رونمایی از اولین تصویر فیلم جدید جنیفر لوپز

این اثر، به کارگردانی بیل کاندن ، اقتباسی از موزیکال ۱۹۹۲ است که برگرفته از رمان ۱۹۷۶ مانوئل پوییگ با همین عنوان می‌باشد. داستان فیلم در سال ۱۹۸۱ جریان دارد و جنیفر لوپز در نقش اینگرید لونا، ستاره سینمایی خیالی که لوئیس مولینا (تونا تیو)، زندانی آرژانتینی، برای گریز به دنیای خیال به او پناه می‌برد، ظاهر می‌شود. با این حال، ورود زندانی جدیدی به نام والنتین آرگی (دیگو لونا)، زندگی واقعی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یکی از این تصاویر به طور کامل در دنیای واقعی رخ می‌دهد و لوئیس و والنتین را در حیاط زندان در کنار هم نشان می‌دهد. تصویر دیگر به نظر می‌رسد که کاملاً در دنیای خیالی اتفاق می‌افتد و اینگرید را با لباس شیک در حال کشیدن سیگار زیر نور یک پروژکتور نشان می‌دهد. تصویر آخر، واقعیت و خیال را با هم ترکیب می‌کند و اینگرید را با کلاه گیس کوتاه در چیزی که به نظر می‌رسد سلول زندانیان باشد، نشان می‌دهد. تصاویر را در اینجا مشاهده کنید.

بوسه زن عنکبوتی شباهت‌های زیادی با فیلم موزیکال برنده جایزه اسکار، شیکاگو دارد. این فیلم که در سال ۲۰۰۲ اکران شد، آخرین حلقه از زنجیره طولانی اقتباس‌ها است؛ این فیلم بر اساس یک موزیکال ۱۹۷۵ ساخته شده که خود از روی یک نمایشنامه ۱۹۲۶ اقتباس شده است. داستان فیلم حول محور گروهی از زنان زندانی می‌چرخد که همگی به قتل متهم هستند و اغلب در توالی‌های رویاگونه و رنگارنگ به آواز می‌پردازند. با اینکه راب مارشال کارگردانی این فیلم را بر عهده داشت، اما فیلمنامه آن توسط بیل کاندن نوشته شده است.

این شباهت‌ها نشان می‌دهد که پس از گذشت بیش از دو دهه، کاندن به نقطه آغاز کار خود بازگشته است. اگرچه او شیکاگو را کارگردانی نکرد، اما هم نویسندگی و هم کارگردانی بوسه زن عنکبوتی را بر عهده دارد. شیوه‌ای که در این فیلم، محیط خشن زندان به طرز چشمگیری با دنیای خیالی درون ذهن لوئیس در تضاد است، نشان می‌دهد که کاندن تمام درس‌های لازم را از نگارش شیکاگو آموخته و در ساخت فیلم جدید خود در سال ۲۰۲۵ به کار بسته است.

اگرچه ایفای نقش درخشان جنیفر لوپز در فیلم بیوگرافی سلنا در سال ۱۹۹۷، نام او را بر سر زبان‌ها انداخت، اما او تاکنون تجربه حضور در یک موزیکال سینمایی اصیل را نداشته است. به نظر می‌رسد فیلم بوسه زن عنکبوتی بالاخره این فرصت طلایی را در اختیار او قرار داده است. چرا که تصاویری که از شخصیت او منتشر شده، یادآور سبک موزیکال‌های کلاسیک، به ویژه آثار ماندگار باب فوسه است. این موضوع می‌تواند بستری مناسب برای این هنرمند همه کاره فراهم کند تا استعدادهای متنوع خود را به شکلی کامل و دلنشین به نمایش بگذارد.