آقای خاص

امروز و در اولین اکران فیلم فروشنده به علت اشتیاق زیاد و حس کنجکاوی عجیبی که داشتم،به سرعت خودم رو به سینما رسوندم تا دوباره یک شاهکار ببینم از کارگردانی که خاطره خوب وقابهای لذت بخش زیادی برام ساخته.

فروشنده فیلمی به شدت جمع و جورو شاید بشه گفت ملایم ترین فیلم اصغر فرهادی است.شاید بشه گفت فرهادی با فیلم گذشته این سبک از فیلمسازی رو استارت زده وحالا با فروشنده بیشتر به تکامل رسیده..البته در عصری که خیلی ها تازه فرهادی شدن رو شروع کردند و اتفاقا خیلی هم بد اینکار رو انجام میدن؛خود فرهادی از سبک سابق فاصله میگیره و دنبال چیزهای جدید میگرده.
فروشنده یک فرم به شدت تکامل یافته از چندین اثر به شدت بد در سینمای ایران میتواند باشد...آثاری مثل عادت نمیکنیم یا سعادت آباد یا پرویز یا ملبورن و خیلی داستان های دیگر که دوست دارند به فرهادی برسند ولی حتی در حد خودشون هم نیستن...

در نهایت این یک آغاز جدید و قدم محکم و استوار در کارنامه اصغر فرهادی میتواند باشد در حالی مسلما بهترین کار فرهادی نیست اما چیزی هم از بهترین ها کم ندارد.