نگاهی به فیلم یک زندگی پنهان

شاهکار دیگری از ترنس مالیک،اثری ضد جنگ و انسانی درباره‌ی مردی که پای اعتقاداتش می‌ایستد و تاوانش را هم می‌دهد، با فیلم‌برداری و تدوینِ خاصِ همیشگی مالیک، و روند مواج گونه‌ی اثر، و نریشن ‌هایی که از جان می‌آیند و به جان می‌نشینند، و موسیقی‌ای که تو را غرق می‌کند در داستانگوییِ یکی از بزرگ‌ترین کارگردانان زنده‌ی سینما...

زندگی پنهان، معنی‌اش در طول فیلم مستتر است و در آن جمله‌ی انتهاییِ جورج الیوت، که نیمی از انسان‌های روی زمین بخاطر اعتقاداتشان یک زندگی پنهان دارند، و فرانز هم اینجا همینگونه است،بخاطر اعتقادش به نجنگیدن و بی ارزش دانستنِ جنگ، زندگی پنهان دارد، درونِ خودش، و برای همسرش، در کنار مردمانی که او را درک نمی‌کنند و جنگ و جنگیدن را شجاعت و افتخار می‌دانند!!, اما فرانز معتقد است چرا باید همنوع خود را بکشیم؟!. حتی کشیش دهکده هم نمی‌تواند پاسخ قانع کننده و شایسته ای به فرانز بدهد، و رفتن و جنگیدن را وظیفه می‌داند و دستور مسیح! ، مالیک اینجا کمی به شاهکارِ دیگرش (خط باریک قرمز) نزدیک شده است،آنجا هم شخصیت اصلی ضد جنگ بود و انسانی، مانند فرانز، منتها آنجا خانواده ای در کار نبود،کاراکتر مقابل خودش بود، اما اینجا فرانز در مقابل همسر و‌ فرزندانش است،با هر نگاه  به دخترانش و همسرش غمگین می‌شود و روح و‌ جسمش ذره ذره آب می‌شود، فرانز تا آنجا پیش می‌رود که به زندان افتادن را برتر از جنگیدن و همنوعِ خود را کشتن می‌یابد، همسرش هم در آخرین ملاقات و آخرین نگاه و آخرین کلام مهر تایید میزند به مردانگی و اعتقادات فرانز، و همین او را مصمم می‌کند در زندان بماند و آن کاغذِ رهایی بخش را امضا نکند، وقتی به ملاقات رئیسِ زندان میرود او هم با اینکه تحت تاثیر قرار می‌گیرد اما حکم اعدام را تایید میکند،چون اختیارش دست خودش نیست،اگر‌ با خودش بود که فرانز را تقدیس می‌نمود، در نگاه و رفتارش هویداست، پس از رفتن فرانز بلند می‌شود و جای او می‌نشیند،به گمان اینکه جای بزرگ ترین انسان روی زمین نشسته است!!.

زندگی پنهان اثر عظیم و به شدت تماشایی‌ای است،به راستی ترنس مالیک را باید یکی از گنجینه های حال حاضر سینمای جهان دانست،فیلم به فیلم شاهکار به تاریخ سینمای جهان اضافه می‌کند، و ما را مشعوف و هیجان زده از فرم و محتوایی که تحویلمان می‌دهد. 

زندگی پنهان را تماشا کنید و غرق شوید و با فرانز همگام . . ./