می‌توان گفت، بازی که در اینجا از طناز طباطبایی می‌بینیم، نمونه تکامل‌یافته نقش‌آفرینی او در «صداها» است که در آن‌جا هم نقش یک دختر معتاد را بازی می‌کرد.