نکوداشت گلاب آدینه برگزار شد | گزارش کامل برنامه

در این مراسم که شامگاه جمعه، ۱۲ اردیبهشت ماه به کوشش انجمن کارگردانان تئاتر در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برپا شد، تعدادی دیگر از کارگردانان نسل‌های گوناگون نیز تقدیر شدند.

در آغاز این برنامه که با اجرای احسان حاجی‌پور برگزار شد، شهرام گیل‌آبادی، رییس هیات مدیره انجمن کارگردانان تئاتر با خوشامدگویی به حاضران، نکاتی را درباره شرایط تئاتر و مشکلات هنرمندان آن مطرح و تاکید کرد که تئاتر باید نقاد و پرسشگر باشد و اگر این ویژگی از آن گرفته شود، روح تئاتر از آن گرفته شده است.

همچنین در این برنامه نشان عباس جوانمرد به حسین کیانی، نشان حمید سمندریان به محمد برهمنی و نشان رکن الدین خسروی به سید محمد مساوات اهدا شد. مساوات به دلیل اجرای نمایش حضور نداشت و یادداشت او توسط یکی از دوستانش ارایه شد. حسین کیانی هم به دلیل بیماری حضور نداشت و پسرش کارن، یادداشت او را خواند.

مهران رنج‌بر و آرش دادگر دو کارگردان دیگری بودند که در این برنامه تقدیر شدند.

رنج‌بر به هنگام مراسم تقدیرش درخواست کرد کارگردانانی چون حمید پورآذری و علی اصغر دشتی را که از صحنه تئاتر دوری گزیده‌اند، به صحنه بازگردانیم. او همچنین خواستار از سرگیری کارگاه‌های آموزشی دکتر علی رفیعی شد.

اتابک نادری که از جمله حاضران در برنامه تقدیر از کارگردانان بود، گفت: هر جا چراغی به نام تئاتر روشن بوده، تلاش کرده ام که سهم کوچکی در آن داشته باشم. امروز هنرمندان زیادی کنار ما نیستند و این یعنی فرصتها زود از دست می روند.

صدرالدین زاهد، به عنوان دیگر کارگردانی که در مراسم تقدیر از کارگردانان حضور داشت، از وضعیت اخیر تئاتر گله و تاکید کرد که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید هنرپرور باشد ولی سانسورهای فعلی، به اثار نمایشی ضربه می‌زند.

همچنین آرش دادگر از وضعیت تئاتر تجربی ابراز تاسف کرد.

پس از پخش کلیپی از کارگردانان درگذشته همچون آتیلا پسیانی، رضا حداد و ... و اجرای قطعاتی موسیقی و نیز پخش تصاویری از سلسله نشست‌های سانسور در تئاتر که به کوشش انجمن کارگردانان برگزار شده است، نکوداشت گلاب آدینه برگزار شد.

در این بخش هادی مرزبان که در نمایش«خانمچه و مهتابی» با آدینه همکاری کرده است، درباره او سخنرانی کرد.

این کارگردان پیشکسوت با یادآوری اجرای نمایش‌های آدینه و هنرجویانی که او پرورده است، گفت: گلاب در این سال‌ها شاگردان زیادی پرورش داده و طی چند برخوردی که با تعدادی از شاگردان او داشتم، متوجه شدم که عطر گلاب همه جای ایران را گرفته است.

مرزبان با یادآوری شرایط دشوار بازی گلاب آدینه در نمایش «خانمچه و مهتابی» که در آن با یک مار بازی داشت، افزود: خانم آدینه در این نمایش با یک مار کار می‌کرد و کم‌کم با آن رفیق شد و به این ترتیب یکی از بزرگ‌ترین مسایل ما را که همان حضور مار بود، حل کرد.

او ابراز امیدواری کرد که سایه گلاب آدینه سالیان سال بر سر تئاتر کشور باقی بماند و تاکید کرد: تئاتر اصلا نمی‌تواند مسالمت جو باشد و بیشتر دوستانی که کنار گود هستند، به این دلیل است که نمی‌توانند مسالمت‌جو باشند.

مرزبان با ابراز تاسف از حضور برخی از مدیران غیرفرهنگی که هنر و تئاتر را نمی‌شناسند، افزود: متاسفانه میزهای مدیریتی بزرگ شده اما کمتر مدیری است مانند اتابک نادری که تئاتر را بشناسد. ضمن اینکه متاسفانه در فضای فعلی تئاتر، بشکن و بالابندازها زیاد شده‌اند و اگر به همین روش پیش برویم، روزی از هنرمندان بزرگ ما فقط یک نام باقی می‌ماند.

او ادامه داد: عده‌ای پول می‌دهند که ما کار کنیم و در مقابل به عده‌ای هم پول داده می‌شود که ما کار نکنیم. به همین دلیل باید هزار و یک جور حرف و ممیزی را بپذیریم تا نمایش‌مان به صحنه برسد. حیف است که در حضور گلاب اینها می‌گویم چون گلاب خود تئاتر است.

سپس پیام تصویری نورا هاشمی، دختر گلاب آدینه که به دلیل حضورش در یک پروژه هنری نتوانسته بود در برنامه حضور داشته باشد، پخش شد.

او در این پیام تصویری از تلاش و مهربانی مادرش و صبوری او سخن گفت و افزود: عده‌ای می‌گویند با گلاب آدینه کار نکنید چون او سختگیر است ولی امیدوارم هر بازیگری یک بار با او همکاری کند که لذت سخت‌گیریِ خوب را متوجه بشود.

هاشمی در پایان خطاب به مادرش گفت: امیدوارم زودتر یک نمایش دیگر کار کنی و نقش اول آن را حتما من باید بازی کنم.

در ادامه، پیام تصویری دیگری از محمد رحمانیان، نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر و عضو هیات مدیره کانون کارگردانان پخش شد.

رحمانیان در این پیام به دلیل حادثه غم‌انگیز بندرعباس به مردم کشورمان تسلیت و سپس به برگزیدگان این برنامه تبریک گفت.

او از گلاب به عنوان یک بازیگر و کارگردان درخشان یاد کرد و گفت: اوایل او را دوست نداشتم ولی هر چه بیشتر کارهایش را دیدم، متوجه ارزش‌های هنری او شدم. افتخار می‌کنم بیشتر کارهایش را دیده‌ام و آثارش در تئاتر و سینما برایم بسیار آموزنده بوده است.

سپس گلاب آدینه در میان تشویق پی در پی حاضران روی صحنه رفت و گفت: هر چه می‌خواستم بگویم، با دیدن این تصاویر و شنیدن این صحبت‌ها فراموشم شد.

او خطاب به دخترش که در برنامه حضور نداشت، ادامه داد: نورا جان تو که در سالن حضور نداری ولی اگر بازیگر خوبی نبودی، عمرا به تو نقش می‌دادم!‌

آدینه با تسلیت‌گویی به دلیل حادثه غم انگیز بندرعباس افزود: عرض تسلیت دارم برای فاجعه بندرعباس و دیگر فجایعی که بر ما رفته است.

او با اشاره به سخنان بعضی از کارگردانان درباره گوشه‌نشینی تعدادی از هنرمندان تئاتر اضافه کرد: اگر شما کار نکنید، هیچ کس ناراحت نمی‌شود. هر هنرمندی که کار نکند، هر سازی که نواخته نشود، هر فیلمی که ساخته نشود و هر تئاتری که اجرا نشود، عده‌ای را خوشحال می‌کند و در چنین شرایطی حتی اگر ما را در گونی بگذارند، باید کار کنیم و من باور دارم هرچه شرایط سخت‌تر شود، ما باید بیشتر کار کنیم. اگر کنار بکشیم و زمانی شرایط کار فراهم شود، دیگر توانایی کار نخواهیم داشت.

این هنرمند پیشکسوت افزود: من بیمار و عاشق تئاترم و بین یک پیشنهاد سینمایی خوب و یک تئاتر خوب، شک نکنید که تئاتر را انتخاب می‌کنم.

او با گرامیداشت استادانش اضافه کرد: ما از گذشتگان‌مان یاد می‌گیریم و آیندگان از ما. امیدوارم آنان کارهای خوب ما را یاد بگیرند و کارهای بدمان را هم تکرار نکنند. باید یاد کنم از استادان بزرگم؛ مهدی هاشمی و سوسن تسلیمی، داریوش فرهنگ، جناب دکتر رفیعی و دکتر پرویز ممنون که سال‌ها در سکوت نشستم و از آنان آموختم.

سپس مدالیوم انجمن کارگردانان تئاتر ایران با حضور حدیث فولادوند که در ۹ سالگی شاگرد گلاب بوده، با همراهی جلیل فرجاد، اکبر زنجان‌پور ، صدرالدین زاهد، هادی مرزبان، اصغر همت، شهرام گیل‌آبادی به این هنرمند اهدا شد.

زنجان‌پور هم در سخنان کوتاهی ضمن ابراز شادی از برگزاری نکوداشت گلاب آدینه و ارزش گذاشتن به هنر او، از اتفاق غم‌انگیز بندرعباس ابراز تاسف کرد.

در پایان قطعه‌ کوتاهی از نمایش «پرده‌خانه» نوشته بهرام بیضایی که گلاب آدینه آن را پاییز سال 1401 روی صحنه برده بود، با بازی هنرجویانش اجرا شد.