در سینمای غرب خبری نیست!

 در سینمای غرب خبری نیست!

فیلم سینمایی "در جبهه غرب خبری نیست" (All Quiet on the Western Front ) ساخته ادوارد برگر محصول 2022 نام فیلمی است که در آکادمی امسال فیلم بریتانیا (British Academy Film Awards) یا به اختصار "بفتا" حضور پیدا کرده و توانسته خوش بدرخشد. این فیلم با هفت جایزه رکورد دار به پر افتخارترین فیلم برای یک فیلم غیر انگلیسی زبان در این جشنواره بدل شده است. همچنین در جشنواره اسکار در بخش فیلمهای بین الملل به عنوان بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان انتخاب و برنده جوایزی مانند بهترین موسیقی فیلم بهترین طراحی صحنه و بهترین فیلمبرداری از این جشنواره نیز شد.  

متاسفانه چندسالی است که شاهدیم سینمای غرب بیشتر سعی میکند به موضوعات سیاسی و حزبی بها دهد تا معیار های هنری و تکنیکی که به نظر من در این اثنا بیشتر ارزشهای سینما هم از نظر محتوی و هم از نظر فرم پایمال شده اند. خصوصا از سبک و سیاق فیلمهای برگزیده در جشنواره هایی مانند اسکار می توان پی برد که سیاست های پشت پرده این جشنواره آشکارا بر ارزشهای چپگرایی و مارکسیستی و مخصوصا مواضع ضد لیبرالیستی متمرکز شده است. ظاهرا سینمای غرب حاضر نیست از هر سوژه ای که بتواند به وسلیه آن از غرب (یعنی خودش!) انتقاد کند به راحتی بگذرد. هرچقدر که آن سوژه ها کلیشه و نخ نما باشند مانند بحث و جدل های تکراری نژاد پرستی یا انتقادهای نخ نما از نظام سرمایه داری که به راحتی میتواند قشر کم درآمد و مهاجر جامعه را با خود همراه کند، موجی بسازد و در موقعیت هایی مانند انتخابات یا اعتراضات روی آن موج سواری کند. مخاطب از اولین لحظه مواجهه با فیلمِ "در جبهه غرب خبری نیست" یعنی بعد از خوانش اسمش میتواند پیام فیلم را دریافت کند. به این ترتیب فیلم از همان لحظه اول می تواند مجال تبلیغات و واکنش های هیجانی چپگرایان را فراهم کند. 

این فیلم بازسازی یا کپی از فیلمی به همین نام ساخته لویس مایلستون محصول 1993 می باشد. به این قصد از واژه کپی استفاده کردم چون اینجا چیزی شبیه اقتباس یا برداشت یا الهام ندیدم بلکه مو به مو داستان و صحنه ها حتی دکوپاژ و میزانسن های آن فیلم در نسخه جدید کپی شده است. تنها ابتکار که نه، تنها فراورده کارگردان جدید صحنه هایی با شعار هایی از جنس تبلیغات نامزد های انتخاباتی بوده است که به شکلی اغراق شده حزب سوسیالیست آلمان را فرشته نجات آن کشور نشان می دهد و همه تقصیر های جنگ را بر گردن سیاستمدارن سنتی و ملی گرای آلمان می اندازد. این در حالی است که آدولف هیلتر معروف آغازگر جنگ جهانی دوم از اعضای همین حزب سوسیالیست آلمان به شمار می رفته و هر بلا و مصیبتی که در جنگ جهانی اول سر آلمان نازل نشد به لطف هیلتر و حزبش در جنگ دوم تمام و کمال بر سر مردم آن کشور فرو ریخت. من نمیتوانم واکنش مردم آلمان را به چنین پیامی تصور کنم اما تنها ملتی با حافظه تاریخی کوتاه مدت می توانند با پیرنگ چنین فیلمی همراه شوند.