دیوید فینچر: فیلم اره میراث Se7en را خدشه‌دار کرد
فیلم «هفت» (Se7en) ساخته دیوید فینچر، به دلیل صحنه‌های جنایی و روان‌شناسانه‌اش در تاریخ ژانر وحشت جایگاه ویژه‌ای دارد. یکی از صحنه‌های شوکه‌کننده فیلم، قربانی گناه شهوت است که با خشونت و تصویرسازی محدود، وحشت را در ذهن بیننده تقویت می‌کند. فینچر در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۴ گفت:
«برایم ناراحت‌کننده بود که وقتی فیلم‌های مثل Saw اکران شدند، مردم گفتند سبک شکنجه از Se7en شروع شد. این واقعاً بی‌احترامی بود.»
در حالی‌که «هفت» با دقت و محدودیت‌های هنری، خشونت را به تصویر می‌کشد، «اره» (Saw) و دنباله‌هایش بیشتر روی نمایش صحنه‌های شکنجه و وحشت جسمی تمرکز داشتند. فینچر معتقد است تفاوت اصلی بین این دو در هدف روایت است: «هفت» داستان محور و با تمرکز بر شخصیت‌هاست، در حالی‌که سبک «اره» به خشونت به‌عنوان هدف نهایی توجه دارد.
این موضوع برای فینچر اهمیت ویژه‌ای دارد، چرا که «هفت» پس از تجربه دشوار تولید «بیگانه 3» (Alien 3) فرصتی بود تا توانایی‌های خود را به‌عنوان یک فیلم‌ساز ثابت کند. او فیلم را با مهارت، بازی‌های درخشان و پایانی شوکه‌کننده خلق کرد که حتی پس از سه دهه همچنان اثرگذاری خود را حفظ کرده است.
با این حال، منتقدان اشاره می‌کنند که هیچ اثر هنری کاملاً اصیل نیست و هر فیلمی می‌تواند الهام‌بخش آثار بعدی شود. خود فینچر هم از «روانی» (Psycho) و آثار ویلیام فریدکین به‌عنوان تأثیرات «هفت» یاد کرده و تأثیر سبک نوآر و اکسپرسیونیسم آلمان در موفقیت و ماندگاری فیلم او غیرقابل انکار است.
در نهایت، اگرچه «هفت» الهام‌بخش فیلم‌هایی مانند «اره» بوده، اما میراث این شاهکار وحشت روان‌شناسانه همچنان بدون خدشه باقی مانده و به نظر می‌رسد هنوز هم سه دهه بعد، مخاطبان جدید را تحت تأثیر قرار دهد.