ترمیم «روسری آبی» رخشان بنیاعتماد برای حضور در جشنواره بین المللی/ واکنش رخشان بنی اعتماد
به گزارش سلام سینما فیلمخانه ملی ایران برای نمایش فیلم «روسری آبی» در جشنواره مالاتیای ترکیه، ترمیم نسخه اصلی آن را با سرعت و کیفیت بالا انجام میدهد . دانش و فنآوری مرمت تصویر، تصحیح رنگ و احیای صدا به شیوه دیجیتال، سبب شده که تجارب قابل توجهی در فرآیند بازیابی مواد دیداری و شنیداری بدست آید و فیلمخانه ملی ایران در سالهای اخیر با بهرهگیری مناسب از این فنآوری نسبت به اصلاح و مرمت تعدادی از فیلمهای ارزشمند تاریخ سینمای ایران از جمله «گاو»، «ناخدا خورشید»، «اون شب که بارون اومد»، «باد صبا»، و... اقدام کرده است.
با توجه به اینکه قرار است نسخه اصلاح و مرمتشده فیلم «روسری آبی» به پخش کنندگی بنیاد سینمایی فارابی در جشنواره فیلم مالاتیای ترکیه به نمایش درآید و به لحاظ اینکه نگاتیو صدا و تصویر این فیلم در فیلمخانه ملی ایران در شرایط مناسبی حفظ و نگهداری شده، عملیات ترمیم «روسری آبی» ساخته رخشان بنیاعتماد با سرعت و کیفیت بسیار بالایی در حال انجام است.
طبق اعلام دستاندرکاران فیلمخانه، قبل از آغاز این عملیات، ابتدا یک نسخه دیجیتال با استفاده از نگاتیو اصلی در لابراتوار دیجیتال فیلمخانه ملی ایران تهیه و سپس برای انجام مرمت و تصحیح نور و رنگ دیجیتال به «لابراتوار دیجیتال فام» تحویل داده شد.
این فیلم به پخشکنندگی بنیاد سینمایی فارابی نمایش داده میشود و این بنیاد در اجرای این پروژه همکاری دارد.
جشنواره مالاتیای ترکیه در آبانماه سال ۱۳۹۶ برگزار خواهد شد و قرار است همراه با نمایش فیلم «روسری آبی» تقدیری هم از رخشان بنیاعتماد برای مجموعه فیلمهایش داشته باشد.
رخشان بنیاعتماد «روسری آبی» را در سال ۱۳۷۳ و با بازی عزتالله انتظامی، فاطمه معتمدآریا، گلاب آدینه، افسر اسدی، جمشید اسماعیل خانی، فرهاد اصلانی، نادیا دلدار گلچین و ... ساخته است.
رخشان بنی اعتماد کارگردان سینمای ایران در پی پیگیری ایسنا دربارهی مرمت فیلم «روسری آبی» در نوشتاری برای این خبرگزاری نوشت: «مرمت فیلمهای قدیمی در صنعت جهانی سینما به گرایشی نو و پایا مبدل شده است که هم ارزش ماندگار کردن این آثار را به عنوان مهمترین سند ثبت تاریخ فرهنگ جوامع مختلف را دارد و هم مخاطبین علاقهمند بسیار.
از سالها پیش بخصوص در دهه اخیر توجه همه کشورهای دارای صنعت سینما،به اهمیت اجتناب ناپذیر انجام این کار جلب شده است. سینمای ایران که بیتردید جایگاه ویژهای در تاریخ سینمای معاصر جهان دارد،طبیعی است که با عزمی جدیتر باید این سرمایه ملی خود را حفظ و ماندگار کند.
انجام این پروژه عظیم،زمانبر و پر هزینه است و پیچیدگیهای بسیار دارد. نیازهای تخصصی آن خوشبختانه با خلاقیت نیروهای متخصص ایرانی مهیاست و مدیران حوزههای فرهنگی و فنی سینما هم به لزوم انجام این کار معتقدند و میشود امیدوار بود که به تدریج مرمت فیلمهای قدیمی که نه فقط تاریخ مصرف ندارند بلکه هرچه بیشتر زمان بر آنها میگذرد ارزش بازنگری بیشتری پیدا میکنند، عملی شود.
شرایط نگهداری متریال اولیه صدا و تصویر فیلمهای ٣٥ میلی متری ، بعداز ورود دیجیتال و تعطیلی لابراتوارها به معضلی تبدیل شد که اگر خردمندی مدیریت فیلمخانه و تلاش ارزشمند کارکنان آن نبود به فاجعهای جبران ناپذیر تبدیل میشد.
چند سال پیش وقتی به خود آمدم که از فیلمهای قدیمیام جز کپیهای کاملا بیکیفیت و غیر قابل نمایش بر پرده چیزی باقی نمانده، تلاش کردم راهی برای مرمت آنها پیدا کنم.
پیشنهاد انجام این کار از طرف دانشگاه هاروارد و یو سی ال ای مطرح شد اما نظر خانم طاهری این بود که نگاتیو از کشور خارج نشود و خوشحالم که این کار در ایران و در استودیو روشنا و استودیو «فام» در حال انجام است.