5 بازی درخشان رابرت دنیرو به مناسبت زادروز این افسانه بازیگری

اختصاصی سلام سینما: امروز رابرت دنیرو 82 ساله شد؛ یکی از بزرگترین بازیگران تاریخ هنر هفتم که نقشآفرینیهایش در طول بیش از نیم قرن بخش دلنشینی از تاریخ سینما را ساختهاند.
به همین مناسبت، 5 بازی برتر او را به انتخاب وبسایت IndieWire مرور کردهایم — و جالب اینجاست که رتبه اول، فیلمیست که شاید کمتر کسی حدس بزند!
۵. پدرخوانده، قسمت دوم/ The Godfather: Part II (فرانسیس فورد کاپولا، 1974)
در نقش ویتو کورلئونه جوان، دنیرو میراث مارلون براندو را ادامه میدهد و تصویری باورپذیر از مردی میسازد که از یک مهاجر سیسیلی به رهبر کاریزماتیک مافیا تبدیل میشود. عطش قدرت و نزول آرام او به تاریکی، با ظرافتی خیرهکننده بازی شده است.
۴. خیابانهای پایین شهر/ Mean Streets (مارتین اسکورسیزی، 1973)
در اولین نقش بزرگش، دنیرو با انرژی افسارگسیخته و نگاههای غیرقابلپیشبینی، «جانی بوی» را به یک بمب ساعتی زنده تبدیل میکند. حضوری که هر بار روی پرده ظاهر میشود، تنش و خطر را بالا میبرد.
۳. راننده تاکسی/ Taxi Driver (مارتین اسکورسیزی، 1976)
بهعنوان تراویس بیکل، که آرامآرام به جنون فرو میرود، دنیرو همزمان کاریزماتیک و نگرانکننده است. سکانس مشهور «داری با من حرف میزنی؟» مهر تأییدی بر ستارهبودن اوست، حتی در دل یک فروپاشی روانی.
۲. گاو خشمگین/ Raging Bull (مارتین اسکورسیزی، 1980)
دنیرو در نقش جیک لاموتا، با تغییرات جسمی چشمگیر و بازیای مملو از خشم و خودویرانگری، تصویری پیچیده و زنده از یک قهرمان سقوطکرده میآفریند. ترکیبی از عظمت و زشتی که از یاد نمیرود.
۱. سلطان کمدی/ The King of Comedy (مارتین اسکورسیزی، 1983)
بهعنوان روپرت پاپکین، کمدین جاهطلب و توهمزده، دنیرو هم بامزه و هم ترسناک است. او با شدت و ظرافت، مرز میان رؤیا و جنون را محو میکند و یکی از خاصترین نقشآفرینیهای کارنامهاش را رقم میزند.