گونه های فیلم (جلسه پنجم)

فصل چهارم 

مبحث امروز 

گونه های فیلم (جلسه پنجم)

منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی

فیلم موزیکال مبتنی بر پایکوبی

نمایش زنده موزیکال مبتنی بر پایکوبی نمایشی است که در ان بازیگران به عنوان گروهی از همسرایان عمل میکنند که هم پایکوبی میکنند و هم اواز میخوانند مانند نمایش گربه ها یا نمایش صف همسرایان

در بحث فیلم های از این دست باید به نام هایی همچون کفش قرمز (۱۹۴۸)اشاره داشت فیلمی است که در ان پایکوبی هم وسیله ای برای پیشبرد روایت است و هم ابزاری برای نمایش حالت روانی و احساسات شخصیت ها .

همچنین لازم به ذکر است فیلمی که مثل فیلم دعوت به پایکوبی (۱۹۵۶)صرفا به پایکوبی متکی باشد نادر است

نکته:فیلم موزیکال مبتنی بر پایکوبی ای متداول تر است که پایکوبی در ان المانی جهت پیشبرد روایت باشد

نکته:در فیلم های موزیکال مبتنی بر پایکوبی ،پایکوبی های شورمندانه دونفره متداول تر است البته درستی ترکیب این دو نفر اهمیت اساسی دارد

دو بازیگر برجسته سینمای موزیکال را میتوان فرد آستر و جین کلی معرفی کرد که این دو سبک و اسلوبی کاملا متضاد داشتند

فرد آستر :

سرد و اشراف منش  بود و انگار برای این ساخته شده بود که کلاه بر سر بگذارد و کراوات سفید ببندداما از طرف دیگر 

جین کلی :

ماهیت و شخصیت قهرمان تری داشت و البته وی توانایی به نمایش گذاشتن عناصری از پایکوبی همچون اجرای پایکوبی پاشنه به شکلی حیرت اور بود که آستر به هیچ عنوان قادر به انجام ان نبود با همه این تفاسیر این دو مظهر و تجلی عصر زرین سینمای موزیکال هالیوود هستند

نکته:با پایان یافتن سیستم تولید استودیویی در دهه ۱۹۶۰ بازیگران دیگر مجبور نبودند در گونه خاصی از فیلم ها بازی کنند

برای مثال

جودی گارلند (وابسته به کمپانی مترو گلدوین مایر)ریتا هیورث(وابسته به کمپانی کلمبیا)و بتی گریبل (وابسته به کمپانی فاکس قرن بیستم )در دهه ۱۹۴۰ به این دلیل ستاره شدند که کمپانی های مربوطه فیلم هایی متناسب با استعداد و قابلیت های ویژه انها میساختند

فرمول کار بسیار ساده بود :فیلمنامه باید متناسب با توانایی های بازیگر همچون اواز و پایکوبی نوشته میشد

در جلسه بعدی قصد داریم به پاسخ این سوال بپردازیم که چرا  در عصر امروز شکوه پیشین گونه موزیکال  تکرار نشد ؟

پایان بحث امروز 

منتقد و تحلیلگر متن:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی