نقدهای Jurassic World: Rebirth ناامیدکننده است
سری فیلم‌های «Jurassic World» ممکن است به نقطه بازگشت‌ناپذیری رسیده باشند. آنچه که زمانی یک رویداد سینمایی هیجان‌انگیز و استانداردی برای بلاک‌باسترهای دیدنی بود، اکنون تبدیل به یک کالبد خالی شده که با ماشین‌آلات استودیوها به شکلی تکراری و بدون روح بازسازی می‌شود.
جدیدترین قسمت این مجموعه، «Jurassic World: Rebirth»، پس از پایان ممنوعیت انتشار نقدها، امتیاز ضعیف ۵۵ را در متاکریتیک و ۵۸ درصد در راتن‌تامیتوز کسب کرده است. نظر کلی منتقدان در مورد فیلم، شخصیت‌های بدون جان، داستان بسیار سطحی و فیلمی است که بیشتر شبیه به مونتاژی از صحنه‌های بهتری از فیلم‌های قبلی به نظر می‌رسد.
بیشتر بخوانید:
بازیگر برنده اسکار فیلم دنیای ژوراسیک: تولد دوباره را ستود
آینده فرنچایز دنیای ژوراسیک در هاله‌ای از ابهام
گرت ادواردز، کارگردان «Rogue One» و «Godzilla»، به پروژه اضافه شد تا آنچه یونیورسال «جهتی جسورانه و نوین» برای سری دایناسورها توصیف کرده، به اجرا بگذارد. این فیلم در شرایطی ساخته شده که تولید آن به سرعت پس از اعلام خبر آغاز شد و حتی کارگردان قبلی، دیوید لیتچ، جای خود را به ادواردز داد. به نظر می‌رسد فیلم از اولین پیش‌نویس دیوید کوپ استفاده کرده باشد.
داستان فیلم درباره دایناسور جدیدی به نام «Distortus Rex» است که توسط مزدورانی که حتی تفنگ به همراه ندارند، در یک آزمایشگاه مهر و موم شده آزاد می‌شود. این نوع داستان که زمانی در سال ۱۹۹۷ سرگرم‌کننده بود، حالا خسته‌کننده و بی‌منطق به نظر می‌رسد.
بخش اعظم «Rebirth» حالت آیینی دارد؛ ابتدا به دنبال جلب رضایت طرفداران است و بعد به منطق توجه می‌کند. دایناسورها در نورپردازی دراماتیک ظاهر می‌شوند، شخصیت‌ها وارد می‌شوند، توضیحاتی می‌دهند و دوباره محو می‌شوند. در همین حال، عنصر انسانی که زمانی هسته اخلاقی «پارک ژوراسیک» بود، تقریباً از بین رفته است.
مشکل اصلی این نیست که «Rebirth» بدترین فیلم این سری باشد؛ بلکه این است که تنها یکی دیگر از فیلم‌های تکراری است. همین موضوع است که به این فرنچایز آسیب زده است: یکنواختی. منتقدان فیلم را به خاطر تلاش برای نوآوری رد نکرده‌اند، بلکه به این دلیل که هیچ تلاشی نکرده، نقد کرده‌اند.
«Jurassic World: Rebirth» یک هشدار جدی است: فرنچایزهای بزرگ نمی‌توانند فقط با جلوه‌های بصری موفق باشند. هنوز هم به شخصیت‌هایی نیاز است که مخاطب به آن‌ها اهمیت دهد و داستانی که ارزش دنبال کردن داشته باشد.
منبع: worldofreel