معرفی فیلم «سیصد و شونزده»، عکس های فیلم، پوستر و آنونس
سلام سینما- فیلم سینمایی «سیصد و شونزده»، دومین ساخته پیمان حقانی از 16 خرداد ماه در گروه هنر و تجربه اکران شده است. فیلم «سیصد و شونزده»(316) در جشنواره میل ولی سانفرانسیسکو، شصت و سومین جشنواره مانهایم آلمان، جشنواره پراگ، دانشگاه UCLA و ... به نمایش درآمده است. پخش بين المللی این فيلم بر عهده ی nooripictures است. اولین ساخته پیمان حقانی به نام «مردی که گیلاس‌هایش را خورد»، اجازه اکران پیدا نکرد و در شبکه نمایش خانگی پخش شد.
یادداشت پیمان حقانی، کارگردان فیلم «سیصد و شونزده»(316):
"کفشها بهانه ایست براى قصه گویی! چیزى که این روزها براى سینماى متفکر و روشنفکر مد نیست و از نظر من سرآغاز آشتی تماشاگر غیر جدى سینما با سینماى اندیشمند است. سیصد و شونزده قصه زندگی یک زن عادى از پیش از تولد او تا آخرین لحضات زندگیش است! آدمی عادى که این روزها اصلن مد نیست. با ناثیر پذیرى از رمان لارنس استرن فیلم را از پیش از تولد او و آشنایی پدر و مادرش شروع کردیم و با تولد خود زن پی گرفتیم. همانگونه که انسان مسیر زندگی اش را از دیدگاهی نمادین با پاهایش طی می کند و در پیمودن این مسیر طولانی کفشها این پاها را همراهی و محافظت می کنند من تلاش کردم مسیرى واقعی و گاها سمبولیک را با تماشاچیم طی کنم برایش قصه بگویم و در عین فرم متفاوت سینمایی آن، فیلمی جذاب بسازم و براى این هدف از هیچ قابلیت سینمایی چشم پوشی نکردیم. فیلم سرشار از موسیقی ، داستانکهاى جذاب و تصاویر پر رنگ و لعاب و روایت هاى تاریخی و حتی فیلم هاى آرشیوى و مستند است. کف شها بهانه خوبی است براى سرك کشیدن به زندگی زنی که روزى م یخواسته انسانی منحصر به فرد و ویژه باشد و هرگز نتوانسته به آن تحقق بخشد و امروز فقط یک زن عادى است. شاید دلیل ساخته شدن چنین داستانی این ویژگی انسانی و منحصر به فرد است که بگویم همه ما انسانهایی ویژه ایم حتی اگر به نظر عادى برسیم! بعنوان فیلمساز چنین اثرى سعی کردم به دور از هیاهو این مسیر را که بسیار پر پیچ و خم و پر از حوادث تلخ و شیرین است روایت کنم ، سعی کردم فیلمم را وارد بازى هاى سیاسی نکنم و راجع به هیچ یک از واقایع تاریخی ایران موضع گیرى شخصی نکنم. تنها سعی شد که هر یک از وقایع تاریخی را راوى با دید و احساسات و تفکر آنی خودش روایت کند بعنوان مثال او تنها ۹ سال دارد که انقلاب اسلامی رخ می دهد و ما در فیلم روایت انقلاب را این بار از زاویه اى جدید یعنی زاویه دید کودکی ۹ ساله روایت کردیم نه تاثیرات سیاسی و اجتماعی بعد از این حادثه در زندگی ایرانی. همچنین روایت فیلمی با پا و کفش این امکان را به یک فیلمساز از یک کشور مسلمان می دهد که بدون دغدغه هاى همیشگی اش براى رعایت اصول و موازین رایج در کشور و دینش فیلم بسازد. شاید براى اولین بار در سینماى بعد از انقلاب یک زن و مرد در صحنه‌هاى عاشقانه و خصوصی شان درست و کامل تصویر شده اند. با وجود این آزادى عمل، این فرم جدید روایی چنان دستم را براى روایت داستان فیلم بست که با یکی از سخترین تجربیات کارگردانی‌ام تا به امروز مواجهشدم. گاهی غیر قابل انتقال بود حس و اتفاقات صحنه! روایت فیلم تنها از پایین ترین نقطه بدن ضدیتی عجیب براى پیش برد داستان ایجاد میکرد که راوى براى چنین فیلمی نقشی فراتر از یک روایتگر صرف داستانی پیدا کرد. اما سیصد و شانزدهمین کفش. این کفش حکایت نوستالژیکی دارد ، کفش همه دورانهاى شخصیت قصه ماست و اسم فیلم ! کفشاى مادرش که روزگارى براى پاهایش بزرگ بود و … ! همیشه چیزهایی هستند که هرگز اندازه ما نمی شوند با اینکه عاشقانه می خواهیم آنها سهم ما و قد پاهایمان شوند.
با ارادت فراوان . پیمان حقانی"
خلاصه فیلم «سیصد و شونزده»(316):
316 داستان زندگی زنی است که خاطرات زندگی و کشورش را از پیش از تولد تا لحظه مرگ روایت می کند. داستان 63 سال زندگی که بیشتر از طریق کفشها و پاهاى شخصیتهاى فیلم روایت می شود. داستانی پر حادثه که هم انقلاب و هم جنگ 8 ساله ایران را در بر دارد. در فیلمی که هیچ یک از شخصیتهایش دیده نمی شوند و اولین نمونه در نوع خودش است با صحنه هایی عجیب از جنگ ، انقلاب ، عشق ، تولید مثل ، امید و زندگی و مرگ مواجه می شویم. شما به فیلمی دعوت شده اید که باید چهره تک تک شخصیتهایش را خود ترسیم کنید. فیلمی با داستانهایی خنده دار ، غم انگیز و حتی عجیب .
عوامل فیلم «سیصد و شونزده»(316):
کارگردان، تهیه‌کننده: پیمان حقانی/ نویسنده: پیمان حقانی، حمیدرضا کشانی/ تدوین: هایده صفی یاری/ مدیر فیلمبرداری: داوود ملک حسینی/ راوی: سارا وزیرزاده/ صداگذاری و میکس: ایرج شهزادی، حیدر نجفی/ موسیقی: مهیار افشار/ طراحی صحنه و لباس: افسانه صرفه‌جو، پیمان حقانی/ مدیران تولید: عبدالرضا اخوان، بهرنگ سنجابی/ مجری طرح: بهنار اسکندرنژاد/ مشاور رسانه ای: سام بهشتی/ عکاس: سید سجاد سلیمانی
بازیگران: ندارد.
عکس های فیلم «سیصد و شونزده»(316):
برای دیدن عکس های بیشتر به صفحه تصاویر فیلم سیصد و شونزده مراجعه کنید.
حواشی «سیصد و شونزده»(316):
در فیلم «سیصد و شونزده»(316) چهره ی راوی و بازیگران نشان داده نمی شود، فقط صدای راوی شنیده می شود و پاها روایتگر قصه و تاریخ‌اند.
پیمان حقانی درباره فیلم «316»(سیصد و شونزده) گقت:
"فیلم نه تنها چهره هیچ بازیگری را به مخاطب نشان نمی‌دهد، بلکه زمان یک ساعت و 10 دقیقه‌ای آن فقط و فقط با خاطراتی پر شده که توسط پاها و کفشها روایت می‌شوند!. این فیلم فرمی تجربی و نو دارد، ولی یک فیلم داستانی و سینمایی است. وقتی کسی داستان خودش رو با پاهای آدما تعریف می‌کنه، مخاطبش حق داره هر جوری که دوس داره اون آدما رو تصور کنه!"
فیلم «316»(سیصد و شونزده) به دلیل نداشتن مجوز سینمایی نتوانست در جشنواره سی و سوم شرکت کند. پیمان حقانی در این مورد گفت:
"متاسفانه هیئت کارشناسی شورای 3 نفره تبدیل تشکیل جلسه نداد و فیلم مورد ارزیابی قرار نگرفت و بدین ترتیب از شرکت درجشنواره باز ماندیم."
پوستر فیلم «سیصد و شونزده»(316):
آنونس فیلم «سیصد و شونزده»(316):
صفحه رسمی فیلم «سیصد و شونزده» در سایت اجتماعی فیسبوک: movie316
صفحه رسمی فیلم «سیصد و شونزده» در اینستاگرام: 316movie