فیلم Traumatika اثر ترسناکی که خیلی فراتر از انتظار سازندگانش شد
پیر سیگاریدیس و ماکسیم رانـسون در گفت‌وگوی تازه‌ای با (ComingSoon)، توضیح دادند که چگونه پروژه (Traumatika) با سرعتی عجیب از ایده تا فیلم‌برداری پیش رفت و در نهایت بسیار هولناک‌تر از آنچه ابتدا تصور می‌کردند شد.
خلق سریع یک کابوس
پیر سیگاریدیس گفت: "ایده را اواسط ژانویه داشتیم و اوایل فوریه فیلم‌برداری را شروع کردیم. همه‌چیز خیلی سریع شکل گرفت؛ یک پسر در خانه، مادری ترسناک، بعد هم تسخیر شیطانی. کم‌کم فهمیدیم داریم چیزی می‌سازیم که به‌معنای واقعی ترسناک است."
ماکسیم رانسون افزود که همین سرعت در شکل‌گیری باعث شد ساختار فیلم به شکل پرش‌های زمانی و روایتی تکه‌تکه پیش برود تا تأثیر «زخم نسلی» و آثار ماندگار ترس را به تصویر بکشد.
ترکیب ژانرهای وحشت
با اینکه فیلم تنها ۸۱ دقیقه است، کارگردانان موفق شدند چندین زیرژانر وحشت را در آن جای دهند؛ از تسخیر شیطانی و خانه جن‌زده گرفته تا تصاویر پیدا‌شده، اسلشر و جنایت واقعی. سیگاریدیس توضیح داد: "فیلم‌های ما ریتم تند دارند. همین روش اجازه می‌دهد ژانرهای مختلف را در یک فیلم جا دهیم."
وقتی بازیگران مرزها را جابه‌جا می‌کنند
یکی از عوامل اصلی شدت‌گرفتن ترس در فیلم، بازی بازیگران است. سیگاریدیس درباره همکاری با ربکا کندی و شان اوبرایان گفت: "ما قرار نبود بعضی صحنه‌ها را آن‌قدر بی‌پرده و سنگین نشان دهیم. اما شیمی بین آن دو باعث شد صحنه‌ها به‌مراتب تلخ‌تر و تکان‌دهنده‌تر از برنامه اولیه شود."
کندی که پیش‌تر با این تیم در «دو جادوگر» (Two Witches) همکاری کرده بود، دوباره انتخاب شد چون به گفته سازندگان، او «جسارت پذیرش چالش‌های تازه» و اعتماد لازم برای اجرای چنین نقش دشواری را داشت.
استعاره‌ای از شر همیشگی
فیلم با صحنه‌ای افتتاحیه شروع می‌شود که بعداً به داستان اصلی پیوند می‌خورد و اشاره‌ای به «شر باستانی» دارد. سیگاریدیس درباره پیام اثر گفت: "شیطان و ابزار باستانی استعاره‌ای از شر ذاتی انسان‌هاست. آدم‌ها قرن‌هاست به هم آسیب می‌زنند. آیا این خشونت ارثی است یا تکرار چیزی که خود تجربه کرده‌ایم؟"
با نزدیک‌شدن به تاریخ اکران، (Traumatika) یکی از فیلم‌های مورد انتظار ژانر وحشت در سال ۲۰۲۵ به شمار می‌رود؛ فیلمی که به‌گفته خالقانش حتی خودشان هم انتظار نداشتند این‌قدر آزاردهنده و تکان‌دهنده از آب دربیاید.