انیمه‌های Chainsaw Man و Demon Slayer از یک فرمول مشابه استفاده می‌کنند، اما آیا جواب می‌دهد؟

فیلم‌های سینمایی اقتباسی از انیمه‌های تلویزیونی سابقه‌ای طولانی دارند؛ از (Astro Boy) در دهه ۱۹۶۰ تا مجموعه‌های عظیم مانند (Pokémon). این آثار معمولاً داستان‌هایی غیررسمی و مستقل ارائه می‌دهند که مخاطب تازه‌کار هم بتواند از آن لذت ببرد. با این حال، روند جدیدی به نام «فیلم آرک انیمه» در حال گسترش است که داستان‌های اصلی مانگا را مستقیم و در قالب فیلم‌های بلند بازگو می‌کند، مانند (Demon Slayer: Mugen Train) که در دوران قرنطینه ۲۰۲۰ موفق شد سالن‌های سینما را پر کند.

در سال ۲۰۲۵، دو نمونه از این روند پدیدار شد: (Demon Slayer: Infinity Castle)، آغاز سه‌گانه پایانی این مجموعه، و (Chainsaw Man: Reze Arc) که یک آرک کوتاه‌تر و کامل‌تر از داستان را اقتباس می‌کند. هر دو اثر تلاش می‌کنند با جذب طرفداران قدیمی و جلب مخاطب جدید، موفقیت تجاری کسب کنند.

مشکل اصلی این فیلم‌ها ماهیت «میان‌بخشی» آن‌هاست. (Infinity Castle) پس از فصل اخیر انیمه شروع می‌شود و تقریبا هیچ زمینه‌ای برای تازه‌واردها ارائه نمی‌دهد. در مقابل، (Reze Arc) به دلیل اقتباس از یک داستان کامل و مستقل، می‌تواند به عنوان یک فیلم مجزا موفق‌تر عمل کند و داستان عاشقانه، آغاز و پایان مشخصی ارائه می‌دهد.

با این حال، انتقال داستان‌های سریالی به سینما مشکلات خود را دارد: از دست رفتن برخی آزمایش‌های بصری که انیمه اصلی را متمایز می‌کرد و مشکلات ریتم و ساختار که هنوز به وضوح فصل‌بندی تلویزیونی در آن دیده می‌شود. (Infinity Castle) حتی احتمالاً به سریال تلویزیونی بازتبدیل خواهد شد، مشابه روند (Mugen Train).

با وجود این چالش‌ها، روند «فیلم آرک انیمه» ادامه دارد، زیرا این آثار درآمد قابل توجهی دارند و طرفداران را به سینما می‌کشانند. در نهایت، فیلم‌ها بیشتر برای مخاطب وفادار ساخته می‌شوند تا جلب تازه‌وارد، و این مسئله می‌تواند خلاقیت و تجربه سینمایی را محدود کند، حتی در حالی که سود مالی آن تضمین شده است.