/ #نگاه_من

"به نام هنرمندترین"
 

آنا سعی دارد فیلمی اکشن باشد، اما نیست.
آنا فراغ از صحنه هایی جذاب که بسیار هم کم هستند (به طور مثال صحنه ی درگیری آنا در کافه که با اسلحه ی خالی وارد مبارزه ی تک به چند می شود)دیگر نه چیزی جذاب دارد و نه حرفی جدی و مسئله ای برای بیان و حل کردن.
بسون سعی کرده مجدداً خودش را مطرح کند و بالا بکشد، درصورتیکه کاملاً شکست خورده به نظر می رسد.
استفاده از مدل مشهور روسی، ساشا لوس هم نمی تواند به بسون و فیلمش کمکی بکند. لوس در صحنه هایی از فیلم بد هم بازی نمی کند، اما به نظر می رسد دلیل حضورش استفاده از چهره و اندام اوست که متاسفانه حتی در این مورد هم کارگردان با موفقیت روبرو نیست.
در کنار لوس استفاده از هلن میرن و کیلیان مورفی و لوک ایوانز هم کمکی به کار نمی کند، و این در صورتی است که آنها اتفاقاً خوب هستند و کارشان را درست انجام می دهند.
بسون با آنکه سعی کرده حرفی سیاسی هم بزند و طرف آمریکا را هم بگیرد تا دل آمریکایی ها ضعف رفته و لااقل آنجا به فروشی خوب دست پیدا کند، اما در این مسیر هم بازنده شده و فروش خوبی نصیب فیلم نشده است.
او سعی کرده سرویس های اطلاعاتی روسیه و آمریکا را مقابل هم قرار دهد و روسها را عملاً پلشت فرض کند و آمریکا را قدرتمند و حاضر در همه جا.
خلاصه بگویم، آنا فیلمی قابل توجه و جدی نیست و با ندیدنش چیزی را از دست نداده و نمی دهید.
 

به قلم : مصطفی کزازی