بهترین نقشآفرینیهای پیتر سلرز؛ از پلنگ صورتی تا دکتر استرنج لاو

اختصاصی سلام سینما - یاشار آبتین | در این مطلب سراغ 5 بازی درخشان یکی از نوابغ بازیگری تاریخ سینما رفتهایم.
پیتر سلرز یکی از نوابغ کمتر قدردیده تاریخ سینماست؛ بازیگری استثنایی که ریچارد آتنبرو نبوغ او را با چارلی چاپلین مقایسه کرده بود اما بارها در نقشهایی متفاوت (از یک رئیسجمهور مجنون جنگطلب تا یک باغبان بسیار مهربان و ساده) هم درخششهایی کمنظیر داشت تا ثابت کند هرگز نمیتوان او را به یک قالب فروکاست.
هر چند دوران درخشان پیتر سلرز در 54 سالگی و در پی یک حمله قلبی به پایان رسید اما این نقشآفرینیها هنوز زندهاند و میتوان از دیدنشان لذت برد.
دکتر استرنجلاو/ Dr. Strangelove (1964)
کارگردان: استنلی کوبریک
از مهمترین کمدیهای سیاه تاریخ سینما که حالوهوای جنونآمیز دوران جنگ سرد را بهشکل درخشانی منتقل میکند. سلرز در این فیلم در سه نقش متفاوت (ماندریک، رئیسجمهور مافلی و دکتر استرنجلاو) ظاهر و نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد؛ جایزهای که آن را (شاید بهشکلی ناعادلانه) به رکس هریسون برای «بانوی زیبای من» واگذار کرد.
حضور/ Being There (1979)
کارگردان: هال اشبی
یک نقشآفرینی غافلگیرکننده با طنزی درونی و غم و اندوهی که در طول فیلم به چشم میخورد در نقش باغبانی بیسواد و سادهدل که بهشکل عجیبی توسط جهان اطراف در حد گزینه شایسته ریاستجمهوری جدی گرفته میشود. جایزه گلدنگلوب و نامزدی اسکار دستاورد سلرز در این فیلم بود. «حضور» آواز قوی سلرز و آخرین نقشآفرینی بزرگ او پیش از مرگ ناگهانیاش بود.
لولیتا/ Lolita (1962)
کارگردان: استنلی کوبریک
اقتباسی جنجالی از رمان ناباکوف. سلرز در نقش نمایشنامهنویسی به نام کلر کویلتی حضوری بهیادماندنی دارد. بازی در این فیلم اولین نامزدی گلدنگلوب را برای سلرز به ارمغان آورد.
مجموعه فیلمهای پلنگ صورتی/ The Pink Panther series (1963-1978)
پیتر سلرز در این فیلمها در قالب بازرس دستوپاچلفتی ژاک کلوزو ماندگار شد. پنج فیلم، سه نامزدی گلدنگلوب، و شخصیتی که به نماد کمدی در دهههای 60 و 70 تبدیل شد.
پارتی/ The Party (1968)
کارگردان: بلیک ادواردز
نمونهای درخشان از یک کمدی بزن و بکوب اصیل. سلرز در این فیلم نقش یک بازیگر ناشی هندیالاصل را بازی میکند که به اشتباه به یک میهمانی بزرگ هالیوودی دعوت میشود و مجموعهای از خرابکاریها را به بار میآورد.