واکنش منتقدان سرشناس به فیلم «زن و بچه» سعید روستایی
اختصاصی سلام سینما - در تازه‌ترین ساخته سعید روستایی با عنوان «زن و بچه»، پریناز ایزدیار با هنرنمایی درخشان خود، تحسین منتقدان بین‌المللی را برانگیخته است. به گزارش ایندی‌وایر، بازی قدرتمند او در این درام اجتماعی می‌تواند شانس دریافت جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را برایش به همراه داشته باشد.
سعید روستایی در این فیلم با به تصویر کشیدن رنج‌های زنانه در بستر جامعه‌ای مردسالار، توانسته است نگاهی هنری نزدیک به پدرو آلمودوار، فیلم‌ساز برجسته اسپانیایی، ارائه دهد. با این تفاوت که طراحی صحنه‌های فیلم او ساده‌تر و به زندگی روزمره نزدیک‌تر است.
نمایش احساسات در آثار هر دو کارگردان، عمیق و دلنشین است و سعید روستایی به‌خوبی می‌داند چگونه از سکوت و مکث‌ها، بیشترین تأثیر را بگیرد.
جاناتان رومنی از نشریه اسکرین دیلی ضمن ستایش بازی پریناز ایزدیار، هشدار می‌دهد که فیلم با نزدیک‌شدن به مرزهای ملودرام، ممکن است روایت خود را تضعیف کند:
«گرچه فاجعه پس از فاجعه یکی از عناصر رئالیسم اجتماعی است، اما سعید روستایی در این اثر جدید، گاه تا مرز اغراق پیش می‌رود. رشته‌ای از رویدادهای غیرضروری باعث گم شدن ایده اصلی فیلم می‌شود.»
او ادامه می‌دهد: «شخصیت زن داستان با بازی پریناز ایزدیار، آن‌چنان درخشان است که تا حدی ضعف‌های روایی فیلم را می‌پوشاند.»
پیتر دیبروژ، منتقد مجله ورایتی، نگاه انتقادی‌تری دارد. او معتقد است که زن و بچه نسبت به آثار پیشین سعید روستایی ضعیف‌تر عمل کرده و نمی‌تواند با مخاطب بین‌المللی ارتباط برقرار کند:
«درحالی‌که آثار قبلی روستایی توانسته بودند فاصله فرهنگی میان شرق و غرب را از میان بردارند، زن و بچه با روایت مبهم و شخصیت‌پردازی سطحی، تماشاگر را نه‌تنها درگیر نمی‌کند، بلکه او را دچار گیجی و بی‌اعتمادی نسبت به جهان داستان می‌سازد. سبک خاص او با دوربین پر جنب‌وجوش، تدوین مؤثر و روایت جذاب به فیلم‌های هالیوودی شباهت بیشتری دارد.»
او در ادامه گفت: «زن و بچه با منطق جور در نمی‌آید. بیننده به‌جای همدردی با مهناز و خودآزاری‌های او سردرگم خواهد شد. رفتارهای غیرمنطقی در پایانی که تلاش دارد حس رهایی را القا کند، در واقع چیزی جز رهاشدگی مخاطب در برابر پرسش‌های بی‌پاسخ نیست.»
پیتر بردشاو، منتقد برجسته گاردین، فیلم زن و بچه را درامی غم‌انگیز و تلخ توصیف می‌کند که به بررسی رنج و خشم زنان در بازار ازدواج مردسالارانه ایران می‌پردازد. او شخصیت حمید را مردی جذاب اما فریبکار می‌داند که از موقعیت اجتماعی مهناز، پرستاری بیوه با دو فرزند، سوءاستفاده می‌کند پیتر بردشاو معتقد است که فیلم با روایت تراژدی‌های پیاپی و نمایش فروپاشی روانی مهناز، نقدی تند به ساختارهای ناعادلانه جنسیتی در جامعه ایران ارائه می‌دهد.
روزنامه گاردین در نقد خود اشاره می‌کند که ایزدیار با بازی پرشور و احساسی، مهناز را به زنی تبدیل می‌کند که در پی تراژدی‌های زندگی‌اش، به‌گونه‌ای شبح‌وار در دنیایی که آرزوی زندگی آرامی در آن داشت، سرگردان است.
خبرگزاری ددلاین در نقد مثبتی از فیلم زن و بچه ساخته سعید روستایی، آن را یک پرتره آتشین فمینیستی توصیف کرده است که با جسارت به تصویرگری شرایط پیچیده و ناعادلانه زندگی زنان در جامعه ایران می‌پردازد. در این نقد آمده است که فیلم با بازی پرقدرت پریناز ایزدیار، تأثیری عمیق بر تماشاگر می‌گذارد و مهناز را به عنوان زنی رنج‌کشیده اما سرکش به تصویر می‌کشد که در برابر سیستم مردسالار می‌ایستد.
