راجر ایبرت: تنها منتقدی که Hereafter را شاهکار دانست

در سال ۲۰۱۰، کلینت ایستوود با فیلمی متفاوت به نام Hereafter به سینما بازگشت؛ اثری آرام، تأملبرانگیز و دور از فضای مرسوم فیلمهای هیجانی درباره مرگ و دنیای پس از آن. در این فیلم، مت دیمون نقش مردی به نام جورج لانگان را بازی میکند؛ فردی که ادعا میکند توانایی ارتباط با مردگان را دارد، اما با این قدرت احساس رنج و انزوا میکند.
در حالی که اکثر منتقدان برخوردی سرد با فیلم داشتند و آن را اثری کند و کمهیجان توصیف کردند، راجر ایبرت، منتقد افسانهای سینما، دیدگاهی کاملاً متفاوت داشت. او نهتنها Hereafter را فیلمی عمیق و انسانی توصیف کرد، بلکه آن را در فهرست بهترین فیلمهای سال خود قرار داد.
بیشتر بخوانید:
تارانتینو از فیلم وسترن فراموششده مت دیمون دفاع کرد
تصویر جدیدی از مت دیمون در فیلم اودیسه | عکس
ایبرت در نقد خود نوشت:«این فیلم برای افرادی ساخته شده که بهجای پاسخهای قاطع، به دنبال پرسشهای عمیق درباره مرگ و معنای زندگی هستند. ایستوود بهجای تأکید بر ماوراءالطبیعه، به نیاز انسانی ما برای باور داشتن به جهانی پس از مرگ میپردازد.»
از نگاه ایبرت، Hereafter فیلمی درباره عشق، فقدان و امید بود، نه درباره ارواح و پیشگویی. بهگفته او، این اثر نه تنها داستانی درباره مرگ نبود، بلکه روایتی درباره آن چیزی بود که انسان را به زندگی بازمیگرداند: عشق.
ایبرت همچنین از شیوه روایت چندخطی فیلم تمجید کرد؛ داستانهایی که از فرانسه، لندن و آمریکا آغاز میشوند و در نهایت به شکلی احساسی به یکدیگر میپیوندند. او نوشت:
«این فیلم از آن دست آثار نادری است که شخصیتها در آن بهجای دویدن دنبال پایانبندی، درگیر تلاش برای درک خود و زندگیاند.»
در حالی که Hereafter در جشنوارهها درخششی نداشت و بسیاری آن را یکی از آثار ضعیفتر ایستوود دانستند، برای ایبرت فیلمی بود پر از معنا، سکوت و پرسشی همیشگی درباره آنسوی زندگی.
منبع: slashfilm