پشت صحنه تعقیب نفس‌گیر فیلم 28 سال بعد در یک استیج صوتی
فیلم «28 سال بعد» به کارگردانی دنی بویل یکی از مهیج‌ترین صحنه‌های تعقیب و گریز سال را به نمایش گذاشته است. در این فیلم، جیمی (با بازی آرون تیلور-جانسون) و پسرش اسپایک (آلفی ویلیامز) به سرزمین اصلی رفته‌اند و با عفونی‌شدگان، از جمله گونه‌ای پیشرفته به نام آلفا، مواجه شده‌اند. آلفاها بزرگ‌تر و قوی‌ترند؛ یکی از آنها به نام سامسون، سر قربانیانش را می‌کند.
بازگشت آنها به جزیره مقدس (Holy Island) تنها از طریق یک راه آبی به نام causeway ممکن است که هنگام جزر و مد، قابل عبور است. در حال عبور، آلفا ظاهر شده و تعقیب مرگباری آغاز می‌شود.
بیشتر بخوانید:
دنی بویل از 28 سال بعد رونمایی کرد
محدودیت انتشار نقد 28 سال بعد تا ۲۴ ساعت قبل از اکران
فیلمبرداری این صحنه در نقاطی از انگلستان مانند Holy Island، نیوکاسل و نورث‌یورکشایر انجام شد، اما فیلمبرداری روی causeway کار بسیار دشواری بود. آنتونی داد مانتل، فیلمبردار، و تیم تولید به دنبال مکانی مناسب گشتند و در نهایت در یک مرکز واکسیناسیون سابق خارج از نیوکاسل یک سالن بزرگ را پیدا کردند که توانستند یک causeway مصنوعی به طول ۴۵۰ فوت بسازند و آن را با آب پر و دما را کنترل کنند.
(causeway، یعنی یک راه ساخته شده روی آب یا زمین نرم که عبور و مرور را ممکن می‌کند، شبیه یک پل کوتاه یا جاده‌ای که روی آب یا زمین باتلاقی یا ساحلی کشیده شده.)
داد مانتل برای نورپردازی آسمان از تصاویر واقعی گرفته شده توسط یک مرکز نجوم استفاده کرد تا حس آسمان پاک و بدون آلودگی که در دنیای فیلم فرض شده، منتقل شود.
برای ضبط تعقیب، از تجهیزات پیشرفته‌ای مثل جرثقیل‌ها، دالی‌ها، و حتی مجموعه‌ای از آیفون‌ها روی تکنوکرین استفاده شد تا حرکات سریع و هیجان‌انگیز به خوبی ثبت شود.
فیلمبردار درباره صحنه‌ها گفت که سه تا چهار روز برای فیلمبرداری این بخش زمان گذاشتند و صحنه همزمان زیبا، غمناک و ترسناک بود.
در مورد کشتن زامبی‌ها با تیر و کمان، داد مانتل اعتراف کرد که نگران زیبایی‌شناسی این صحنه‌ها بود، اما از تکنیک دوربین‌های بار برای ثبت لحظه نفوذ تیر به بدن استفاده کردند که از نظر بصری جذاب بود.
او همچنین از تعقیب آلفا روی causeway به شدت ترسیده بود و تاکید کرد که صداگذاری، نورپردازی و شیوه فیلمبرداری این صحنه آن را بسیار ترسناک کرده است.
فیلم همچنین موجودات جدیدی به نام Slow-Lows را معرفی می‌کند که تغذیه‌شان از باقی‌مانده عفونی‌شدگان است و با حرکت‌های آهسته و خزنده‌شان وحشت خاصی ایجاد می‌کنند.
داد مانتل درباره یکی از صحنه‌های ترسناک که در آن جیمی و مادرش (با بازی جودی کومر) در کلیسایی متروکه پناه گرفته‌اند و Slow-Low نزدیک می‌شود، توضیح داد که این صحنه برایش بسیار کابوس‌وار بوده و نشان‌دهنده توجه دقیق کارگردان به جزئیات ژانر وحشت است.
منبع: variety