مخالفان و موافقان فیلم «ادینگتون» در جشنواره کن چه گفتند؟

با نمایش فیلم «ادینگتون» (Eddington) به کارگردانی آری استر در جشنواره کن 2025، نقدها و واکنشهای متفاوتی از سوی منتقدان به این فیلم منتشر شده است. این اثر تازه استر که پس از موفقیتهای فیلمهای ترسناک «میدسامر» و «موروثی» ساخته شده، این بار به سراغ داستانی با حال و هوای وسترن و مضامین اجتماعی دوران همهگیری کووید-19 رفته است. اما آیا او توانسته موفقیتهای پیشین خود را تکرار کند؟ پاسخ به این سوال در میان منتقدان تفاوتهای زیادی دارد.
نظر موافقان درباره فیلم ادینگتون
برخی منتقدان جسارت آری استر در انتخاب سوژهای حساس و بهروز را تحسین کردهاند. آنها از توانایی او در به تصویر کشیدن تنشها و بحرانهای اجتماعی آمریکا تمجید کرده و بازی واکین فینیکس را در نقش کلانتر جو کراس، چندلایه و قدرتمند توصیف کردهاند. ادینگتون تنها درباره تفرقه و مشکلات سیاسی سال 2020 نیست، بلکه فیلمی است که میتوان در هر زمان با آن همذاتپنداری کرد. استر با رویکردی جسورانه، موفق شده عناصر کمدی و وحشت را در هم آمیزد و فضایی منحصربهفرد خلق کند.
منتقدانی که به فیلم نگاه مثبتی داشتهاند، از توانایی استر در ترکیب شوخیهای زیرپوستی و لحظات دلهرهآور تمجید کردهاند. آنها معتقدند که «ادینگتون» جدیتر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر میرسد. این فیلم سوالات اساسی در مورد جامعه معاصر میپرسد و بر روح و جان مخاطب تأثیر میگذارد. آری استر، به زعم برخی، در این فیلم توانسته با استفاده از طنزی هوشمندانه، بار دیگر مخاطبان را به چالش بکشد. نیکلاس باربر از بیبیسی، فیلم را با امتیاز 80 از 100 ستوده و آن را اثری با جزئیات دقیق و هیجانانگیز توصیف کرده است.
مخالفان درباره فیلم آری آستر چه گفتند؟
اما در سوی دیگر، برخی منتقدان فیلم را اثری سرد، تکراری و فاقد کشش دراماتیک توصیف کردهاند. به اعتقاد آنها، استر این بار نتوانسته به خوبی از عناصر وحشت زیرپوستی که در آثار پیشینش او را به شهرت رساند، استفاده کند. به گفته این منتقدان، «ادینگتون» با وجود تصاویر زیبا، از نظر داستانپردازی و انسجام ساختاری دچار مشکل است و ریتم کند و یکنواخت آن، تماشاگر را خسته میکند.
پیتر بردشاو از گاردین، یکی از سرسختترین منتقدان این فیلم، به آن امتیاز ۲ از ۵ داده و فیلم را به دلیل ضعف در شخصیتپردازی و ناتوانی در ارائه پیامهایش، به شدت نقد کرده است. او معتقد است که حتی حضور ستارگانی چون واکین فینیکس، پدرو پاسکال و اما استون نیز نتوانسته به نجات فیلم کمک کند. بردشاو فیلم را «وسترنی خستهکننده و بیرمق» توصیف کرده که در نهایت چیزی برای گفتن ندارد.
از دیگر نقدهای منفی میتوان به کندی ریتم، پیچیدگی بیش از حد داستان و استفاده نادرست از طنز در برخی سکانسها اشاره کرد. به نظر میرسد که استر این بار نتوانسته میان درام و طنز تعادل برقرار کند و در نهایت، فیلمی را ارائه کرده که بیشتر به یک سریال بلند شبیه است تا یک اثر سینمایی پرکشش.
با وجود این نقدها، فیلم «ادینگتون» همچنان توجهات زیادی را به خود جلب کرده است و به نظر میرسد که بحثها و اختلافنظرها درباره آن همچنان ادامه خواهد داشت.
