"روح" "Soul"

پویانمایی "روح" که این روز ها مورد توجه مخاطبان قرار گرفته محصول مشترکی از شرکت های دیزنی و پیکسار و به نویسندگی و کارگردانی پیت داکتر(pete Docter) می باشد. سازنده این انیمیشن 100 دقیقه ای برای مطرح نمودن نظریاتش از یک باور مورد پذیرش عامه مردم به نام روح و دیدگاه های مختلف در این زمینه بهره برده است.
پویانمایی "روح" که این روز ها مورد توجه مخاطبان قرار گرفته محصول مشترکی از شرکت های دیزنی و پیکسار و به نویسندگی و کارگردانی پیت داکتر(pete Docter) می باشد. سازنده این انیمیشن 100 دقیقه ای برای مطرح نمودن نظریاتش از یک باور مورد پذیرش عامه مردم به نام روح و دیدگاه های مختلف در این زمینه بهره برده است. پویانمایی "روح" که این روز ها مورد توجه مخاطبان قرار گرفته محصول مشترکی از شرکت های دیزنی و پیکسار و به نویسندگی و کارگردانی پیت داکتر(pete Docter) می باشد. سازنده این انیمیشن 100 دقیقه ای برای مطرح نمودن نظریاتش از یک باور مورد پذیرش عامه مردم به نام روح و دیدگاه های مختلف در این زمینه بهره برده است.
جو گاردنر به صداپیشگی جیمی فاکس Jamie foxx یک معلم آفریقایی تبار موسیقی نوجوانان و شیفته موسیقی جاز است. او که آرزو و هدف های بلندی در مسیر همین نوع از موسیقی برای خود دارد در یک قدمی رسیدن به آن ها دچار حادثه ای شده و روحش از بدن جدا می شود و از این به بعد انیمیشن، رویدادهای مربوط به روح وی را به تصویر می کشد.
انیمیشن "روح" بر پایه پیش فرض هایی قرار گرفته که مهمترین آن قبول کردن دو دنیای جدا از هم- مادی و غیر مادی (واقعی و فرا واقع)- است. پیت داکتر، بر این باور است که هنگامی که روح غیر مادی در جسم مادی قرار می گیرد یک تعامل و تاثیر متقابل بین آنها در جریان است وبدین ترتیب رفتارهایی که از انسان بروز می کند حاصل همین فرایند است. او فاصله تولد تا مرگ را تنها زمان وجود کالبد مادی می داند و برای قبل و بعد از آن اعتبار وجودی دیگری قائل نیست اما برای روح، قبل از تولد و پیوستن روح به بدن دنیای پیشین (مهد خود)* و بعد از مرگ و جدا شدن روح دنیایی پسین قائل است.
سازنده "روح" کوشش نموده با در هم آمیختن فلسفه های یونانی، شرقی و همچنین فرضیه های امروزی به سوالات اساسی در مورد تولد، زندگی و مرگ پاسخ هایی تصویری و گفتاری دهد اما این جواب ها بیشتر تکراری و همچنان محافظه کارانه است مثلا در دنیای پیشین، هر روحی به صورت اجباری دارای تعدادی صفت ها و خصلت هایی مانند تحریک پذیر، منزوی، از خود راضی و غیره ... می شود اما این صفات تا زمانی که خود روح به صورت اختیاری هدفی برای زندگی انتخاب نکند کالبدش در دنیای مادی متولد نخواهد شد وآن روح بدرون آن حلول نخواهد کرد. بدین ترتیب مسئله جبر و اختیار را مخلوط کرده و میانه آن را گرفته است. همچنین او دنیای پسین را فضایی بزرگ و نورانی به تصویر می کشد که همه ارواح بعد از مرگ به آن می پیوندند ولی به جزئیات آن نمی پردازد و سکوت اختیار می کند. در هر حال پیشنهاد سازنده انیمیشن "روح" برای فاصله تولد تا مرگ یعنی زندگی، نوعی دم غنیمتی جمعی است بدین معنی که باید از تمام مواهب زندگی حتي پيش پا افتاده ترينشان** به درستی استفاده کرد و از آن لذت برد و آن ها را با دیگران برای رسیدن به لذت های جمعی به اشتراک گذاشت. اگر چه دنیای پیشین (مهد خود) پیت داکتر نوعی فرار از باور به سرنوشت است و دنیای پسین او چیزی بعد از مرگ را روشن نمی نماید اما تلاش وی برای نشان دادن دور نمایی از یک زندگی جمعی لذت بخش و در صلح و صفا و دوستی قابل توجه و تقدیر است. نگارنده جدا از مسائلی که تاکنون در مورد این انیمیشن به قلم آورده است آن را برای تماشا و لذت بردن از نمایش و پرداخت تصاویری زیبا و دلنشین توصیه می نماید.
*-نوعی شناخت از اعماق وجود که نتیجه مراقبه های متعالی است که در آیینهای شرقی متداول است مانند یوگا.
** آسمان آبی، آبنبات چوبی، ي تیکه از پیتزا، قرقره نخ، شهر شلوغ، ایستادن در واگن پر ازدهام....