"اتاق تاریک"

کارگردان  : روح‌الله حجازی

تهیه‌کننده : روح‌الله حجازی

نویسنده : روح‌الله حجازی

بازیگران : ساره بیات / ساعد سهیلی / سید علیرضا میرسالاری و ...

مدیر فیلمبرداری : پیمان شادمانفر

مدیر صدابرداری : حسین بشاش

طراح چهره پردازی : عباس عباسی

طراح صحنه : بهادر حسین‌زاده

موسیقی : کارن همایونفر

تدوین : رضا شهبازی

توضیحات : 

فیلم "اتاق تاریک" پنجمین ساخته بلند سینمایی روح الله حجازى پس از فیلمهاى "درمیان ابرها"، "زندگى خصوصى آقا و خانم میم"، "زندگى مشترک آقاى محمودى و بانو" و "مرگ ماهى" است؛ وی که فعالیت سینمایی خود را با کارگردانی فیلمهای کوتاه آغاز کرد و حضورش در دوره‌های مختلف فجر همواره با حواشی و اتفاقاتی همراه بوده است و فقط نخستین فیلم بلند سینمایی او "در میان ابرها" بود که توانست در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول را از آن خود کند؛ اما دو فیلم بعدی اش «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» هر دو به دلیل ممیزی های بخش داوری از جشنواره فیلم فجر کنار گذاشته شدند؛ هرچند فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» بعد از دو سال توقیف و به دلیل حضور در جشنواره های خارجی فقط چند نمایش محدود در بخش خارج از مسابقه جشنواره داشت؛ روح‌ الله حجازی پس از سه سال دوری از ساخت فیلم امسال با فیلم اتاق تاریک که فیلمبرداری آن از اواسط مردادماه آغاز شده بود و تا اوایل مهر ادامه داشت؛ در جشنواره فیلم فجر حضور یافت؛ اما در هیچ رشته ای نتوانست حتی کاندید سیمرغ شود؛ فیلم مرگ ماهی آخرین ساخته حجازی بود که سه سال پیش منتشر شد و حجازی قصد داشت سال گذشته فیلم «گربه رو» (cat walk) را جلوی دوربین ببرد که علیرغم پیش تولید به علت مشکلات ممیزی ساخت فیلم منتفی شد. 

داستان فیلم اتاق تاریک که در ژانر اجتماعی است از یک سوءظن شکل می‌گیرد؛ سوءظنی که از حرفهای یک پسر بچه آغاز و موجب شک پدر و مادر کودک به اطرافیان میشود از نگهبان ساختمان تا پسر و دختر همسايه گرفته تا پسردایی کودک؛ فرهاد با بازی ساعد سهیلی و هاله با بازی ساره بیات یک زوج هستند که کودکی شش ساله به نام امیر با بازی علیرضا میرسالاری دارند؛ این خانواده سه نفره به تازگی از محله جنوب شهر تهران به یک منطقه خوش آب ‌و هوا تر ولی در نقطه نه چندان آباد اسباب کشی کرده‌اند؛ فیلم با سکانسی از گمشدن امیر در بین تپه‌های پشت ساختمان آنها شروع می‌شود و فرهاد و هاله (والدین کودک) به کمک یکی از همسایه‌ها او را پیدا میکنند، از آن شب به بعد امیر دچار تغییرات رفتاری عجیبی میشود که نگرانیهای والدین را به دنبال دارد و بعد از مدتی امیر که توسط پدرش فرهاد در حمام تاریک در حال استحمام است، به پدرش از دیده شدن عضو جنسی‌اش توسط یک غریبه میگوید؛ غریبه‌ای که کودک ادعا میکند او را یادش نمی‌آید…

روح الله حجازی در اتاق تاریک به سراغ موضوع حساسیت برانگیز کودک آزاری رفته است، سوژه فیلمی چون اتاق تاریک با موضوع آزار و اذیت جنسی کودکان جزء سوژه های تابو حتی در سینمای اروپا و آمریکاست و ساخت فیلم با این سوژه کافیست تا مخاطب را به دیدن فیلم به سینما بکشاند و زوایای این معضل را در کنار عناصر فیلم به نظاره بنشیند؛ ایده ای بدیع که در مضمون تکراری و خسته کننده این روزهای سینمای ایران قتل عام شد و يكي از معايب فيلم همین فقر قصه براي تبديل شدن به فيلم بلند است و مانند چندين نمونه فيلم ديگر در حد يك طرح خوب باقي ميماند، فیلمی که میتوانست با اندکی درایت بیشتر در کارگردانی و متن به اثری ایده آل تبدیل شود، فيلم اتاق تاريك در ادامه فیلمهایی همچون "هیس دخترها فریاد نمیزنند" ساخته شده است؛ اما در قواره فیلمی کاملتر؛ و فیلم پُر است از لايه هاي پنهان و سوسپانس با يك سوژه معمولي و روانشناختي؛ در اتاق تاریک دیگر فقط دختران جامعه مورد تعرض قرار نمیگیرند؛ بلکه یک پسر نماینده تمام فرزندان جامعه است؛ در اتاق تاریک برخلاف فیلم"هیس دخترها فریاد نمیزنند" اتفاقي نيفتاده و آسیبی به کودک وارد نشده است و فقط هشدار ميدهد و مخاطب را همانند فرهاد و هاله (والدین کودک) به ورطه گمراهي مي اندازد؛ فیلم اتاق تاریک برخلاف سایر فیلمهای اجتماعی این روزهای سینمای ایران نه پایان بازی دارد و نه از سیاه نمایی های اغراق شده در آن خبری است؛ همین دو موضوع موجب این شده که وجه تمایز فیلم با سایر آثار دیگر کارگردانان امروزی به خوبی مشاهده شود و امضای روح الله حجازی پای جدیدترین اثرش ثبت شود؛ وی در فیلمهای قبلی اش هم نشان داده بود که صرفاً به دنبال طرح مساله است، نه ارائه راه حل و اساساً رسالت فیلم اجتماعی را همین بیان مساله اجتماعی میداند، اما در اتاق تاریک متاسفانه در دقایقی حتی بیان مساله هم دچار ابهام میشود؛ روح الله حجازی طبق روال فیلمهای قبلی اش همچنان درگیر پیچیدگیهای روابط زناشویی است و سعی او در به تصویر کشیدن تنشهای بین دو زوج بایکدیگر باعث میشود مساله اصلی هم تحت الشعاع قرار بگیرد و اصلاً شکل مساله عوض شود و حتی بعضاً صورت مسئله هم پاک شود؛ ازمعايب ديگر فيلم گرفتاری شديد در حصار نماهای داخلی فيلم و تكرار پلانها در لوكيشنهاي محدود دستشويي، حمام و اتاق خواب است، بازي تكراري ساره بيات با بغضهای گاه و بیگاه که همچنان مخاطب را ياد فيلم جدایی نادر از سيمين مي اندازد در كنار نماهای دو نفره با ساعد سهیلی نمره متوسطي را براي بازيگران فیلم رقم ميزند؛ هر چند نباید از فیلمبرداری دقیق و در خدمت متن پیمان شادمانفر و موسیقی متن به‌جا و درست و گوش نواز کارن همایونفر که متناسب با تک تک پلانها مخاطب را در طول فیلم بیشتر درگیر میکند به همراه نورپردازی مناسب در صحنه‌های تاریک و بیرونی گذشت که همگی جزو نکات مثبتی هستند که فدای بازیگری نه‌چندان جالب توجه بازیگران و فیلمنامه نسبتاً ضعیف فیلم شده‌ است.