اختصاصی سلام سینما-فصل جوایز امسال با اتفاقاتی مثل سخنرانی از طریق برنامه‌ی زوم تا دیده نشدن هیچ یک از فیلم‌های رقابت‌کننده توسط مردم در سالن‌های سینما، یکی از عجیب‌ترین‌ها در طول تاریخ سینما بود. اما هنوز هم چیزهای زیادی برای لذت بردن از سینما در این سال پرفراز و نشیب وجود دارد.

اگر از تلخی «نوید زن جوان»(Promising Young Woman) شوکه شده‌اید، اگر از سفر «فرن» در «سرزمین خانه به دوشان»(Nomadland) لذت برده‌اید و اگر از آشوب حقوقی و سیاسی در «دادگاه شیکاگو7»(The Trial of Chicago7) به وجد آمده‌اید، چند پیشنهاد جذاب برایتان داریم. هشت فیلم کلاسیک مشابه با نامزدهای بخش بهترین فیلم اسکار 2021 را برای شما انتخاب کرده‌ایم تا لذت تماشای داستان مورد علاقه‌ی خود را باری دیگر تجربه کنید.

- اگر «پدر»(The Father) را دوست داشتید، «متصدی لباس»(The Dresser) را ببینید

بازیگر اصلی هر دو فیلم یعنی «آنتونی هاپکینز» و «آلبرت فینی»، بهترین نقش‌آفرینی عمرشان را در این دو داستان برگرفته از نمایشنامه‌ی «شاه لیر» که درباره‌ی پدرهای مریض و پرستاران وفادار آنهاست، به نمایش گذاشته‌اند. «متصدی لباس»(The Dresser) روایتی خطی دارد اما «پدر»(The Father) در درون ذهن «آنتونی» شخصیت اصلی داستان می‌گذرد که دچار اختلال زوال عقل است. هردوی این فیلم‌ها تلخ و ناراحت‌کننده هستند.

- اگر «یهودا و مسیح سیاه»(Judas and The Black Messiah) را دوست داشتید، «پلنگ‌های سیاه: طلایه‌داران انقلاب»(Black Panthers; Vanguards of the Revolution) را ببینید

«فرد همپتون» رهبر حزب پلنگ سیاه که مورد خیانت قرار گرفت، زندگینامه‌ی تکان‌دهنده‌ای دارد. «پلنگ‌های سیاه: طلایه‌داران انقلاب»(Black Panthers; Vanguards of the Revolution) مستندی است که به ظهور و زوال حزب پلنگ سیاه نگاهی تاریخی می‌اندازد.

این مستند از طریق مصاحبه با اعضای باقی‌مانده‌ی حزب پلنگ سیاه و مأموران اف‌بی‌آی در زمان روایتی جذاب را ارائه می‌دهد. در حالی که در فیلم «یهودا و مسیح سیاه»(Judas and The Black Messiah) بیشتر به شخصیت «فرد همپتون»(Daniel Kaluuya) و رابطه‌ی او با «بیل اونیل»(LaKeith Stanfield) » مأمور نفوذی FBI در حزب پلنگ سیاه می‌پردازد.

- اگر «منک»(Mank) را دوست داشتید، «همشهری کین»(Citizen Kane) را ببینید

«منک»(‌Mank) درباره افرادی است که الهام‌بخش یا نویسنده‌ی فیلمنامه‌ی «همشهری کین»(Citizen Kane) بوده‌اند. کاری که می‌تواند باعث شود تا بیشتر از قبل با «منک»(‌Mank) ارتباط برقرار کنید، این است که «همشهری کین»(Citizen Kane) را تماشا کنید زیرا «منک»(‌Mank) ادای دینی هوشمندانه به «همشهری کین»(Citizen Kane) است.

سال‌ها بحث‌های زیادی درباره‌ی این مسئله وجود داشت که آیا «اورسون ولز» و «هرمن جی.منکیویتز» باید سهم یکسانی از مالکیت معنوی فیلمنامه‌ی «همشهری کین»(Citizen Kane) داشته باشند یا خیر. دیدن این دو فیلم به شما برای پاسخ دادن به این سوال کمک می‌کند.

- اگر «میناری»(Minari) را دوست داشتید، «مکان‌هایی در قلب»(Places in the Heart) را ببینید

تلاش‌های یک خانواده برای دست یافتن به رویای آمریکایی در یک مزرعه‌ی کشاورزی که تعصب و طبیعت دشمن آن هستند، داستان همیشه تازه‌ای است. «میناری»(Minari) داستان خانواده‌ای کره‌ای را دنبال می‌کند که به آمریکا آمده‌اند و پدر خانواده با نقش‌آفرینی «استیون ین» که به نظر فردی ناآگاه می‌رسد، تصمیم دارد تا با کشاورزی به ثروت زیادی دست پیدا کند.

در «مکان‌هایی در قلب»(Places in the Heart) زنی بیوه با نقش‌آفرینی «سالی فیلد» به همراه یک ولگرد و یک کهنه سرباز نابینا با بازی «دنی گلاور» و «جان مالکوویچ» گروهی را تشکیل داده‌اند تا بتوانند جلوی نابودی یک مزرعه را بگیرند. این دست داستان‌ها که درباره‌ی یک خانواده‌ی کره‌ای باشند چه درباره‌ی یک خانواده در دوران افسردگی بزرگ، بسیار دوست‌داشتنی هستند.

- اگر «سرزمین خانه به دوش‌ها»(Nomadland) را دوست داشتید، «خوشه‌های خشم»(The Grapes of Wrath) را ببینید

خانه به دوش‌های جدید همان اوکی‌های شهر داست باول هستند. سفر «فرن»(فرانسیس مک دورمند) به سرتاسر آمریکا در «سرزمین خانه به دوش‌ها»(Nomadland) مانند اتفاقی است که برای خانواده‌ی «جوآد» در «خوشه‌های خشم»(The Grapes of Wrath) می‌افتد. همانطور که داست باول خانواده‌ی «جوآد» را از وطن خود دور کرد، فشارهای اقتصادی نیز با «فرن» همین کار را کرد.

در هر دو فیلم این بی‌خانمانی است که باعث می‌شود اجتماعات و گروه‌های جدیدی شکل بگیرند. «فرن» و خانواده‌ی «جوآد» در سفر خود با مضامینی مثل تحمل دشواری، سخت‌کوشی، خودشناسی و اتکای به نفس مواجه می‌شوند که به آنها می‌فهماند ارتباط با جهان طبیعی ارزش بالاتری از بهره‌مندی در دنیای مادی دارد.

- اگر «نوید زن جوان»(Promising Young Woman) را دوست داشتید، «کلوت»(Klute) را ببینید

در واقع تاریخچه‌ی پیدایش زنان انتقام‌جو به دوران یونان باستان بازمی‌گردد. فضای وهم‌آلود «کلوت»(Klute) که قهرمان زن آن فردی آسیب‌پذیر است و به دنبال انتقام خون بهترین دوستش می‌باشد، برای «امرالد فنل» مانند یک نقشه‌ی راه بوده است. در «نوید زن جوان»(Promising Young Woman)، «کَسی»(کری مولیگان) با تمام وجودش به دنبال انتقام‌جویی است و می‌خواهد این کار را با محاسباتی بسیار دقیق انجام دهد.

در «کلوت»(Klute) دختری به نام «بری دنیلز»(جین فاندا) به دنبال اجرای عدالت برای قاتل بهترین دوست خود است اما خود او نیز به عنوان قربانی احتمالی بعدی قاتل، باید با شرایط خاصی دست و پنجه نرم کند. هر دوی این فیلم‌ها در فضایی وهم‌آلود و خشونت‌آمیز رخ می‌دهند. البته کلاه‌گیس زیبای «مولیگان» را نمی‌توان با مو‌های شلخته‌ی «فاندا» مقایسه کرد.

- اگر «صدای متال»(Sound of Metal) را دوست داشتید، «فرزندان یک خدای کوچکتر»(Chilren of a Lesser God) را ببینید

تماشای نقش‌آفرینی بازیگران در نقش افراد ناشنوا یا نابینا و تقلای آنان بین برقراری تعادل میان نقص عضو و توانمندی همواره جذاب بوده است. در «صدای متال»(Sound of Metal)، «ریز احمد» در نقش یک نوازنده‌ی توانا که به مرور شنوایی‌اش را از دست می‌دهد، توانست به اولین بازیگر مرد مسلمان تبدیل شود که نامزد اسکار بازیگری می‌شود.

در «فرزندان یک خدای کوچکتر»(Chilren of a Lesser God) نیز «مارلی مارتین» تبدیل به اولین بازیگر ناشنوایی شد که برنده‌ی جایزه اسکار می‌شود. در هر دو فیلم به مصائبی پرداخته می‌شود که افراد ناشنوا با آن درگیر هستند و این مشکلات باعث جداماندگی آنان از سایر آدم‌ها می‌شود. همه‌ی اینها وقتی سخت‌تر می‌شود که پای عشق در میان باشد.

- اگر «دادگاه شیکاگو7»(The Trial of Chicago7) را دوست داشتید، «12 مرد خشمگین»(12 Angry Men) را ببینید

«12 مرد خشمگین»(12 Angry Men) یکی از اولین درام‌های دادگاهی است که بنظر می‌رسد تأثیر شگرفی بر «آرون سورکین» برای ساختن دومین فیلمش در مقام کارگردان یعنی «دادگاه شیکاگو7»(The Trial of Chicago7) گذاشته است. «سورکین» فیلمنامه‌ی یک درام دادگاهی دیگر به نام «چند مرد خوب»(A Few Good Men) را در کارنامه‌ی خود دارد و تمام این تجارب به او کمک کرده تا فیلمی جذاب را بسازد.

هر دو فیلم در هسته‌ی اصلی داستان خود به ضعف‌های بازپرسی و تعقیب قضایی و حقایق بنیادین می‌پردازند. آن تعدادی مرد خشمگین را جلوی دوربین برده‌اند تا نشان دهند جدا از همهمه‌ها و انتظارات عمومی از یک سیستم قضایی سالم، تعریف ما از عدالت و اجرای آن چیست.

منبع: Entertainment Weekly