فیلمی بسیار ترسناک

اختصاصی سلام سینما-  جوردن پیل این فیلم را به دنبال فیلم ترسناک" برو بیرون" و با بازی  لوپیتا نیونگو ساخته است که در آن هیولاها کاملا شبیه به قهرمانان هستند. 

" ما امریکایی هستیم"

  این یک خط به تنهایی سرآغاز داستان است که از طریق آن ممکن است طرفداران جوردن پیل به دنبال معنی اجتماعی-سیاسی فیلم" ما "بگردند، تریلر بسیار ترسناکی که مقدمه شگفت انگیزش به سادگی فیلم" برو بیرون "قابل حدس زدن نیست. کارهای این نویسنده و کارگردان بلندپرواز که وام دار راد سرلینگ است( پیل در مجموعه تلویزیونی" منطقه نیمه روشن "به کارگردانی سرلینگ بعنوان مهمان حضور داشت )، پیچیدگی، کنایه و پایان های متعددی دارد- همراه با خنده هایی است که از اولین فیلم این کارگردان که قبلا خودش بازیگر کمدی بوده است هم بیشتر است. با اینکه ژانر داستان از نظر تجاری آن را محدود کرده است اما فیلم تاثیر فوق العاده ای دارد.   

فیلم با سکانسی آغاز می شود که در آن یک تلویزیون به وسیله نوارهای ویدیویی احاطه شده و به برخی از فیلم های احتمالی که از آنها الهام گرفته شده است اشاره می کند( C.H.U.D.، The Goonies، مردان واقعی )، "ما "آدلاید( مدیسن کری )را دختر جوانی در سال 1986 در سانتا کروز معرفی می کند که تجربه دلخراشی از شهربازی کنار ساحل دارد. 

در زمان حال، آدلاید ویلسون(لوپیتا نیونگو )مادر دو کودک است و همراه با شوهرش گیب( وینستون دوک )برای تعطیلات به خانه کودکی اش می روند. زمانی که شوهرش پیشنهاد می دهد که دخترانش زورا( جوزف-رایت شاهادی ) و جیسون( ایوان الکس ) را به ساحل ببرند شدیدا مخالفت می کند- این ایده خاطرات منفی که او از ساحل دارد را یادآوری می کند در حالیکه هنوز آن را با شوهرش در میان نگذاشته است-به هرحال وی رفتن به ساحل را قبول می کند، زمانی که به آنجا می رسند به نظر می آید که نیروهای مرموزی وی را به آن چیزی هدایت می کند که در گذشته منجر به آسیبش شده بوده است.   

جو هراس انگیزی در تمامی سکانس های فیلم جریان دارد، که قبلا آن را در همه ی قسمت های تریلر دیده بودیم. زمانی که آنشب به خانه باز می گردند چهار مهاجم مرموز ویلسون را در خانه اش به دام می اندازند. هریک از آنها شبیه دوقلوی همسان یکی از اعضای خانواده است، با این حال تنها دوقلوی آدلاید صحبت می کند. او خودش را سایه آدلاید معرفی می کند، کسی که از دور به وی افسار شده بود و با تیره روزی زندگی می کرده است، او و سایرین اکنون باید چند عمل لجام گسیخته انجام دهند که دردناک خواهد بود.   

دوک( که قبلا در فیلم پلنگ سیاه در نقش M'Baku بعنوان رهبر یکی از طوایف به ایفای نقش پرداخته بود )همواره سکانس هایی را که اغلب پدرها آرزو دارند تا در آن بازی کند به دست می آورد. در اینجا از آن خنده ها برای تغییر سکانس هایی استفاده می شود که به خوبی به وسیله نیونگو بازی شده است. در حالیکه آدلاید در اثر ترکیبی از هراس مادرانه و خاطرات کودکی از ترس فلج شده است ، سایه اش حامل عدالت پرخشونت است، انتقامی که روح ویلسون هم از آن بی خبر بوده است. 

همانطور که صحنه های تهاجم ادامه پیدا می کند،" ما "به یک فیلم هیجان انگیز تبدیل می شود. فیلم با یک خشونت رضایت بخش به پایان می رسد، اما این پایان ماجرا نیست: همزادها افزایش پیدا می کنند و به همسایه( الیزابت ماس و تیم هدیکر )هم می رسند و فرار از آنچه که ویلسون فکرش را می کرد هم سخت تر می شود. بعد از این شرایط عجیب و غریب تر می شود.   

ارمیا، مرددیوانه ای که در اینجاست می گوید: "من تو را از جستجو کردن در بین سطرهای انجیل نجات خواهم داد" و ادامه می دهد" این چیزی است که فرمانده می گوید: بر آنها بلایی نازل می کنم تا نتوانند از آن فرار کنند. با اینکه به درگاه من گریه می کنند اما به آنها گوش نخواهم داد". اما در" ما" کسی به درگاه خدا گریه نمی کند. آنها می جنگند، مخاطبان امیدوارند که پایان فیلم پیل ارزش اینهمه خون و خونریزی را داشته باشد. درباره اینکه پیل از ساختن چنین فیلمی لذت می برد بحثی نیست، داستانی که در آن از منابع بسیاری درباره تاریخچه فرهنگ عامه استفاده شده که گاهی به شمایل نگاری تغییر پیدا می کند- زمانی که کودکی با نقاب چوباکا فریاد می زند"این یک دام است" بسیار وحشت می کنید. هیولاها لباس های عجیب غریب قرمز رنگی به تن و دستکش به دست دارند و درحالی که فریاد می کشند به سمت همزاد خود حمله می کنند- این تصویری است که می تواند منجر به دیدن کابوس شبانه شود حتی قبل از آنکه بتوانیم بررسی کنیم که منشا آن از کجاست.   

شاید نکته واضحی که در "ما" وجود دارد این است که چه سفیدپوست یا سیاه پوست باشیم این انسان ها هستند که دنیا را به فاجعه ای تبدیل کرده اند که نمی توان از آن فرار کرد. شاید ما هم مشابه همین کار را انجام می دهیم، ما زندگی را برای فردی تبدیل به جهنم می کنیم که ممکن است خودمان از آن بی خبر باشیم. شاید ما آنها هستیم و آنها ما هستند. شاید هر پایان خوشی برای فرد دیگری فاجعه است، هیچ فیلم ترسناکی تاکنون به این اندازه خوب نبوده است. 

منبع: هالیوود ریپورتر

مترجم: مهتاب عیوضی