داکوتا جانسون و چالش انتخاب در «Materialists» + نقد و بررسی

فیلم Materialists، دومین اثر کارگردان تحسین‌شده، سلین سونگ، پس از فیلم موفق Past Lives است. در این فیلم، سونگ بار دیگر از مثلث عشقی برای کاوش درونیات روابط انسانی استفاده می‌کند، اما این بار با تمرکز مشخص‌تری بر نقش پول و وضعیت مالی در روابط عاشقانه مدرن

 فیلم درباره زنی به نام لوسی (با بازی داکوتا جانسون) است که به عنوان یک مشاور همسریابی فعالیت می‌کند. او در انتخاب زوج‌ها معیارهایی از جمله سن، قد، و مهم‌تر از همه، وضعیت مالی را در نظر می‌گیرد. اما دیدگاه او با ورود دو مرد از گذشته و حال – یکی بسیار ثروتمند (پدرو پاسکال) و دیگری بازیگری شکست‌خورده اما عاشق (کریس ایوانز) – به چالش کشیده می‌شود.

بیشتر بخوانید: 

پدرو پاسکال و داکوتا جانسون در یک درام متفاوت هم بازی می‌شوند

تم‌ها: تضاد میان عشق و منطق، پول و احساس، واقع‌گرایی و رویاپردازی. سونگ این موضوعات را با صداقت و پیچیدگی انسانی بررسی می‌کند، بدون اینکه قضاوتی بر شخصیت‌ها تحمیل کند.

بازیگری: داکوتا جانسون در نقش لوسی بازی تأثیرگذاری دارد، شخصیتی که می‌توانست به راحتی کلیشه‌ای و سطحی باشد، اما با ظرافت و همدلی به تصویر کشیده شده. پاسکال در نقش مرد رؤیایی‌، بُعد انسانی بیشتری به شخصیتش می‌بخشد، و کریس ایوانز یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خود را در قالب مردی شکست‌خورده اما صادق ارائه می‌دهد.

کارگردانی و فیلم‌برداری: سونگ و فیلم‌بردارش شابیر کرچنر تضاد میان دنیای لوکس نیویورک و فضای ساده‌تر و واقعی‌تر زندگی جان (کریس ایوانز) را با دقت بصری نشان می‌دهند.

نقاط ضعف: در نیمه‌ی دوم فیلم، برخی پیچش‌های داستانی ضعیف و پایان‌بندی کمی ساده‌انگارانه باعث افت روایت می‌شود. در مقایسه با Past Lives که مضامینی چون سرنوشت و زمان را بررسی می‌کرد، این فیلم بیشتر بر واقعیت اقتصادی روابط تمرکز دارد.

نتیجه‌گیری:

Materialists فیلمی درباره عشق، پول، و انتخاب‌های دشوار است. اگرچه پایان آن کمی قابل پیش‌بینی است، اما مسیر احساسی و فکری‌ای که طی می‌کند همچنان ارزشمند و تأثیرگذار است. این فیلم تأکید می‌کند که گاهی واقعیت، جایگزین رؤیاهای عاشقانه می‌شود – اما همچنان می‌توان در دل واقعیت هم چیزی از جنس احساس یافت.

منبع: screendaily