کلینت ایستوود از مرگ خلاقیت در سینما گفت

اگر قرار باشد تنها روی یک فیلمساز هالیوودی حساب کنیم که هنوز به ساخت آثار اصیل و خلاقانه پایبند است، آن فرد بدون شک کلینت ایستوود است — و به نظر نمیرسد قصد بازنشستگی داشته باشد.
این کارگردان افسانهای، که این شنبه ۹۵ ساله میشود، به نشریه اتریشی Kurier گفته که در حال حاضر عمیقاً در مرحله پیشتولید فیلم جدیدش قرار دارد — و بازنشستگی اصلاً در افق دیدش نیست.
او گفت:«هیچ دلیلی وجود ندارد که یک مرد با افزایش سن نتواند بهتر شود. امروز تجربه بسیار بیشتری دارم. بله، کارگردانهایی هستند که در سنین بالا تواناییشان را از دست میدهند، اما من یکی از آنها نیستم.»
و واقعاً هم کسی نمیتواند با او مخالفت کند. کارگردان فیلم «نابخشوده» همچنین نقدی هم به وضعیت فعلی سینمای مبتنی بر مالکیت فکری (IP) وارد کرد و گفت که دلش برای دوران فیلمنامهنویسی اصیل و خلاقیت در محوطه استودیو تنگ شده است.
ایستوود گفت:«من دلم برای آن روزهای خوب تنگ شده، وقتی فیلمنامهنویسها در کلبههای کوچک محوطه استودیو فیلمنامههایی مثل کازابلانکا مینوشتند. زمانی که همه ایدهای تازه داشتند. ما حالا در دورانی از بازسازیها و فرنچایزها زندگی میکنیم. در طول دوران کاریام تنها سه بار دنباله ساختهام، ولی سالهاست علاقهای به این کار ندارم. فلسفه من این است: یا کاری تازه انجام بده، یا در خانه بمان.»
ایستوود عملاً دارد چیزی را میگوید که بسیاری از دوستداران سینما از مدتها پیش حس میکنند. اعتیاد هالیوود به بازسازیها، دنبالهها، و استفاده مکرر از داراییهای شناختهشده به یک اپیدمی کامل تبدیل شده — سکتهای خلاقانه که پشت آمار فروش میلیارد دلاری و خستگی از مارول پنهان شده است.
استودیوها اکنون بیشتر به مزارع محتوا شبیه هستند تا کارخانههای خلاقیت؛ محتواهایی را تولید میکنند که فقط نقش خوراک نوستالژی و ادامه برندها را دارند، نه داستانگویی اصیل.
تقریباً هر پروژهای که چراغ سبز میگیرد، یا بازسازیای نیمپز است که کسی نخواسته، یا ششمین قسمت از یک فرنچایز که باید سالها پیش با احترام به پایان میرسید. دیگر کمتر بحث «فیلمسازی» مطرح است؛ بیشتر بحث «تحویل محتوا» است. در چنین شرایطی، نوآوری به چشم یک خطر دیده میشود و الگوریتمها حاکماند.
منبع: worldofreel