آدم های مچاله شده

آدمهای مچاله شده

عباس مدحجی

"تی تی" اثری ملودرام با رگه هایی از تخیل است که فیلمساز تلاش کرده با نمایش لایه های درونی انسان هایی با دنیاهایی کاملا متفاوت به ما یادآوری کند که دنیای انسانی ما بسیار متنوع تر و گاهی متناقض تر از آن است که گمان میکنیم. مثلا آنجایی که زندگی یک دانشمند فیزیک و یک زن کارگر خدماتی و یک خواننده باهم گره ی سختی میخورد. 

آیدا پناهنده فیلمساز در گذشته چند فیلم ساخته که مطرح ترین آنها "ناهید" بوده و اتفاقا در آنجا هم ما با یک داستان درام در شمال مواجهیم. اگرچه  المانهایی مثل اختلاف زن و شوهری‌، طلاق ، فرزند طلاق و نفر سوم در هردو فیلم مشترک است اما پناهنده این بار سیاه چاله ها ، تومورمغزی و رحم اجاره ای را هم به فیلمش افزوده است.

در "تی تی" دنیای صاف و صادق برخی آدم ها در مقابل دنیای پیچیده و منفعت‌طلب آدم های دیگر قرار میگیرد و تمام سخن فیلم این میشود که در نهایت این سادگی و صداقت و انسانیت است که علیرغم تمام ضعف هاش بر پیچیدگی و منفعت طلبی و حرف آدم ها و سوء استفاده گری هایشان  پیروز و غالب خواهد شد.

بازی های خوب و همزاد پندارانه ای که توسط سه بازیگر اصلی فیلم به نمایش گذاشته شده بار اصلی فیلم و ارتباط با مخاطب را به دوش میکشد. پارسا پیروزفر در نقش ابراهیم، الناز شاکردوست در نقش تی تی و هوتن شکیبا در نقش امیرساسان بازی های قابل قبولی ارائه کردند که به خاطره انگیز بودن فیلم کمک شایانی کرده. همچنین زوج هوتن شکیبا و الناز شاکردوست بعد از موفقیتشان در فیلم قبلی نرگس آبیار [شبی که ماه کامل شد] در اینجا هم تجویز شده اند و همزمان در فیلم جدید نرگس آبیار [ابلق] بازی می کنند.

شخصیت پردازی و تثبیت کاراکترها به خوبی و به آرامی صورت گرفته، فیلم عجله‌ای برای انتقال پیامش ندارد و اجازه میدهد که پیام به آرامی در ذهن مخاطب متبادر شود. علاوه بر آن تغییراتی که شرایط بر کاراکترها اعمال می کند که در نهایت منجر به تغییر رفتار آنها در جامعه میشود را به خوبی به نمایش میگذارد.

با توجه به موقعیت های دراماتیکی که در فیلم هست می شد خیلی قاب بندی ها، و زوایای فیلمبرداری تاثیرگذار تری انتخاب شوند. نقاط قرار گرفتن لنز دوربین ضربه هایی کاری به جذابیت بصری فیلم زده و حس و حال صحنه ها را کاهش داده. فیلم گاهی هندی هم میشود و از موقعیت های تکراری عاشقانه ای استفاده میکند که با تم کلی فیلم تفاوت های فاحشی دارد.

تی تی حکایت انسانهایی ست که از یک کاغذ صاف شروع میشوند اما آنقدر مچاله و خط خطی میشوند که بفهمند این دنیا چیزهای مهمتری برای پیوند دارد. سیاه چاله هایی با میلیون ها سال نوری فاصله را باید فراموش کرد وقتی همین جا، جلوی رویمان و حتی درونمان پر از سیاه چاله است. این نقد در روزهای جشنواره سی و نهم فیلم فجر و کثرت اکران ها نوشته شده فلذا اشتباهات سهوی را ببخشایید.