15 بازیگری که سینما نزدیک بود آن‌ها را از پای درآورد

در دنیای سینما، همانند هر شغل دیگری، هیچ‌کس با این انتظار وارد پروژه‌ای نمی‌شود که تجربه‌ای تلخ داشته باشد. اما برخی فیلم‌ها چنان شرایطی برای بازیگران به وجود آورده‌اند که آن‌ها را به فکر ترک هالیوود انداخته‌اند. گاهی علت این تصمیم شکست سنگین فیلم یا عملکرد ضعیف آن است، و گاهی فشار روانی و حواشی تولید، هنرپیشه‌ها را به مرز فروپاشی رسانده است. با این حال، بسیاری از این بازیگران، از جمله کریستین بیل و مارگو رابی، تصمیم گرفتند بمانند و به مسیر خود ادامه دهند.

جسیکا آلبا پس از «چهار شگفت‌انگیز: ظهور موج‌سوار نقره‌ای» به ادامه فعالیت در سینما شک کرد

آلبا در مصاحبه‌ای با مجله Elle گفته بود که تجربه بازی در این فیلم به شدت بر او تأثیر منفی گذاشت. او به یاد می‌آورد که کارگردان از او خواسته بود هنگام گریه "زیباتر" باشد و چهره‌اش را "صاف‌تر" نگه دارد تا بعداً اشک‌ها را با CGI اضافه کنند. این توهین باعث شد آلبا به استعداد خود شک کند و حتی تصمیم بگیرد از این حرفه کناره‌گیری کند.

کریستین بیل: بازی در ۱۳ سالگی مرا از بازیگری متنفر کرد

بیل در فیلم «امپراتوری خورشید» ساخته استیون اسپیلبرگ به شهرت رسید، اما این شهرت زودهنگام باعث شد او احساس کند دوران کودکی‌اش دزدیده شده است. بیل دو سال از بازیگری فاصله گرفت و پس از آن دوباره به سینما بازگشت.

فردی پرینز جونیور: پشت صحنه «می‌دانم تابستان گذشته چه کردی» نزدیک بود من را از سینما دور کند

درگیری‌های لفظی او با کارگردان و شرایط نامناسب فیلم‌برداری باعث شد بازیگر نقش "ری برانسون" تصمیم به ترک حرفه بازیگری بگیرد. در نهایت، با پادرمیانی تهیه‌کننده، او ماندگار شد.

رونی مارا پس از «کابوس در خیابان الم» قصد داشت بازیگری را کنار بگذارد

او این تجربه را "ناخوشایند" توصیف کرد و گفت فقط در پروژه‌هایی بازی می‌کند که نسبت به آن‌ها احساس عمیق دارد. نقش‌آفرینی‌اش در «دختری با خالکوبی اژدها» باعث شد اعتماد به نفسش بازگردد.

کالین فارل پس از شکست سنگین «اسکندر» دچار بحران هویتی شد

او پس از اکران این فیلم برای چند روز به دریاچه تاهو پناه برد تا تصمیم بگیرد که آیا اصلاً بازیگر خوبی است یا نه.

کریس همسورث: پس از «پیشتازان فضا» به فکر بازگشت به استرالیا بودم

همسورث انتظار داشت پس از این فیلم پیشنهادهای بیشتری دریافت کند، اما برعکس، دچار افسردگی و اضطراب شد. در نهایت، با بازی در «کلبه‌ای در جنگل» توانست به مسیر موفقیت بازگردد.

آنیا تیلور-جوی پس از «اما» دچار وحشت شد

بازی در نقش زنی زیبا و کلاسیک برای او که به نقش‌های عجیب عادت داشت، فشار روانی زیادی داشت. بحران‌های شخصی و کاری باعث شد او حتی به ترک سینما فکر کند.

مایکل سرا: شهرت پس از «جونو» و «سوپربد» آزاردهنده بود

او احساس می‌کرد نمی‌تواند با میزان توجه مردم کنار بیاید و مدتی از نقش‌هایی که شهرت بیشتری برایش می‌آوردند، دوری کرد.

متیو مک‌کانهی پس از «ارواح دوست‌دختران گذشته» دو سال به مرخصی رفت

او گفت اگر نمی‌تواند نقش‌های جدی‌تر بگیرد، ترجیح می‌دهد معلم یا راهنمای طبیعت شود. بازگشت او با فیلم «باشگاه خریداران دالاس» و دریافت اسکار همراه شد.

هیدن کریستنسن پس از «انتقام سیت» از سینما فاصله گرفت

او حس می‌کرد همه‌چیز بیش از حد ساده برایش فراهم شده و نمی‌خواست تنها "موج‌سوار شهرت" باشد.

رابرت پتینسون: تست بازیگری فاجعه‌بار برای «گرگ و میش» مرا به فکر کناره‌گیری انداخت

او گفت پس از تست بدی که داشت، با خانواده‌اش تماس گرفت و گفت دیگر نمی‌تواند این فشار را تحمل کند.

مارگو رابی: شهرت ناگهانی پس از «گرگ وال‌استریت» ترسناک بود

رابی گفت پس از این فیلم به مادرش گفته که می‌خواهد بازیگری را کنار بگذارد، اما مادرش پاسخ داد: "دیگر خیلی دیر شده."

آسا باترفیلد پس از «پسر در پیژامه راه‌راه» دچار آسیب روحی شد

او که تنها ۱۰ سال داشت، پس از این فیلم به مادرش گفت دیگر نمی‌خواهد بازیگر باشد. اما مدرسه باعث شد نظرش عوض شود.

اما واتسون پس از «هری پاتر» با بحران هویت مواجه شد

او در زمان فیلم‌برداری آخرین قسمت‌های «هری پاتر» به‌شدت تحت فشار بود و حتی تصمیم گرفت تحصیل در دانشگاه براون را جایگزین بازیگری کند.

جیکوب الوردی: «غرفه بوسه» باعث شد حس کنم خودم را گم کرده‌ام

او گفت شهرت یک‌شبه و افزایش میلیون‌ها فالوور باعث شد به ترک بازیگری فکر کند.

مترجم: نیلوفر ذوالفقاری