ستاره فیلم «Gladiator II» (گلادیاتور 2) در هفتاد و دومین مراسم اسکار برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در فیلم «Hurricane» (طوفان) نامزد شده بود، اما این جایزه در نهایت به کوین اسپیسی برای فیلم «American Beauty» (زیبای آمریکایی) رسید.

این بازیگر 69 ساله پیش از سال 2000 سه بار دیگر نامزد دریافت جایزه اسکار و یک بار هم برنده شده بود. او برای نقش رابین کارتر در فیلم طوفان محصول 1999 بسیار خوش درخشید و این هنرنمایی بار دیگر نامزدی دیگری برای دنزل واشینگتن به ارمغان آورد.

او در سال 1990 برای نقش‌آفرینی در فیلم «Glory» (افتخار) جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برنده شد. سال 1993 در فیلم «Malcolm X» (مالکوم ایکس) در بخش بهترین بازیگر نقش اول برای نخستین بار نامزد شده بود، اما جایزه را به آل پاچینو برای فیلم «Scent of a Woman» (بوی خوش زن) واگذار کرد.

طوفان دومین نامزدی در بخش بهترین بازیگر نقش اصلی او به حساب می‌آید.

کوین اسپیسی برای فیلم زیبای آمریکایی، راسل کرو برای فیلم «The Insider» (نفوذی)، ریچارد فارنسفورث برای فیلم «The Straight Story» (داستان سرراست) و شان پن برای فیلم «Sweet and Lowdown» (رذل و دوست‌داشتنی) رقیبان دنزل واشینگتن در این بخش بودند.

در نهایت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش نخست مرد به کوین اسپیسی رسید.

دنزل واشینگتن توانست جایزه گلدن گلوب را برای نقش خود در فیلم طوفان به خانه ببرد.

اکنون دنزل واشینگتن پس از 24 سال از تجربه باخت خود می‌گوید. "در مراسم اسکار نام کوین اسپیسی را برای زیبای آمریکایی خواندند. به خاطر دارم برگشتم و به او نگاه کردم. تنها افرادی که کنارش نشسته بودند، ایستاده او را تشویق کردند. هیچ کس دیگری از جای خود بلند نشد. بقیه نگاه‌ها به من دوخته شده بود. شاید می‌خواستند واکنش من به باخت را بسنجند، نه این که با کوین اسپیسی خصومتی داشته باشند.

شاید هم همه چیز تنها در سر من اتفاق افتاد، شاید گمان می‌کردم همه دارند به من می‌نگرند. اصلا چرا باید کسی به من نگاه کند؟

اکنون که آن شب را مرور می‌کنم، فکر نمی‌کنم کسی به من نگاه کرده باشد.

من آن شب به منزل رفتم و نوشیدنی خوردم. باید این کار را می‌کردم. نمی‌خواهم لوس و ننر به نظر بیایم و بگویم وای نه او اسکار من را دزدید. مسئله این نبود.

شایعاتی هم حول برنده شدن کوین اسپیسی وجود داشت. این موضوع بین خود او وخداست. من تنها برای او دعا کرده و می‌کنم.

همسرم برای این که به من ثابت کند اسکار حق من بود، تمام فیلم‌های نامزد شده را دید. من به او گفتم باختن مهم نیست. اگر آن‌ها به من اهمیت نمی‌دهند من هم به آن‌ها اهمیت نخواهم داد.

من تسلیم شدم. دیگر فیلم‌های اسکاری و رای اعضای آکادمی برایم مهم نبود. از سال 1999 تا 2014، به مدت 15 سال، پس از ترک الکل به خودم آمدم و بهتر شدم."

دنزل واشینگتن بالاخره در سال 2002 برای نقش خود در فیلم «Training Day» (روز تعلیم) برنده اسکار بهترین بازیگر مرد شد. وی از آن زمان تاکنون توانسته 4 بار دیگر نیز برای این جایزه نامزد شود.

منبع: هالیوود ریپورتر