فیلم شوالیه های آلتو از نگاه منتقدین | نقدها و نمرات

فیلم سینمایی شوالیه های آلتو محصول کمپانی برادران وارنر اثری در ژانر بیوگرافی، درام و جنایی به شمار می‌رود که سکان کارگردانی آن را بری لوینسون برعهده داشته و در آن، رابرت دنیرو نقش دو شخصیت مختلف را بازی می‌کند، دو شخصیتی که رؤسای مافیا در دهه ۵۰ میلادی هستند.

منتقدان بر این باور هستند که فیلم سینمایی شوالیه های آلتو یک بازخوانی شایسته اما خسته‌کننده از کلیشه‌های فیلم‌های مافیایی به شمار می‌رود و با هنرنمایی رابرت د نیرو در دو نقش است که باعث نشده تا این اثر به فیلمی پیروزمندانه تبدیل شود.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۸۷ نقد برای فیلم سینمایی شوالیه های آلتو منتشر شده که امتیاز ۳۹ درصد را برای این اثر سینمایی به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۴۶ از صد برای این فیلم ثبت شده که بر اساس ۳۷ نقد منتشر شده برای آن است. در ادامه نظر برخی از منتقدان برتر جهانی درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

راتن تومیتوز | ۸۷ نقد – امتیاز ۳۹ درصد
متاکریتیک | ۳۷ نقد – امتیاز ۴۶ از صد
«۸۰/۱۰۰ Variety | منتقد: پیتر دبروژ»

اگر شکی در مورد عظمت و درخشش هنرنمایی رابرت دنیرو وجود داشت، این هنرنمایی دوگانه او در فیلم سینمایی The Alto Knights همه آن‌ها را از بین برد. مطمئنا هیچ کس دیگری همانند رابرت دنیرو نمی‌توانست در این فیلم در مقابل خودش هنرنمایی کند.

«۷۰/۱۰۰ The New York Times | منتقد: گلن کنی»

با اینکه ممکن است که برخی از بینندگان تماشای یک بازیگر در دو نقش را در یک فیلم گیج‌کننده بدانند ولی کسانی که تشنه هنرنمایی رابرت دنیرو در نقش‌های مافیایی هستند، مطمئنا از تماشای این فیلم لذت خواهند برد.

«۶۰/۱۰۰ Empire | منتقد: لورا ونینگ»

فیلم سینمایی شوالیه های آلتو که گهگاهی بدقول و واپسگرا است، به همان شیوه‌ای که داستانی توسط پدربزرگ و مادربزرگ روایت می‌شود، به ما یادآوری می‌کند که رابرت دنیرو همیشه بزرگترین گانگستر سینما خواهد بود.

«۶۰/۱۰۰ IGN | منتقد: سیدهانت ادلاکها»

این اثر سینمایی نمی‌تواند تصمیم بگیرد که آیا قصد دارد تا داستان زندگی واقعی روسای مورد احترام مافیا فرانک کاستلو و ویتو جنووزه را روایت کند یا اینکه قصد دارد تا کل ژانر این سبک آثار را تخریب کند. با این حال، هنرنمایی رابرت دنیرو در دو نقش مسئله‌ای قابل توجه و ارزشمند به شمار می‌رود، حتی اگر پر از دیالوگ‌های تکراری باشد.

«۵۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: مری کاسل»

طرفداران رابرت دنیرو و فیلم‌های گانگستری، مطمئنا از تماشای این اثر سینمایی لذت خواهند برد اما چیز جدیدی در این داستان آشنا پیدا نخواهند کرد.

«۵۰/۱۰۰ Collider | منتقد: ایدن کلی»

واقعا مایه شرمسازی است که فیلم شوالیه های آلتو به بررسی داستان بر اساس واقعیت خودش نپرداخته است چراکه این داستانی واقعا جالب توجه به شمار می‌رود. این فیلم به جزئیات رویدادهای تاریخی می‌پردازد که نه تنها به طور چشمگیری بر دنیای پنهان جنایات سازمان یافته تأثیر گذاشت بلکه تصور عمومی از مافیا را برای همیشه تغییر داد. مطمئنا اگر این داستان به سبک یک مستند ساخته می‌شد، می‌توانست بسیار بهتر و تأثیرگذارتر باشد.

«۵۰/۱۰۰ RogerEbert | منتقد: رابرت دنیلز»

به عنوان یک فیلم گانگستری، فیلم شوالیه های آلتو کار زیادی برای انجام دادن ندارد و در طول مسیر برخی موارد جدید یا جالب را ارائه می‌کند.

«۴۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»

در اکت آغازین این اثر سینمایی، نوعی استحکام و نیرو در آن وجود دارد اما در ادامه از علاقه آن کاسته می‌شود و ما مقدار کمی از جاه‌طلبی یا طنز لحظه به لحظه را مشاهده می‌کنیم.