معرفی 10 فیلم ترسناک که در تاریخ جشنواره کن به نمایش درآمده‌اند
اختصاصی سلام سینما - جشنواره فیلم کن یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای دنیای سینماست و زمینه را برای دیده‌شدن آثار بسیاری در سطح بین‌المللی فراهم می‌کند. تاریخ آغاز کن به سال 1946 باز می‌گردد. از آن زمان تا کنون این جشنواره هر ساله در کشور فرانسه برگزار می‌شود.
کارگردانان برجسته هر سال آثار خود را به کن معرفی کرده و نخستین اکران جهانی فیلم‌های خود را در این جشنواره تجربه می‌کنند. تنوع ژانر از خصیصه‌های کن است، اما برخی سبک‌ها بیشتر از سایرین در این رویداد هنری دیده می‌شوند.
ژانر وحشت برخلاف کمدی، درام تاریخی و یا عاشقانه زیاد در این جشنواره رایج نیست. این موضوع به معنی بی‌توجهی به چنین سبکی نیست. برخی از بهترین فیلم‌های ترسناک تاریخ، در کن به نمایش درآمده‌اند.
در ادامه به ده فیلم برتر ژانر وحشت که در طول جشنواره کن اکران شده‌اند می‌پردازیم.
10. تیتان (2021)
ژولیا دوکورنو از فیلم‌سازان مطرح فرانسوی است که سال 2021 با فیلم «تیتان» (Titane) به کن آمد و توانست نخل طلا را از آن خود کند. بدون شک تیتان با داستان روان‌شناختی و وحشت جسمی یکی از بهترین آثار اوست.
زنی پس از ارتکاب به جرمی شوکه‌کننده، در حال فرار است. زندگی او از لحاظ احساسی و فیزیکی تحت‌تأثیر مجموعه‌ای از اتفاقات عجیب‌وغریب، برای همیشه تغییر می‌کند.
9. شیطان نئونی (2016)
نیکولاس ویندینگ رفن پس از موفقیت فیلم «رانندگی» (Drive) در سال 2011، با فیلم «شیطان نئونی» (The Neon Demon) برای تحریک‌کردن و ترساندن مخاطبان بازگشته است.
این فیلم داستان مدل جوانی را روایت می‌کند که برای کسب شهرت به لس‌آنجلس رفته و در مسیر خطرناکی قدم می‌گذارد. زنان دیگر به زیبایی چهره او حسادت کرده و سعی دارند از طریق روآوردن به خشونت خود را شبیه او کنند.
شیطان نئونی ترسناک، تاریک، عجیب و تأثیرگذار است و با فضایی که دارد در و تخته‌اش با جشنواره کن حسابی جور است.
8. فانوس دریایی (2019)
«فانوس دریایی» (The Lighthouse) یکی از کثیف‌ترین و بدبوترین فیلم‌های تاریخ سینماست. این فیلم دو مرد را دنبال می‌کند که وظیفه نگهداری و مراقبت از فانوسی دریایی، در جزیره کوچک دورافتاده‌ای به آن‌ها واگذار می‌شود.
انزوا، تنهایی و ملالت، این دو نفر را به مرز جنون کشانده و آن‌ها را درگیر اقداماتی می‌کند که نفس بیننده را بند می‌آورد. فانوس دریایی علاوه بر داستان سورئال و روان‌شناختی خود، فضایی فانتزی دارد و کمدی سیاه نیز در جای‌جای آن به چشم می‌خورد.
رابرت اگرز که بیشتر به‌خاطر ساخت آثار فولکلور و اساطیری شناخته شده است، پس از موفقیت فیلم «جادوگر» (The Witch) با فیلم بزرگ دیگری به نام فانوس دریایی روی فرش قرمز جشنواره کن قدم گذاشت.
7. ضدمسیح (2009)
لارس فون تریه در سال 2000 برای فیلم «رقصنده در تاریکی» (Dancer in the Dark) نخل طلا را با خود به خانه برد و پس از آن به یکی از چهره‌های خبرساز این جشنواره بدل شد. تا این که در سال 2011 به دلیل صحبت‌های عجیب و نامتعارف خود در کنفرانس مطبوعاتی فیلم «مالیخولیا» (Melancholia) به مدت 7 سال از حضور در کن منع شد.
«ضدمسیح» (Antichrist) من‌جمله فیلم‌های اوست که در جشنواره کن اکران شد و کلی سروصدا به پا کرد. یک زن و شوهر داغدار برای رهایی از درد و رنج به کلبه‌ای دورافتاده پناه می‌آورند، اما اوضاع به‌جای بهترشدن رو به وخامت می‌رود.
ضد مسیح ناراحت‌کننده است و با تصاویر خشن خود، بیننده را افسرده حال می‌کند. برای دیدن آن احتیاط کنید.
6. تسخیر (1981)
«تسخیر» (Possession) برخلاف عنوانی که ترس و وحشت از سرورویش می‌بارد، فیلمی منحصربه‌فردی است که دیگر نظیرش را نخواهیم دید. همانند فیلم ضدمسیح این اثر نیز درباره رابطه بین زوجی است که به کابوس تبدیل می‌شود. تماشای تسخیر به دلیل صحنه‌های عجیب و خشن خود بسی دشوار است.
این فیلم به کارگردانی آنژی ژووافسکی در جشنواره کن 1981 به نمایش درآمد و ایزابل آجانی جایزه بهترین بازیگر جشنواره را از آن خود کرد.
5. پوستی که در آن زندگی می‌کنم (2011)
پدرو آلمودوار که بیشتر برای کمدی‌های رنگی‌رنگی، خوش‌ذوق و دوست‌داشتنی شناخته می‌شود، با فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» (The Skin I live In) مسیر خود را به‌کلی تغییر می‌دهد.
جراح پلاستیک ثروتمندی در تلاش است از طریق پیوند دی‌ان‌ای خوک به انسان برای او پوستی مقاوم بسازد. او زن مرموزی را به‌عنوان موش آزمایشگاهی خود، زندانی می‌کند و در نهایت مجموعه‌ای از اتفاقات عجیب و غیرقابل‌پیش‌بینی رخ می‌دهد.
پوستی که در آن زندگی می‌کنم در سال 2011 در بخش اصلی رقابت‌های کن، کاندید دریافت نخل طلا بود.
4. بازی‌های خنده دار (1997)
«بازی‌های مسخره» (Funny Games) از جمله فیلم‌های نادری است که به دست سازنده خود میشائل هانکه بازسازی شد. این فیلم علاوه بر نسخه اصلی و اتریشی، یک نسخه آمریکایی و هالیوودی دیگر دارد.
این فیلم یکی از بهترین نمونه‌های ژانر وحشت است و داستان دو مرد جوانی را روایت می‌کند که به‌زور به خانه‌ای وارد شده و خانواده‌ای را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند.
میشائل هانکه یکی از پرافتخارترین کارگردانان تاریخ جشنواره کن بوده و جوایز بسیاری را از آن خودکرده است. او در میان 9 فیلم‌ساز برجسته‌ای قرار دارد که موفق شده دوبار برنده نخل طلا شود.
بازی‌های مسخره یکی از دشوارترین آثار او برای تماشاست و با ریتم کند و لحن ضد خشونت خود به روح و روان مخاطب حمله‌ور می‌شود.
3. دومی‌ها (1966)
«دومی‌ها» (Seconds) بدون شک یکی از قدیمی‌ترین آثار ژانر وحشت است که در جشنواره کن به‌نمایش‌درآمده است. این فیلم روان‌شناختی، علمی – تخیلی و ترسناک درباره سازمانی است که ظاهر مشتریان خود را با جراحی پلاستیک به‌کلی تغییر می‌دهد.
موضوع دومی‌ها به‌شدت ناراحت‌کننده است و تا جایی که بتواند مخاطب خود را اذیت می‌کند. این فیلم برخلاف قدیمی بودن هنوز هم با داستانی جدید و پیچیده، در میان سایر آثار ترسناک خوش می‌درخشد.
2. قطار بوسان (2016)
یکی از محبوب‌ترین و بهترین فیلم‌های ساخته شده در ژانر مردگان متحرک، «قطار بوسان» (Train to Busan) است. فیلمی کره‌ای به کارگردانی یان سنگ – هو که برای نخستین‌بار در جشنواره کن اکران جهانی خود را آغاز کرد.
ویروسی مرگبار در کره جنوبی شیوع پیدا کرده و تعدادی از مسافران قطار سئول به بوسان برای فرار و بقا به هر کاری دست‌زده و موانع را از سر راه خود برمی‌دارند. قطار بوسان داستانی تکراری را به نحوی روایت می‌کند که تمام طرفداران این ژانر عاشقش می‌شوند.
باید توجه داشته باشید که معمولاً مردگان متحرک راه خود را به کن باز نمی‌کنند. پس قطار بوسان در نوع خود منحصربه‌فرد است.
1. توئین پیکس: با من بر آتش برو (1992)
فیلم «توئین پیکس: با من بر آتش برو» (Twin Peaks: Fire Walk with Me) پیش‌درآمدی بر سریال توئین پیکس به کارگردانی دیوید لینچ است.
این اثر بر روزهای پایانی زندگی لارا پامر، پیش از پیداشدن جسدش در نخستین اپیزود سریال تمرکز دارد. توئین پیکس در قالب یک مجموعه تلویزیونی عجیب‌وغریب است چه برسد به فیلم آن. تمام عناصر وحشت در با من بر آتش برو دوچندان می‌شود و آن را به اثری ترسناک و استرس‌آور بدل می‌کند.
این فیلم در زمان نمایش خود در کن نتوانست توجه منتقدان را به خود جلب کند؛ زیرا عده بسیاری از درک داستان آن عاجز بودند. این اثر اکنون یکی از بهترین فیلم‌های دیوید لینچ اسطوره‌ای محسوب می‌شود.