سید محمد بهشتی: عشق زری و یوسف در سووشون به عشق به ایران منجر می شود

سید محمد بهشتی مدیر فرهنگی معتقد است هویت ملی ایرانیان امری اعتباری و قراردادی نیست و ریشه در تاریخ تمدنی ایران دارد که تلاش برای حفظ و انتقال این داشته‌های فرهنگی به نسل جوان یک وظیفه ملی و فرهنگی از سوی هنرمندان و سینماگران است. 

سید محمد بهشتی با بیان این مطلب که هویت ملت‌های گوناگون در دنیا عموما اعتباری است و تنها 6 کشور در صورت بروز بحران اصالت هویت‌شان آشکار می‌شود، به شرق گفت: مردم معدودی از کشورهای دنیا از جمله ایران پیوندهای قراردادی و اعتباری با سرزمین خود ندارند. هویت ملی ما کاملا درونی و پیوند خورده با ریشه‌های فرهنگی و تاریخی این سرزمین است. به همین دلیل است که در جنگ 12 روزه پیوند عمیق ملی و به نوعی اساطیری ایرانیان با سرزمین‌شان، از نهان وجودشان برای ماندگاری ایران سر بر آورد و تار و پود ایرانِ‌مان را حفظ کرد.

بیشتر بخوانید:

نگاهی به سریال سووشون | از دل فرهنگ ایرانی

وی ادامه داد: این در حالی است که در برخی از کشورهای جهان این پیوند وجودی و عمیق نیست بلکه امری قراردادی است و نتیجتا در هنگام وقوع بحران این نیروهای نظامی‌اند که پرچم کشور را بر سر در خانه‌ها نصب می‌کنند تا لزوم وحدت ملی را تذکر دهند. در حالی که در ایران چنین نیست و هویت ملی امری اصیل و ناخوداگاه است و همه وجوداً متذکر آن هستند.

این مدیر فرهنگی یادآور شد: همانطور که تأملی در گذشته نیز نشان می‌دهد که این مجلس شورای ملی دوره پهلوی اول نبود که به زبان فارسی و یا پرچم سه رنگ در ایران رسمیت داد، بلکه زبان فارسی از دوره سامانیان به مثابۀ زبان میانجی وجود داشته و سه رنگ‌ پرچم ایران هم از گذشته‌های دور در حکومت‌های مختلف نماد ایران بوده است. بنابراین بسیاری از نشانه‌های هویتی ما ایرانیان امری اصیل بوده یعنی در تاریخی بسیار طولانی ریشه دارد. 

سید محمد بهشتی با بیان این مطلب که عشق، مؤلفۀ اصلی هویت فرهنگی ایرانیان است، اظهار داشت: عشق به میهن کلیدی مهم در پیوند عاطفی با این سرزمین است که گاه ممکن است بر اثر روزمرگی‌ها کمرنگ شود اما در بزنگاه‌های حساس از نهان و اعماق وجودمان سربرمی‌آورد و گاه قدرتش خودمان را شگفت‌زده می‌کند؛ چیزیکه در جنگ 12 روزه رخ داد. 

وی تاکید کرد: تجربه این 12 روز نشان داد 92 میلیون ایرانی برای سرزمین‌شان پناه شدند و برای هم «همسایگی» کردند. آیا منظره‌ای باشکوه‌تر از این در طول تاریخ می‌توان سراغ گرفت و حالا وظیفه حکومت است که پاسخ این همیاری را بدهد. 

سید محمد بهشتی در پاسخ به این سؤال که مسئولیت فرهنگ در قالب انجام امور فرهنگی مانند ادبیات، سینما و سریال سازی چیست؟ گفت: استنباطم این است آنچه در این 12 روز شاهدش بودیم سرشار از شکوه همدلی و همراهی و یک سرمایه بزرگ فرهنگی است که باید آن را پاس داشت و مأموریت امور فرهنگی هم جز این نیست.

وی ادامه داد: بزرگان ادبیات ما از سده ششم تا کنون همراه در ستایش عشق سروده‌اند و داستان نوشته‌اند و حالا هم لازم است در حیطه فعالیت‌های فرهنگی چه در ادبیات، چه در سینما و تلویزیون رسم عاشقی را زنده کنیم. باورکنید که اگر به مسائل موجود در سرزمینمان عاشقانه نگاه کنیم نیمی از مشکلات حل خواهد شد. مثلا راه صحیح حل معضل آب در ایران، احیای مناسبات عاشقانه میان انسان و آب است و این مهم در طول تاریخ وجود داشته. 

بهشتی تاکید کرد: به اعتقاد من فعالان حوزه فرهنگ هم باید به گذشتگان تاسی کنند. مثلا نظامی گنجوی فهمیده بود اکسیر ماندگاری این سرزمین تذکر دادن راه و رسم عاشقی است و همین سبب شده بود که منظومه «لیلی و مجنون» یا «خسرو و شیرین» را بسراید و یا جلوتر که می‌آییم در آثار معاصرین مثل رمان کم‌نظیر «سووشون» نیز داستان روایت عاشقی زری و یوسف است که در نهایت به عشق به ایران منجر می‌شود.

وی گفت: از همین رو معتقدم خواندن اصل رمان و اقتباس‌های ادبی از شاهکارهایی همچون فردوسی، نظامی گنجوی و یا آثار ادبیات معاصر ایران همچون «سووشون» سیمین دانشور و یا دیگر نویسندگان مانند بزرگ علوی می‌تواند راه و رسم عاشقی را به نسل جوان یادآور شود. 

سید محمد بهشتی در پایان خاطر نشان کرد: ساخت سریال‌هایی همچون «سووشون» می‌تواند روایت تصویری از داستان‌های این سرزمین را به نسل جوان منتقل کند اما توصیه همیشگی من به جوانان این است که اصل رمان‌ها را بخوانند و در ادامه اقتبایس‌های ادبی می‌تواند روایتی تصویری در جهت آگاهی و تماشای تاریخ و فرهنگ ایران را موجب شود.